به گزارش ایسنا، امروزه نقش مهم تمرینات قدرتی در افزایش وضعیت بدنی، آمادگی ورزشکاران در فصول مختلف تمرینی، فیتنس، پیشگیری از آسیب و نیز به عنوان یکی از اجزاء اصلی در برنامه روتین ورزشی گروههای گوناگون با اهداف درمانی مانند بیماریهای مزمن متابولیک و چاقی، دیابت، فشار خون، سالمندان، بانوان باردار، بیماریهای اسکلتی عضلانی مانند روماتوئید آرتریت، آرتروز مفاصل، پوکی استخوان، تنگی کانال نخاعی، انواع دیسکوپاتی، سارکوپنیا، سرطان، پارکینسون، اماس، فلج مغزی، HIV، ناتوانی ذهنی و سندرم داون، نارسایی مزمن کلیوی، بیماریهای قلبی و ر یوی، بیماریهای عروق محیطی و...بر همگان روشن و واضح است.
فواید و تاثیرات تمرینات قدرتی
طبق نتایج مطالعات وسیع انجام شده در بررسی فواید و تاثیرات تمرینات قدرتی و مقاومتی، علاوه بر تاثیرات مفید فیزیکال، اثرات آن بر سلامت روان و خلق و خوی افراد نیز، کاملا اثبات شده و روز به روز به اهمیت آن افزوده میشود که از جمله این موارد میتوان به کاهش دردهای مزمن بدنی، خصوصا کمردردهای مزمن با منشاء روانی و سایکوسوماتیک، بهبود افسردگی، کاهش اضطراب، بهبود علایم سندرم خستگی مزمن، افزایش اعتماد بنفس، ارتقاء کیفیت خواب، بهبود رفتارهای شناختی و ادراک، بهبود روابط اجتماعی، ارتقاء سلامت روان و بهبود عملکرد مغز اشاره کرد.
بر اساس این مطلب که از سوی ابوالفضل هاشمپور، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: تمرینات قدرتی با انواع مختلف روشها مانند تمرینات بر پایه وزن بدن، تمرینات با وزنههای آزاد، ماشینهای گوناگون، کشهای ورزشی و...در فازهای ابتدایی، میان دوره و پیشرفته بازتوانی پس از آسیبهای ورزشی نیز کاربرد همه گیر دارد.
لازم به ذکر است که امروزه رویکرد گنجاندن تمرینات قدرتی در کنار تمرینات هوازی، کششی، تعادل و هماهنگی عصبی عضلانی، مورد توجه متخصصان علوم ورزشی است و مهمتر آنکه تمرینات قدرتی باید در جهت بهبود و ارتقاء عملکرد سیستم اسکلتی عضلانی افراد بوده و جنبههای زندگی روزمره، جنبههای شغلی و ورزش اختصاصی افراد را نیز در نظر داشته و مورد پوشش قرار دهد.
عوامل ایجاد آسیب
در کنار عوامل زیادی که به عنوان ریسک فاکتورهای ایجاد آسیب در ورزش شناخته شده اند مانند عدم ریکاوری کافی ورزشکار، خواب مختل، تغذیه نامناسب، برنامههای تمرینی با فشار و شدت زیاد، محیط تمرینی و وسایل و تجهیزات غیر استاندارد ورزشی، اجرای تکنیکهای اشتباه و بیومکانیک آسیبزا در تمرینات، نقش بسیار مهمی را در ایجاد آسیب، ایفا می کنند.
به دفعات مشاهده شده است که ورزشکاران مراجعه کننده به کلینیکهای ماسکولواسکلتال مانند ارتوپدی، پزشکی ورزشی، توانبخشی، فیزیوتراپی و... پس از گذراندن دورههای درمانی و بازتوانی، مدتی اندک پس از آن با آسیب مجدد در همان ناحیه قبلی و یا نواحی دیگر بدن، مراجعه میکنند این در حالی است که متاسفانه برخی از آسیبها در صورت تکرار، منجر به تشدید ضایعه شده و بعضا فرجام خداحافظی از دنیای ورزش را برای ورزشکار درپی خواهد داشت.
شناخت بیومکانیک صحیح ورزشی مطابق با علوم انتروپومتری و آناتومی حرکتی انسان در کنار آنالیز دقیق کینماتیک حرکات و تکنیکهای ورزشی خصوصا در تمرینات با وزنه، باید بیشتر مورد مطالعه و بحث قرار گرفته و مربیان تیمها و ورزشکاران، توجه بیشتری به این دانش نوین، کنند.
لزوم پرداختن به این مباحث اصولی و مهم از آنجا بیشتر آشکار میشود که در باشگاههای پیشرفته کشورهای مترقی و اول ورزش دنیا، کلینیکهای پزشکی ورزشی با در اختیار داشتن نیروهای متخصص و زبده در علوم ورزشی و پزشکی، اسکلتی-عضلانی با تجهیزات اصولی و پیشرفته، پیشرو در ارائه این خدمات از سطوح پایه، ابتدایی و مراحل استعدادیابی ورزشی تا سطوح پیشرفته ملی و بینالمللی و ورزش حرفهای، تمامی آنالیزهای لازم را در پرونده ورزشکار و بیمار، ثبت میکنند.
در ایدهآلترین حالت، متخصص آسیبشناسی ورزشی آگاه به بیومکانیک ورزشی باید در جلسات تمرینات ورزشکاران حضور داشته و تمامی حرکات را با دقت کامل رصد، اشتباهات تکنیکی را شناسایی و ثبت و به ورزشکار و مربی گوشزد کند تا نقایص با بررسی و اصلاح اصولی مرتفع و برطرف شود در در غیر این صورت، سیکل معیوب آسیب، مرتبا تکرار شده و درمان و بازتوانی نتیجه مطلوبی را نخواهد داشت.
انتهای پیام
نظرات