رضا سلیماننوری در گفتوگو با ایسنا در خصوص برگزاری نشست هماندیشی مشهدپژوهان اظهار کرد: دلیل اصلی برگزاری این نشست این بود که احساس کردیم چنین فضایی در مشهد خالی است و افرادی که در حوزه مشهد فعالیت داشتند هیچ وقت کنار هم ننشستهاند. اولین نشست با حضور اکثر مشهدپژوهان از جمله لبافخانیکی، جلالی، ناظرانپور، ساکت، اشکذری و ... برگزار شد و به موضوعاتی از جمله کمبودها و نواقص فعلی این حوزه و عدم توجهی که وجود دارد، پرداخته شد.
ایجاد دبیرخانه مجمع مشهدپژوهان تا قبل از سال ۱۴۰۲
وی ادامه داد: البته در ادامه نیز تصمیم گرفته شد دبیرخانه مجمع مشهدپژوهان در مکتب بافت ایجاد شود که در چهارچوب این دبیرخانه نشستهایی با همکاری مرکز مفاخر و آستان قدس رضوی برگزار خواهد شد. باید مجموعهای مدون وجود داشته باشد تا در ادامه فعالیت افراد از موضوعات کار شده و در دست اقدام مطلع باشند و موضوعات تکراری مورد پیگیری قرار نگیرند.
سلیماننوری اضافه کرد: به عنوان مثال در حوزههای هنری به بخش تئاتر و سینما توجه کردهایم اما در حوزه موسیقی اقدام مدونی صورت نگرفته است. همچنین در حوزه کوچه و محله پژوهی نیز اقدام مدونی صورت نگرفته است. اما در حوزه خانههای تاریخی فعالیتهایی صورت گرفته است اما مساجد تاریخی مشهد مورد بررسی و پیگیری قرار نگرفتهاند. این فضاها باید شناخته شود و هر کدام از افراد بر اساس توانایی خود یک مورد را انتخاب و کار آغاز کنند تا مجموعه مدونی جمعآوری شود.
وی گفت: این اقدام کاملا پژوهشی و علمی است و نتایج پژوهشها در قالب کتاب و مقاله منتشر خواهد شد. البته در صورت آغاز کامل این طرح به مواردی چون فیلم، مستند و تاریخ شفاهی نیز ورود خواهیم کرد و تاریخهای شفاهی گذشته که نیمه باقیماندهاند کامل خواهند شد.
سلیماننوری در خصوص چرایی برگزاری نشست هماندیشی مشهدپژوهان تصریح کرد: سعی داریم در مکتب بافت کتابخانه مشهدشناسی راهاندازی کنیم و از مجموعه کتابهایی که در حوزه مشهد از ابتدای چاپ سنگی تا به امروز به چاپ رسیدهاند در این کتابخانه استفاده شود. در بررسیهای انجام شده اما کمتر از ۲۰۰ عنوان کتاب وجود دارد که بسیاری از آنها به خراسان پرداختهاند و تنها در دو سوم کتاب به مشهد پرداخته شده است، در حالی که این موضوع برای اصفهان، تهران، تبریز و ... بالای ۴۰۰ مورد است.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه تعداد فعالان مشهدپژوه از اصفهانپژوهان بیشتر است کمبود کتابهایی با موضوع مشهد ضعف بوده و متاسفانه در این حوزه ضعیف عمل شده است. به همین دلیل در نشستهای برگزار شده به این نتیجه رسیدیم که لازم است دبیرخانه مجمع مشهدپژوهان ایجاد شود که بتوان هماهنگیهای اولیه را به انجام رساند.
این خراسانپژوه عنوان کرد: هنوز تاریخی برای ایجاد دبیرخانه مجمع مشهدپژوهی انتخاب نشده و قرار است با همکاری جهاددانشگاهی، مرکز مفاخر و ... مقدمات اولیه ایجاد این دبیرخانه به بحث گذاشته شود. البته سعی میکنیم تا قبل از شروع سال جدید فعالیتهای این دبیرخانه به صورت رسمی اعلام شود.
تاریخ ۱۰ دی را به عنوان تاریخ درست روز ملی مشهد تایید نمیکنم
سلیماننوری در خصوص انتخاب ۱۰ دی به عنوان روز ملی مشهد عنوان کرد: این تاریخ را به عنوان تاریخی درست برای روز ملی مشهد تایید نمیکنم. از اولین روزی که این موضوع در دوره قبل شورای شهر مطرح شد، پیشنهاد روز دیگری را دادم و در آن روز هم مصر هستم. تاکنون گزینههای مختلفی مطرح شده است. ما ۱۰ دی را بر اساس پیشفرض به عنوان روز ورود امام رضا(ع) به مشهد در نظر گرفتیم، در حالی که ما روزی به نام روز ورود امام رضا(ع) به مشهد نداریم بلکه ورود به توس است.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه روز ملی باید ظرفیت جدیدی باشد که بتوان از آن برای شهر استفاده بهینه کرد. انتخاب روز باید از زمانهایی باشد که مربوط به زمان مرده سال برای مشهد است. به عنوان مثال انتخاب نوروز، تولد و شهادت امام رضا(ع) برای این روز انتخاب اشتباهی است؛ چراکه این تاریخها خود به خود به پتانسیل جذب زائر و گردشگر جدید برای مشهد و ایجاد فضای فرهنگی برای شهر را دارند.
این خراسانپژوه اضافه کرد: اعضای شورای جدید و قدیم و برخی از اهالی فرهنگی مشهد مصر هستند که این روز در پیرامون وقایع دی ماه باشد؛ یکی از روزهای مهم دی در تقویم به عقیده من مهجور مانده و میتوانست به عنوان روز ملی مشهد انتخاب شود.
سلیماننوری خاطرنشان کرد: تاریخ نهم و دهم دی ماه مربوط به قیام مردم مشهد در سال ۱۳۵۷ و تاریخ بعدی هفدهم دی ماه است که مربوط به قیام و خیزش انقلابی زنان مشهدی میشود. فاصله یک هفتهای این ۲ تاریخ را میتوانستند به عنوان هفته مشهد نامگذاری کنند، چراکه مشهد در این ایام پتانسیل ضعیفی برای جذب گردشگر و زائر دارد و این تاریخ میتوانست بهترین انتخاب باشد.
روز ثبت ملی حرم مطهر رضوی میتوانست به عنوان روز ملی مشهد انتخاب شود
وی تصریح کرد: البته در این یک هفته تاریخ ۱۵ دی ماه تاریخ مهمی است که کمتر به آن توجه شده و مرکزیت آن به نوعی امام رضا(ع) است. ۱۵ دی ماه روز ثبت ملی حرم مطهر رضوی است و بناهای حرم مطهر رضوی در سال ۱۳۱۰ با شماره ۱۴۰ در این تاریخ به ثبت رسیدند. تاریخ ۱۵ دی یک بهانه کاملا قابل قبول دارد و درگیر حاشیههای سیاسی، غیر سیاسی، مذهبی و فرهنگی نیز نشده است.
سلیماننوری گفت: اگر این روز به عنوان روز ملی مشهد انتخاب میشد در روند ثبت جهانی آن نیز گام بلندی برداشته شده بود. این گام میتوانست در حوزههای فرهنگی، اجتماعی و زیارتی گامی مثبت باشد که از روز اول نیز پیشنهاد داده شده بود. در حال حاضر نیز روی تاریخ ۱۵ دی تاکید دارم، چراکه ما باید به سمتی حرکت کنیم که تمام گروههای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شهر آن را قبول داشته باشند، اگر نه که در دورهای پررنگ و در دورهای نیز کمرنگ خواهد شد.
وی ادامه داد: به عنوان مثال بسیاری از روزهای ملی دیگر شهرهای کشور که با این نگاه انتخاب شدند در حال حاضر به فراموشی سپرده شدهاند و مردم هم نمیدانند چه روزی به عنوان روز ملی شهرشان انتخاب شده است. اما تاریخ ۱۵ دی میتوانست تمام ابعاد مد نظر ما از جمله مذهبی، ملی، پتانسیل جذب زائر و گردشگر را پوشش دهد.
این خراسانپژوه اضافه کرد: چراکه این تاریخ هم در دوره رخوت فضای گردشگری در شهر است و میتواند فضای جدید ایجاد کند تا شهر نیز به لحاظ مالی تغذیه شود و از آنجایی که این تاریخ بین دهم و هفدهم ماه است، میتوانست باعث شود که یک هفته را به عنوان هفته مشهد گرامی داشت و میتوانستیم یک مجموعه کامل از دلایل را برای نامگذاری مشهد داشته باشیم.
سلیماننوری خاطرنشان کرد: در حال حاضر انتخاب دهم دی ماه به لحاظ تاریخ انقلاب انتخاب خوبی است، اما از لحاظ قانع کردن مردم در این مورد که امام رضا(ع) در این روز وارد مشهد شده، انتخاب این تاریخ محل اشکال است.
انتهای پیام
نظرات