«روزی نیست که دختران و زنان در این منطقه قربانی دستبرد سارقان و معتادان در کوچه و خیابان نشوند. خرده فروشان موادمخدر و سارقانی که پشت آرامگاه حضور دارند باعث رعب و وحشت برای ساکنان منطقه به ویژه زنان و دختران شدهاند». اینها را داوود ابراهیمی، نماینده شورای محله خواجهربیع میگوید. او که ۳۵ سال است در این منطقه ساکن بوده و در یک واحد صنفی خرازی مشغول فعالیت است، درباره ناامنیها و وجود اراذل و اوباش در این محله بیان میکند: بارها موضوع اراذل و اوباش، سارقان و معتادان و خرده فروشان موادمخدر را از طریق فرمانده حوزه منطقه پیگیری کردهایم و گفتهاند باید درخواست مکتوب شود سپس توسط هیات امنا به امضا برسد تا روال قانونیاش را طی کند. نظارتها و گشتهای شبانه توسط کلانتری و بسیج محله انجام میشود اما نتیجه قطعی ندارد و این افراد از محلی به محل دیگر نقل مکان میکنند و سایه شوم ترس آنها همچنان در خواجهربیع حاکم است.
وی ادامه میدهد: یک پارک بسیار زیبا با امکانات خوبی در انتهای خیابان مهر مادر وجود دارد که پاتوق سارقان، معتادان، خرده فروشان موادمخدر، اراذل و اوباش و دختران بی بند و بار است و هیچ خانوادهای در این پارک امنیت ندارد و حتی جرات حضور در پارک را هم ندارد. جالب است این پارک نگهبان دارد و شهرداری نیز فعالیتهای زیادی را در آن انجام میدهد اما کسی به فکر فسادهایی که در حاشیه آن فوران میکند، نیست.
ابراهیمی بیان میکند: مدتی است که درگیری و نزاعهای دسته جمعی در خواجهربیع نسبت به گذشته کم شده اما هنوز هم به صورت موردی وجود دارد و بیشتر خصومتهای شخصی و ناموسی را شامل میشود.
وی مطرح میکند: متاسفانه چند وقتی است که چند سارق زن در محله فعالیت دارند که با حضور در اتوبوسهای عمومی، در یک مسیر مشخص اقدام به سرقت و کیف قاپی میکنند با پیگیریهای انجام شده در حال حاضر افراد شناسایی شده و در حال چهرهزنی هستند.
ساخت استخر، معطل نامگذاری
نماینده شورای محله خواجهربیع در ادامه با اشاره به عدم وجود استخر در این محله میگوید: باوجود جمعیت بالایی که در منطقه و حاشیههای آن ساکن هستند متاسفانه یک استخر ورزشی یا ورزشگاه وجود ندارد. ۲ سال پیش تفاهمنامهای بین آستان قدس و شهرداری انجام شده تا یک مجموعه ورزشی شامل استخر و ورزشگاه در این منطقه احداث شود. همه مراحل شامل واگذاری زمین و ساخت تامین شد اما به دلیل اختلاف سر نامگذاری مجموعه به نام آستان قدس، شهرداری موافقت خود برای ساخت را لغو کرد و این پروژه ۲ سال است بلاتکلیف باقی مانده و مقصر مشخص نیست. آستان قدس مدعی بود نام مجموعه به نام آستان قدس باشد و شهرداری به دلیل مخالفت با این نامگذاری ساخت پروژه را متوقف کرد.
وی تصریح میکند: در شهرک طالقانی زمین خالی وجود دارد. دورش دیوار و داخل آن گودبرداری شده اما نهادهای مربوطه حاضر نیستند در آنجا فضای ورزشی ایجاد کنند. علاوه بر فضای ورزشی، وجود یک بیمارستان در این منطقه ضروری است اما با وجود اراضی بدون استفاده با مساحتهای زیاد کسی پیگیر این کمبود نیست.
ابراهیمی عنوان میکند: اکنون مدت ۳۰ سال است که تابلوهای نامگذاری کوچهها نصب شده اما بازسازی و مرمت نشده است. تابلوی یک کوچه مدتها کنده شده بود و با کلی پیگیری بالاخره آن را مجدد نصب کردند.
مشکلات گرمابه قدیمی
وی وجود یک گرمابه قدیمی با دیوارهای فروریخته را یک مشکل دیگر در یکی از خیابانهای اصلی خواجهربیع اعلام و اظهار میکند: نبش خواجهربیع ۲۷ در محلی که ورودی اصلی زائران، مسافران و گردشگران به آرامگاه است، گرمابهای بسیار قدیمی با ظاهری نامناسب و در حال تخریب وجود دارد که دست وراث است. آنها نه اجازه تخریب میدهند و نه حاضر به بازسازی و زیباسازی هستند. روزانه عده زیادی برای زیارت به آرامگاه میروند که این منظره ناخوشایند در محل عبور آنها جلوه زیبایی ندارد.
نماینده شورای محله خواجهربیع بیان میکند: بوی نامطبوع جویهای آب، کثیفی کوچهها و خیابانهای فرعی مشکل دیگری بوده که بازهم موجب نارضایتی مردم منطقه شده است. زمانی که یکی از مسئولان استانی برای زیارت آرامگاه یا اهل قبور به این منطقه میآیند از چند روز قبل نظافت انجام میشود اما در بقیه موارد تنها خیابانهای اصلی مورد توجه است.
وی خاطرنشان میکند: در کنار مشکلات بسیاری که در منطقه وجود دارد، محاسنی هم مانند وجود ورزشکاران نام آور و مدارس خوب و مجهز در خواجهربیع مطرح است. همچنین وجود آرامگاه با ۲۵۴۰ شهید دفن شده در آن به عنوان یک قطب زیارتی و گردشگری، پتانسیل خوبی در منطقه بهشمار میرود که نیازمند تقویت است.
سجاد عربزاده یکی از کسبه خواجهربیع با بیان مشکلات جوانان در این منطقه میگوید: در هر منطقهای مشکلات وجود دارد، اما در مناطق محروم بیشترین مشکلات حول محور اقتصادی میچرخد. جوانانی که در این مناطق به کارهای غیراخلاقی و اجتماعی اقدام میکنند اغلب افرادی هستند که در خانواده درستی تربیت نشدهاند. فقر و کمبود امکانات تفریحی، ورزشی و آموزشی در مناطق حاشیه شهر هم بیتاثیر نیست.
غلامرضا ملکی، بازنشسته جهادسازندگی که مدت ۵۰ سال است در این منطقه زندگی میکند در خصوص بافت خواجهربیع میگوید: در آن زمان این منطقه یک بافت قدیمی با مساحت کوچک بود و امکانات نداشت. با پیگیریهای انجام شده امکانات به این محله آمد.
وی میافزاید: این منطقه قطب صنعتی، گردشگری و زیارتی است اگر از آن به درستی استفاده شود نتایج خوبی را در بر خواهد داشت. نیروهای انسانی بسیار موفق و کارآمدی از این منطقه رشد کردهاند. همچنین به دلیل اینکه این منطقه قطب اقتصادی است ظرفیت تقویت نیروی انسانی و ایجاد زمینه اشتغال را دارا است.
پارکینگ خودروهای سبک به پارکینگ خودروهای سنگین تبدیل شده است
ملکی خاطرنشان میکند: یک قطعه زمین در خواجهربیع وجود دارد که بیش از ۳۰ سال گذشته قرار بوده محل احداث فضاهای مختلف آموزشی، فرهنگی و ورزشی باشد در حال حاضر مجوز آنجا به نام پارکینگ خودروهای سبک است اما به جای پارک خودروهای سنگین تبدیل شده است.
وی ادامه میدهد: با توجه به تردد بسیار مسافران، زائران و گردشگران این منطقه حجم مناسبی از نظر ترافیکی برای تردد خودروهای سنگین را ندارد. به ویژه ورودی خواجهربیع و آرامگاه که حجم تردد بالایی دارد و مدیریت این پارکینگ به صورت خلاف این مکان را تغییر کاربری داده و بارها پیگیری شده اما تاکنون پاسخی دریافت نشده است.
وجود دکلهای مخابراتی در مناطق مسکونی سرطان زاست
او وجود دکلهای مخابراتی را معضل دیگری در خواجهربیع میداند و میگوید: در سطح شهر مشهد تعداد زیادی دکلهای مخابراتی مانند ایرانسل و همراه اول بوده و شهرداری به منظور زیباسازی محیطی یک تعداد را بازسازی کردند و تعداد زیادی را به مکانهایی مانند خواجهربیع انتقال دادند.
ملکی با بیان اینکه تشعشعات دکلهای مخابراتی سرطانزاست و باید از مناطق مسکونی دور باشد، توضیح میدهد: یکی از این دکلها در یک محله مسکونی واقع در مسجد امام رضا(ع)، محلی که در روز افراد زیادی برای عبادت به آنجا رفت و آمد دارند، نصب شده است. طبق استانداردهای قانون نصب دکل، باید آخرین فاصله دکل تا مناطق مسکونی ۳۰۰ تا ۵۰۰ متر باشد و در کنار بزرگراهها قرار گیرد.
وی خاطرنشان میکند: اتوبوسرانی در این منطقه خدمات بسیار خوبی ارائه میکند و با توجه به اینکه در این محله افراد متوسط و کم درآمد ساکن هستند استفاده از ناوگان حملونقل عمومی طرفدار بیشتری دارد.
ضرورت احداث بیمارستان
حمیدرضا کوهی، رئیس شورای اجتماعی محله خواجهربیع نیز میگوید: خواجهربیع جزو مناطق حاشیه شهر محسوب میشود و به دلیل وجود روستاهای زیادی که دارد دارای جمعیت بالایی است، چنانچه اگر در یکی از روستاها اتفاقی بیفتد تا بیمار به اولین مرکز درمانی برسد باید یک ساعت در راه باشد از این رو احداث بیمارستان ضروری است.
در این منطقه مراکز درمانی دولتی وجود ندارد
وی مطرح میکند: در این منطقه مراکز درمانی دولتی وجود ندارد و خانوادهها نمیتوانند از مراکز خصوصی استفاده کنند. یک مرکز بهداشت در منطقه فعالیت دارد که بیشتر کارهای محیط کار اصناف را انجام میدهد. همچنین دو درمانگاه خصوصی مستقر است و پزشک عمومی ندارد از این رو جوابگوی نیاز مردم نیست و شهروندان مجبور هستند برای ویزیت شدن به پزشک متخصص مراجعه کنند که هزینه بالایی دارد و مورد استقبال قرار نمیگیرد.
کوهی تصریح میکند: وجود شهرک صنعتی در منطقه باعث شده خودروهای سنگین برای حمل بار و تخلیه آن از راه اصلی تردد کنند و متاسفانه هیچ تمهیدی برای جداکردن عبور آنها از مسیر اصلی انجام نشده است. همین امر خطرات زیادی را علاوه بر بار ترافیکی به منطقه تحمیل کرده است.
وی در ادامه به مشکلات ترافیکی در محدوده بهشت رضوان و آرامگاه اشاره میکند و میافزاید: در روزهای پایانی هفته و تعطیلات که مردم برای زیارت اهل قبور به این منطقه تردد میکنند با یک بار ترافیکی چند ساعته مواجه هستیم. علاوه بر آرامگاه خواجهربیع، احداث بهشت رضوان به عنوان یک طرح ملی توسط شهرداری در این منطقه بدون درنظر گرفتن زیرساختها مشکلات ترافیکی دیگری را به وجود آورده و تاکنون در این خصوص تمهیداتی انجام نشده است.
ساخت مدارس مجهز؛ به نام مناطق محروم به کام دیگران
کوهی بیان میکند: آستان قدس رضوی سه باب مدرسه دخترانه و پسرانه در منطقه خواجهربیع احداث کرده که تنها ۱۰ درصد دانشآموزان آنها را افراد بومی منطقه تشکیل میدهند.
وی ادامه میدهد: احداث مدارس امام رضا(ع) در مناطق محروم و حاشیه شهر فقط در قالب طرحهای تعریف شده است و آنقدر شرایط پذیرش و تحصیل در آنها سخت نهاده شده که کمتر کسی از حاشیه شهر میتواند در این مدارس ثبت نام کند و بیشتر از نواحی دیگر برای تحصیل در این مدارس به خواجهربیع میآیند.
رئیس شورای اجتماعی محله خواجهربیع اعلام میکند: اگر مدارس ویژه حاشیه شهر و مناطق محروم ساخته میشود پس باید شرایط پذیرش آنها را هم براساس ظرفیت موجود در منطقه برآورد کنند. در این منطقه افراد موفقی هم مانند شهردار، دکتر، مهندس و قهرمان ورزشی هم وجود دارد پس باید ظرفیتها را درنظر گرفته و آن را تقویت کرد.
طرحهای ناتمام در خواجهربیع منتظر اهتمام مسئولان است
کوهی در ادامه از طرحهای ناتمام چند ساله در خواجهربیع نام میبرد و میگوید: طرح اگو پس از چند سال هنوز در این منطقه تمام نشده است. طرح تصفیه آب در روستای بهار و بوی نامطبوعش در تابستان، پسماندهای کال کشف رود، عدم وجود راه مناسب برای تردد به شهرک مهرگان و... طرحهایی است که با وعده مسئولان همچنان ناتمام مانده و هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
فقر اقتصادی موجب فقر فرهنگی میشود
شعبانعلی رزاقی، امام جماعت مسجد شهید هاشمینژاد محله خواجهربیع نیز اظهار میکند: فقر اقتصادی، فقر فرهنگی را به وجود میآورد و باعث افزایش زورگویی، سرقت، اعتیاد و خرده فروشی موادمخدر میشود.
وی ادامه میدهد: باتوجه به اینکه مردم این منطقه قشر ضعیف یا متوسط هستند اما در توزیع کالاهای اساسی یارانهای در این منطقه با وجود اینکه نیاز مردم بهشمار میرود، توزیع عادلانه وجود ندارد.
رزاقی بیان کرد: در انجام کارهای جهادی فقط مردم کمک میکنند، اوقاف، شهرداری و هیچ نهاد دیگری در این رابطه حمایتی ندارند. متاسفانه به دلیل وجود فقر اقتصادی تمام کمکهای مردمی صرف نیازهای معیشتی و درمانی محرومان میشود و هزینهای برای کارهای فرهنگی نمیماند.
او در پایان تاکید میکند: ۱۵ سال است از چهارراه راه آهن برای امام جماعت این مسجد به خواجهربیع میآیم و خدمت به مردم مناطق حاشیه شهر را وظیفه خود میدانم.
بنابر صحبتهای برخی از معتمدان محله خواجهربیع، مسئولان معمولا در پیک خلوت مانند سر صبح برای بازدید مشکلات به منطقه میآیند و در آن زمان مشکلی نیست که آنها ببینند و برای رفع آن تلاش کنند. تاکنون درقبال مشکلات موجود بارها درخواست داده شده و مکاتبات زیادی انجام شده اما نمایندگان یا افراد متولی فقط جهت بازدید به منطقه آمده و قول بررسی دادهاند اما همچنان مشکلات به قوت خود باقی مانده است.
محله خواجهربیع تا سال ۱۳۵۵جزو محدوده شهری بهشمار نمیآمد و پس از آن به تدریج وارد بافت شهری شده و امروز جزوی از مناطق حاشیه شهر با مشکلات و معضلات بسیاری است.
انتهای پیام
نظرات