به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «بعد از ملاقات کاروان تیم ملی فوتبال با رئیس دولت، پیش از اعزام به جام جهانی، تصاویری منتشر شد از کارلوس کی‌روش که پیش از ابراهیم رئیسی، در ضیافت‌های مشابهی کنار حسن روحانی و محمود احمدی‌نژاد هم دیده شده بود. غیر از جنبه ژورنالیستی ماجرا، این داستان از حیث طول زمانی کم‌نظیر حضور کارلوس کی‌روش در تیم ملی ایران هم قابل توجه است.
شاید هرگز در تاریخ این تیم مربی دیگری نداشتیم که مجموعا حدود هشت سال روی نیمکت نشسته و در همین سمت به ملاقات سه رئیس دولت رفته باشد، کی‌روش اما چنین بود. او بعد از یک دوره طولانی حضور در ایران، دوری را تاب نیاورد و در کلمبیا و مصر ناکام ماند. پس از آن مربی پرتغالی به تهران بازگشت و جانشین دراگان اسکوچیچ شد؛ مردی که همه رکوردهای مثبت ممکن را شکسته و سریع‌ترین صعود تاریخ تیم ملی به مرحله نهایی جام‌جهانی را رقم زده بود. حالا کارلوس به همراه تیم کامل ایران در قطر است و به‌زودی پنجمین حضورش در تورنمنت بزرگ جام جهانی را تجربه خواهد کرد. کم‌وکیف حضور تیم ملی در این مسابقات اما ممکن است یک بار برای همیشه تکلیف پدیده بحث‌برانگیز «کارلوس کی‌روش» را روشن کند. او به همان اندازه که از موافقان پرشماری برخوردار است، منتقدان دوآتشه و سفت و سختی هم دارد؛ کسانی که معتقدند آورده‌های مربی پرتغالی برای فوتبال ایران هم‌تراز هزینه مادی و اعتباری صورت‌گرفته برای او نبوده و نسبتی با این حجم از مقبولیت ندارد. اگر چه موافقان کارلوس به دو صعود تیم ملی به مرحله نهایی جام جهانی در حضور او و کسب نتایج نزدیک برابر اسپانیا، آرژانتین و پرتغال اشاره می‌کنند اما منتقدان کارلوس هم حرف‌های شنیدنی زیادی دارند. آنها به دو حذف تیم ملی از جام ملت‌های آسیا و نیز سبک تدافعی و نزدیک به «ضد فوتبال» کی‌روش گریز می‌زنند و ادامه می‌دهند که تیم ملی ایران بدون او موفق شد به جام جهانی برسد اما او نتوانست بدون ایران حضورش در این مسابقات را تکرار کند.
همه اینها در کنار هم یعنی آنکه مسابقات جام جهانی قطر برای کارلوس کی‌روش به نوعی «حیثیتی» است. عملکرد او در این بازی‌ها علاوه بر اینکه می‌تواند کفه قضاوت‌ها را به سود موافق یا مخالفانش در ایران سنگین کند، شاید جمع‌بندی کل کارنامه کی‌روش طی چندین دهه مربیگری‌اش هم باشد. او برند بزرگی بود که زمانی با اثرگذاری در منچستر فرگوسن به حسن شهرت رسید و خودش را در قواره‌های هدایت رئال مادرید یا تیم ملی پرتغال مطرح کرد اما در عین حال وقتی به کارنامه‌اش نگاه می‌کنید جای یک موفقیت دندان‌گیر و بزرگ را خالی می‌بینید. زمانی برانکو ایوانکوویچ، سرمربی پیشین پرسپولیس، در اوج مجادلاتش با مربی پرتغالی در مورد او گفته بود: «کی‌روش قهرمانی است که قهرمانی ندارد.» شاید کمی اغراق‌آمیز به نظر برسد اما خالی از معنا هم نیست. مخصوصا در سال‌های اخیر اوضاع برای سینیور خوب پیش نرفت و او با دو تیم کلمبیا و مصر مجموعا از پنج تورنمنت مختلف اوت شد. به خاطر همین‌هاست که عقیده داریم جام جهانی قطر می‌تواند یک بار برای همیشه تکلیف کی‌روش را روشن کند. این شاید سکانس فینال و پایانی کارنامه پرفراز و فرود کارلوس باشد؛ اگرچه فدراسیون مدعی شده در صورت صعود تیم ملی از مرحله گروهی جام جهانی، این مربی را برای جام ملت‌های آسیا هم نگه خواهد داشت.»
انتهای پیام
نظرات