به گزارش ایسنا، شایع‌ترین سرطان شناخته‌ شده و از جمله بیماری‌های التهابی است که بی‌تحرکی از عوامل بروز آن محسوب می‌شود. التهاب علاوه بر نقش کلیدی در توسعه سرطان پستان، می‌تواند تکثیر تومور، رگ زایی، متاستاز (گسترش به سایر نقاط) و مقاومت به درمان را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

سایتوکاین‌‏های التهابی و گیرنده‌های آن‌ها جزو عوامل کلیدی در التهاب ناشی از سرطان به شمار می‌روند که ازجمله این سایتوکاین‏ها می‌توان به اینترلوکین-17 و اینترلوکین-10 اشاره کرد. سایتوکاین‌ها گروهی از مولکول‌ها هستند که به عنوان پیام‌رسان در ارتباطات بین سلولی عمل می کنند.

امروزه از فعالیت‌های ورزشی منظم به‌عنوان ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین روش برای پیشگیری از بیماری‌های التهابی مزمن یاد می‌شود. بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک شواهد معتبری وجود دارد که نشان می‌دهد شرکت در فعالیت‌های ورزشی منظم بدون عوارض جانبی نامطلوب می‌تواند بر کیفیت زندگی، خستگی، افسردگی، ترکیب بدنی و قدرت عضلانی در بیماران مبتلا به سرطان پستان تأثیر مثبت داشته باشد. علیرغم تاثیر فعالیت ورزشی در کاهش التهاب ناشی از سرطان، مقدار، حجم، شدت، تکرار و نوع فعالیت ورزشی هنوز در این جمعیت بحث ‌برانگیز است؛ بنابراین در پژوهشی که نتایج آن در فصلنامه بیماری‌های پستان ایران منتشر شده، تأثیر یک دوره بلندمدت تمرین تناوبی با شدت زیاد و تداومی با شدت متوسط بر مقادیر سرمی اینترلوکین-17 و اینترلوکین-10 در بیماران مبتلا به سرطان پستان بررسی شده است.

به گفته پژوهشگران این مطالعه، انجام 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط باعث کاهش معنادار آماری مقادیر اینترلوکین-17 و افزایش معنادار مقادیر اینترلوکین-10 در زنان مبتلا به سرطان پستان می‌شود. از آنجا که التهاب مزمن، شرایط لازم برای رشد سلول‌های سرطانی را فراهم می‌آورد، فعالیت بدنی از طریق تعدیل وضعیت التهابی درون تومور و برقراری هومئوستاز (شرایط پایداری) سایتوکاینی برای تقویت سلول‌های ایمنی، نقش کمک درمانی در سرطان‌های پستان وابسته به هورمون استروژن دارد. اینترلوکین-17 در افزایش رشد سلول‌های سرطانی، متاستاز (گسترش به سایر نقاط) آن‌ها و افزایش عوامل ضدالتهابی تاثیر داشته و اینترلوکین-10 یک عامل ضد التهابی می باشد.  به نظر می‌رسد که سطح عوامل التهابی اینترلوکین-17 با تمرینات ورزشی کاهش و سطح اینترلوکین-10 افزایش می یابد که می‌تواند به ‌عنوان یکی از سازوکارهای مثبت فعالیت ورزشی در کاهش رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی مطرح باشد..

در این پژوهش تفاوت قابل توجهی بین دو شیوه تمرین تناوبی و تداومی در تغییرات مقادیر اینترلوکین-17 و اینترلوکین-10 مشاهده نشده اما به گفته محققان، چگونگی تأثیر شدت تمرینات ورزشی بر تغییرات این شاخص‌ها و مکانیسم‌های دقیق آن باید در آینده مورد مطالعه قرار گیرد و تحقیقات بیشتری برای تفسیر و تبیین بهتر نتایج نیاز است.

پژوهشگران معتقدند از جمله مکانیسم‎های احتمالی موثر در نقش تمرین‏های ورزشی بر التهاب ، تغییرات ترکیب بدنی است. تمرینات ورزشی از طریق کاهش درصد چربی و افزایش توده خالص بدن سبب تغییر سطوح گردش خونی سایتوکاین‌‏های التهابی و ضدالتهابی می‌شود که عامل مهمی در پیشگیری و درمان سرطان پستان است.

به‌طور خلاصه، یافته‌های این مطالعه حاکی از تأثیر مثبت به‏کارگیری انجام تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تدوامی با شدت متوسط در کاهش التهاب به‌ عنوان یکی از راه‏کارهای درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پستان است که ممکن است بر مکانیسم‌های سرطان‌زا تأثیر بگذارد.

این نوع تمرینات می‌تواند به ‌عنوان یک مداخله غیردارویی در کنار سایر روش‌های درمانی در بهبود بیماری سرطان پستان مورد توجه قرار گیرد و مناسب بودن  تجویز نسخه ورزشی در مبتلایان به سرطان پستان را تقویت می‌کند.

یافته‌های این پژوهش که با همکاری دکتر پریسا پورنعمتی و دکتر بابک هوشمند مقدم از دانشکده تربیت‌ بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران انجام شده، در قالب مقاله‌ای با عنوان «بررسی اثر 12 هفته تمرین تناوبی و تداومی بر مقادیر سرمی اینترلوکین-17 و اینترلوکین-10 در زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان: یک مطالعه کار آزمایی بالینی» در جلد 14 (شماره 2) مجله بیماری‌های پستان ایران منتشر شده و در نشانی https://ijbd.ir/article-1-878-fa-html  قابل دسترسی است.

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی، مجله علمی "بیماریهای پستان ایران" که توسط پژوهشکده سرطان معتمد منتشر می‌شود، در پایگاه بین‌المللی Scopus، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC )، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، بانک اطلاعات نشریات کشور (magiran) و پایگاه سیویلیکا (CIVILICA) نمایه می‌شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و مشاهده مقاله‌ها می‌توانید به وب سایت www.ijbd.ir مراجعه کنید.

انتهای پیام