شعر «ای گل خوشبو»، سرودۀ سلمان هراتی

برای شهید حسین پرنیان، مرد شالیزار

ای شهید، ای جاری گلگون

جایت از پندار ما بیرون

رفته‌ای با اسب خونین‌یال

ای شهید، ای مرغ آتش‌بال

حجلۀ تو مثل یک فانوس

گشت روشن با پر ققنوس

نور تو در باغ گل پیداست

روشنی‌بخش شب یلداست

نام تو با آفتاب آمیخت

صبح را در خانه‌هامان ریخت

پنجره تا روی سرخت دید

مهربان شد خانه با خورشید

مثل باران زیر هر بوته

نام خوبت کرده بیتوته

باغ‌ها از نام تو سرشار

باغبان با یاد تو بیدار

روی دست سبزه می‌باری

در دلت دریا مگر داری؟

چون بهار آمد کنار رود

بوی گیسوی تو با او بود

ساده می‌آیی چنان باران

ساده می‌رویی، گل ریحان!

هر گل سرخی که می‌کاریم

زیر لب نام تو را داریم

ما تو را در قلب‌ها جستیم

خواب را از چشم‌ها شستیم

ای گل خوشبو، تو را چیدند

از بلند شاخه دزدیدند

ای عزیز، امسال، یک سالی‌ست

جای تو در مزرعه خالی‌ست

سلمان قنبر هراتی، متخلص به آذرپاد، یکم فروردین‌ماه سال ١٣٣٨ در روستای مزردشت تنکابن متولد شد. بسیاری در کنار نام سلمان هراتی، لقب شاعر انقلاب را قرار داده‌اند. آن‌چه با وجود چهره‌هایی دیگر باعث اثرگذاری این شاعر شد، علاوه بر پیمودن سبک خاص خود در شعر، تاثیرگذاری بر جمعی از شاعران بود. از آثار او به «از آسمان سبز»، «دری به خانه خورشید» و «از این ستاره تا آن ستاره» می‌توان اشاره کرد.

سلمان هراتی پس از آن‌که به سرعت شعر را شناخت، با خلق آثاری برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در نهم آبان‌ماه ۱۳۶۵ در یک سانحه اتوموبیل از دنیا رفت.

انتهای پیام