همین‌کافیه که به این متون نسبت کهن بدیم تا دیگه‌کسی سمتشان نره. آقا مردم تو خونه هاشون شاهنامه دارند کهن یعنی چی

با سلام به مهدی جان عزیزم. کهن به معنای کهنه نیست، بلکه کهن به آثاری گفته می شود که در طول قرن ها و سالیان دراز، به عنوان ستون های ادبیات و هنر یک مرز و بوم،به قول روان شناسان سوبلیم( عالی از نظر هنری) شده اند و هرکدام به عنوان نمونه های عالی هنری شهرت جهانی دارند مانند ایلیاد و ادیسه، مهابهاراتا، شاهنامه فردوسی، غزلیات حافظ، معلقات سبعه شاعران عرب پیش از اسلام، مثنوی مولانا، آثار شکسپیر، کمدی الهی دانته و.. ما ایرانیان بسیار خوشبختیم که فندانسیون و زیربنای ادبی ما چنین آثاری هستند پس باید این آثار را بشناسیم تا درک درستی از زمانه خود نیز به دست بیاوریم که در کجای تاریخ ادبی و سیاسی و علمی و.. خود قرارداریم. این خودآگاهی است که دهخدا، محمود دولت آبادی و شاملو و اخوان و نیما و احمدمحمود و علی محمد افغانی و شفیعی کدکنی و خانلری و شهریار و بهرام صادقی و هوشنگ گلشیری و علی اشرف درویشیان و بسیاری ازاین بزرگواران را به ما هدیه کرده است. می دانستید که کلاس تدریس مثنوی مولانا که هوشنگ گلشیری برگذار می کرد جاتی سوزن انداز نبود و تسلط و اشراف او را بر ادب کهن فارسی و فلسفه زردشت و کلام اسلامی نشان می داد.حتی ایشان نقدهایی داشت بر ترجمه قرآن مجید که به وسیله دوست دانشمندمان جناب خرمشاهی انجام شده بود ،که آن نقد ها مورد تأیید بنده و دمرحوم استادکتر جعفر شعار بود. قربان شما عبدالحسین فرزاد