به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موزه هنرهای معاصر تهران، اثر آلبرتو جاکومتی با عنوان «مرد در حال قدم زدن ۱» با اندازه ۱۸۲/۵ سانتی متر و «زن ایستاده ۱» با اندازه ۲۶۷/۵ سانتی متر برنز (۱۹۶۰) در گالری یک و اثر ایلا هیلتونن با عنوان « آب زندگانی( ۶-۱۹۷۵ )» با اندازه ۷۳ در ۶۳ در ۲۱۴ سانتی متر، از مجموعه گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران در فضای داخلی موزه جانمایی شد.

آلبرتو جاکومِتی ( ۱۹۰۱ ـ ۱۹۶۶ ) طراح، نقاش و مجسمه‌ساز سوییسی فعالیتش را با نقاشی و مجسمه‌سازی فیگوراتیو آغاز کرد. آثار او در ابتدا متاثر از کوبیسم و آثار مجسمه‌های غیراروپایی بود. جاکومتی در درجه نخست یک مجسمه‌ساز به شمار می‌آید و در مجسمه‌سازی او، ماده و جسمیت نقش اساسی دارد.

آثار جاکومتی به صورت سه‌بعدی و دوبعدی خلق شده است؛ به این صورت که مجسمه‌سازی در تعریف کلاسیک و اروپایی‌اش بیشتر در تکریم جسم و ستایش از جنبه‌های مادی و جسمانی آن است. دو اثر دیگر از جاکومتی در گنجینه موزه نگهداری می‌شود.

ایلا هیلتونن ( ۱۹۲۲- ۲۰۰۳ ) اولین مجسمه‌ساز انتزاعی فنلاندی است که در ابتدا به سبک طبیعت گرایانه سردیس و یادمان های جنگ می ساخت و در ساخت پیکره ها عمدتاً از برنز، مرمر، سنگ و گرانیت استفاده می کرد.

در اواخر دهه ۱۹۵۰ با اسلوب جوشکاری فولاد آشنا شد و به مجسمه‌سازی اتنزاعی روی آورد. یادمان سیبلیوس (آهنگساز فنلاندی)، مشهورترین اثر انتزاعی او، همچون آشیانه‌ای از لوله‌های فولادی شکل گرفته است (یادآور لوله‌های ارگ و تنه های درختان کاج در جنگل فنلاند). این بنا نماد آهنگسازی نابغه، ملتی قدرشناس و پیکرتراشی مصمم و خوش ذوق است. بعدها، او تکنولوژی جوش را نه تنها در فولاد، بلکه در مس ، برنز و آلومینیوم نیز به کار برد. مجسمه ای دیگر از هیلتونن که شبیه نسخه کوچکتر بنای یادبود سیبلیوس است در محوطه مقر سازمان ملل شهر نیویورک قرار دارد. آثار این هنرمند در دیگر شهرهای جهان مانند نیویورک ، مونترال، رم، برلین و تهران وجود دارد.  

اثر مجسمه نخل طلایی این بانوی مجسمه ساز که در پارک ملت تهران نصب شده بود، بعدها بازسازی شد و دو اثر دیگر  از وی در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می شود.

انتهای پیام