حجت‌الاسلام سیدنواب موسوی، مدرس حوزه علمیه لرستان در گفت‌وگو با ایسنا با شرح فرازی از خطبه ۴۱ نهج‌البلاغه «أَیُّهَا النَّاسُ، إِنَّ الْوَفَاءَ تَوْأَمُ الصِّدْقِ وَ لَا أَعْلَمُ جُنَّةً أَوْقَی مِنْهُ، وَ مَا یَغْدِرُ مَنْ عَلِمَ کَیْفَ الْمَرْجِعُ. وَ لَقَدْ أَصْبَحْنَا فِی زَمَانٍ قَدِ اتَّخَذَ أَکْثَرُ أَهْلِهِ الْغَدْرَ کَیْساً وَ نَسَبَهُمْ أَهْلُ الْجَهْلِ فِیهِ إِلَی حُسْنِ الْحِیلَةِ، مَا لَهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ. قَدْ یَرَی الْحُوَّلُ الْقُلَّبُ وَجْهَ الْحِیلَةِ وَ دُونَهَا مَانِعٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْیِهِ، فَیَدَعُهَا رَأْیَ عَیْنٍ بَعْدَ الْقُدْرَةِ عَلَیْهَا، وَ یَنْتَهِزُ فُرْصَتَهَا مَنْ لَا حَرِیجَةَ لَهُ فِی الدِّینِ»، اظهار کرد: این خطبه درباره وفای عهد و همراهی آن با صدق و راستی است.

وی با اشاره به اینکه واژه «تَوْأَمُ» به معنای همزادی، همراهی و وفای به عهد توأم با صدق است، بیان کرد: ماهیت حقیقی دینداری صدق است و وفای به عهد از زیرمجموعه‌های صداقت و به معنای صدق و راستی در انجام تعهدات است.

اگر کسی در پیمان خود وفادار باشد، اهل صداقت است‌

موسوی با اشاره به اینکه جوهر صداقت از طریق وفاداری است و اگر کسی در پیمان خود وفادار باشد، اهل صداقت است، ادامه داد: ایمان جز با وفای به عهد محقق نمی‌شود و انسان مؤمن زمانی مؤمن است که به پیمان خود با خدا وفادار باشد، چراکه مقدمه عبودیت عهد و پیمان انسان با خدا و وفاداری انسان است.

مدرس حوزه علمیه لرستان با یادآوری اینکه اگر انسان عهد بندگی بسته است باید به تعهدات خود با خدا وفادار باشد، گفت: تار و پود اجتماع به عهد و پیمان است و مهم‌ترین چیزی که اعتماد اجتماعی را جلب می‌کند و حس آسودگی در حوزه‌های مختلف اجتماعی ایجاد می‌کند، وفاداری است، چراکه زمانی انسان‌ها وفای به عهد را در دیگران می‌بینند حس تعامل پیدا می‌کنند.

بی‌تعهدی و بی‌وفایی اعتماد را از بین می‌برد

وی با اشاره به اینکه بی‌تعهدی و بی‌وفایی اعتماد را از بین می‌برد و پایه‌های اجتماعی را دچار لرزه می‌کند، اضافه کرد: وفای به عهد در حوزه سیاست، خانواده و روابط اجتماعی دل‌ها را به هم نزدیک و مشکلات را از بین می‌برد و از طرفی وفاداری به عهد سبب رواج اقتصادی می‌شود.

مدرس حوزه علمیه لرستان با اشاره به اینکه سپری محافط‌تر از پیمان‌داری و وفای به عهد وجود ندارد، ادامه داد: به معنای دیگر وفاداری عامل حفظ و مصونیت انسان است؛ در کلام امام علی(ع) آمده است که اگر می‌خواهید آمرزش شامل حال شما شود و از ابتلائات مصون باشید، وفای به عهد داشته باشید.

موسوی با اشاره به اینکه وفای به عهد به انسان آبرو می‌بخشد و انسان‌هایی که به عهد خود وفادار هستند دارای حرمت در بین اجتماع بوده و حرف و امضای آنان خریدار دارد، تصریح کرد: وفای به عهد سبب حفظ فرد و اجتماع می‌شود.

نقطه مقابل وفای به عهد غَدِر و ناتمام گذاشتن کار است

مدرس حوزه علمیه لرستان با تأکید بر اینکه نقطه مقابل وفای به عهد غَدِر و ناتمام گذاشتن کار است، یادآور شد: کسی که به قیامت علم پیدا کند و از حال و هوای قیامت خبر داشته باشد هرگز در عمر خود بی‌وفایی و پیمان‌شکنی نمی‌کند.

وی با اشاره به اینکه برخی از انسان‌ها بی‌وفایی به عهد و پیمان خود را زرنگی می‌دانند، ادامه داد: اگر کسی با بی‌تعهدی به هدف خود برسد و کار خود را زرنگی و پیمان‌شکنی را ارزش بداند اهل جهل است.

این مدرس حوزه  و دانشگاه با بیان اینکه گروهی از انسان‌ها پیمان‌شکن هستند و عهد بستن را فقط برای رسیدن به منافع خود می‌دانند و هرگز به عهد خود وفا نمی‌کنند، گفت: کسانی که عهد و پیمان خود وفا نمی‌کنند مورد لعن خداوند قرار می‌گیرد.

موسوی افزود: گروهی از انسان‌ها امور را خوب مدیریت می‌کنند، خوش‌فکر هستند و راه حیله‌گری و بی‌وفایی به عهد و پیمان را هم می‌دانند و می‌شناسند، اما فرمان خدا نسبت به وفای عهد را می‌بینند، به عهد خود وفادار هستند و دین و طاعت خدا را با پیمان‌شکنی عوض نمی‌کنند.

وی با بیان اینکه کسی که حس اجتناب از گناه را ندارد به عهد و پیمان خود وفادار نیست، اما کسی که حس اجتناب از گناه را دارد به عهد و پیمان خود وفادار است، تصریح کرد: کسی پیمان‌شکنی می‌کند که از فرمان خدا تمرد کرده و اهل عصیان و گناه است.

انتهای پیام