به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، گروهی از دانشمندان دانشگاه صوفیه بلغارستان(Sofia University) بیان میکنند که کرم چالهها، نوعی تونلهای فرضی هستند که بخشی از جهان را به بخش دیگر متصل میکنند، در حالی که ممکن است این تونلهای فرضی به شکل سیاه چاله شناخته و از دید عموم پنهان شده باشند.
از آنجا که سیاه چاله، ماده را به سمت خود میکشد و به هیچ چیز اجازه فرار نمیدهد، مبحثی عجیب و شگفتآور است. سیاه چالهها به صورت بینهایت، جرم را داخل خود میکشند. از اینرو، این موضوع که چطور چنین اتفاقی رخ میدهد و این همه جرم به سمت کجا کشیده میشود، از جمله سوالهایی است که همچنان باعث شگفتی دانشمندان است.
فیزیکدانان برای مدت هاست که مشغول کار بر روی این ایده هستند که سیاه چالهها ممکن است سفید چالهها یا چاههایی باشند که جریانی از ذرات و تشعشعات را به بیرون از خود میفرستند.
ترکیبی از این دو، میتواند کرم چاله یا به عبارتی، پل انیشتین-روزن (Einstein-Rosen bridge) را تشکیل دهد. کرم چاله یا پل انیشتین-روزن یک تئوری است که بر اساس آن، مفاهیم زمان و مکان از آنچه که ما امروزه آنها را میشناسیم به طور کلی متفاوت میشود.
اکنون، محققان پیشنهاد میکنند که «گلوی» یک کرمچاله میتواند بسیار شبیه به سیاهچالههای کشفشده قبلی باشد، مانند سیاه چاله کمان اِی، (*Sagittarius A) که گمان میرود در مرکز کهکشان راه شیری پنهان باشد.
پتیا ندکووا، سرپرست تیم تحقیقاتی در دانشگاه صوفیه به نیوساینتیست میگوید: ده سال پیش موضوع کرم چالهها تنها در فیلمهای علمی تخیلی دیده میشد، در حالی که اکنون این موضوع، از دنیای تخیلی به دنیای علم کشیده شده است و مردم فعالانه در جست و جوی درک و شناخت آن هستند.
درمدل کامپیوتری توسعه یافته توسط این تیم، تشخیص تشعشعات منتشر شده از اطراف لبههای کرم چاله ممکن است از آنچه که از اطراف سیاه چاله منتشر می شود غیرممکن باشد.
در این حالت، تفاوت در میزان تابش نور از سیاه چاله و کرم چاله، کمتر از چهار درصد خواهد بود. به عبارت دیگر؛ بر اساس این تئوری، ممکن است یک سیاه چاله و کرم چاله کاملا شبیه به یکدیگر باشند که در چنین حالتی و با مشاهدات فعلی، تشخیص و تفکیک آن دو به سادگی امکانپذیر نیست. میتوان گفت، در حال حاضر برای تشخیص این موضوع، تکنولوژی خاصی وجود ندارد و در آینده، تنها راه ممکن برای بررسی دقیق این موضوع، میتواند تلسکوپی با کیفیت بسیار بالا باشد.
مدیر این تیم تحقیقانی میگوید: آنچه را که ما بهعنوان «سیاه چاله» میشناسیم، ممکن است «کرم چاله» باشد و تنها وقتی بمیریم یا از آن بگذریم، به تفاوت میان آن دو پی میبریم. به عبارت دیگر؛ سیاهچالهها همه چیز را میبلعند و به حیات پایان میدهند، در حالی که، کرم چالهها ما را با درکی تازه از مفهوم مکان و زمان روبرو میکنند.
نتایج این پژوهش به تازگی در ژورنال Physical Review D منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات