• دوشنبه / ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ / ۲۱:۵۱
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 1402021106641
  • خبرنگار : 71573

بهرام مقدادی درگذشت

بهرام مقدادی درگذشت

بهرام مقدادی، مترجم، در ۸۴ سالگی از دنیا رفت.

به گزارش ایسنا، محمد قاسم‌زاده، داستان‌نویس در صفحه شخصی خود با اعلام این خبر نوشت: دکتر بهرام مقدادی هم رفت. با این‌که شاگرد کلاس او نبودم از او فراوان آموختم. یادش گرامی.

طبق اطلاعیه دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، این استاد دانشگاه که متولد ۲۹ بهمن ۱۳۱۸ در رشت بود، نهم اردیبهشت‌ماه از دنیا رفته است.

بهرام مقدادی دانش‌آموخته رشته زبان و ادبیات فارسی بود و در سال ۱۳۴۵ موفق به دریافت دکتری رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه کلمبیا شده بود. او علاوه بر آموزش دانشجویان در دانشگاه تهران و تولید مقالات علمی، ترجمه کتاب‌هایی همچون «شرق بهشت»، «شناختی از کافکا»، «تحلیل و گزیده شعر سهراب سپهری»، «فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی»، «هدایت و سپهری» و … را در کارنامه و سوابق علمی پژوهشی خود دارد.

 انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۴۰۲-۰۲-۱۱ ۲۲:۲۷

دو روز از مرگ این بزرگمرد که افتخار شاگردی ایشان را در دانشگاه داشتم میگذرد.حال سوال این است که چرا اینهمه در گمنامی و سکوت غریبانه.وقتی سرپرست ادبی نشری یک آدم خودشیفته مثل آقای ... باشد.کسی که یک شخص گمنام را در بوق و کرنا میکند و طرفدارانش هم به تاسی از ایشان.چطور میشود از چنین بزرگمردی یادی نکند.چطور میشود که نشر چشمه مرگ ایشان را اعلام نکنند.متاسفانه سیستم فرهنگی ما را یک سری کوتوله های فرهنگی اداره میکنند که فقط هیکل بزرگی برای تاتامی و غیره دارند.هرچند بزرگمردی چون بهرام مقدادی نیازی به خبررسانی ناشران بازاری و کوتوله هایی چون مهدی یزدانی خرم ندارد.روشنک رشیدی.کارشناس ارشد زبان و ادبیات انگلیسی

avatar
۱۴۰۲-۰۲-۱۱ ۲۳:۵۰

چقدر حواسمون به فرهیختگان هست که دو روز دیرتر متوجه مرگشون می شیم.