سید جواد روشن در گفتگو با ایسنا از وضعیت بلاتکلیف نمایش تازه‌اش می‌گوید و در عین حال گله دارد که چرا با وجود طی کردن همه مراحل قانونی و در وضعیتی که در دو سال گذشته نمایشی اجرا نکرده، برایش مالیات نوشته شده است.

او ابتدا با تشریح روندی که برای اجرای نمایش جدیدش طی کرده، یادآوری می‌کند: آخرین اجرایم در مجموعه تئاتر شهر به سال ۹۴ برمی‌گردد که نمایش «کوپن» را روی صحنه بردم. این نمایش جزو آثاری بود که در بخش چشم‌انداز جشنواره تئاتر روی صحنه رفته و در سه بخش هم نامزد دریافت جایزه شده بود اما اجرای عمومی آن دستخوش تغییراتی شد و سرانجام با تاخیر در اسفند سال ۹۴ در تئاتر شهر روی صحنه رفت.

این کارگردان که بعد از این نمایش چند نمایش دیگر را در دیگر سالن‌های نمایشی اجرا کرده است، ادامه می‌دهد: سال ۹۸ درخواست اجرای نمایش  دیگری را به تئاتر شهر ارایه کردم. اما آقای سعید اسدی مدیر وقت این مجموعه با این استدلال که چون فروردین همان سال در تماشاخانه ایرانشهر که مانند تئاتر شهر مجموعه‌ای دولتی است، نمایشی دیگر را اجرا کرده بودم، اجرایم را در تئاتر شهر به سال ۹۹ موکول کردند. همه کارهایمان را انجام و نمایشنامه را هم ارایه دادیم که از اواخر سال ۹۸ با ورود کرونا همه برنامه‌ها عوض شد. به هم ریختگی‌های بعد از کرونا از یک سو و تغییر مدیریت تئاتر شهر از سوی دیگر، برنامه‌های ما را به کلی تغییر داد.

او ادامه می‌دهد: سال ۱۴۰۰ با بازگشایی سالن‌های تئاتر با مدیر وقت تئاتر شهر، آقای گله‌دارزاده وارد مذاکره شدم و همه سوابقم برای اجرای این نمایش موجود بود. اما به دلیل کرونا و پرخطر بودن کارهای پر بازیگر و نیز به دلیل شرایط دشوار اقتصادی، بهتر دیدیم نمایشنامه‌ای کم پرسوناژتر را جایگزین کنیم. آقای گله‌دازاده برای اجرا در تالار سایه در سال ۱۴۰۱ قولی دادند ولی چون سایه، سالن مناسبی برای اجرای ما نبود، قرار شد اجرا به سال ۱۴۰۲ موکول شود. برای اجرای نمایش «شک» نوشته جان پاتریک شنلی و با ترجمه محمد منعم تفاهم‌نامه‌ای نوشتیم و در حال مذاکره بودیم که آقای طاهری به عنوان مدیر جدید تئاتر شهر روی کار آمدند و تفاهم‌نامه‌های قبلی را ملغی کردند.

او اضافه می‌کند: از تئاتر شهر تماس گرفتند تا از طریق فراخوانی که تئاتر شهر بعد از ورود آقای طاهری منتشر کرد، برای اجرایمان اقدام کنیم که نمایشنامه را ارایه کردم و در تماسی با آقای طاهری همه چیز را توضیح دادم که گفتند اجازه بدهید شورا بخواند. شورایی که معلوم نیست چرا هنوز به جامعه تئاتری معرفی نشده‌اند و وقتی اعضای آن را جویا شدم، گفتند نظر نهایی را خود مدیر می‌دهد.

روشن با ابراز تاسف از اینکه همچنان بلاتکلیف مانده است، می‌افزاید: در تماسی که شخصا با تئاتر شهر گرفتم، متوجه شدم که ظاهرا نمایشنامه ما جزو متون پذیرفته شده امسال نبوده است. اما گله من این است که تغییر مدیریت‌ها که نباید سبب لغو همه برنامه‌ها و قرارهای قبلی شود. از سوی دیگر با فراخوان جشنواره چهل و یکم که تولیدمحور است، لابد باید جایی هم برای تولیدات جشنواره در نظر گرفت که البته برای همین هم ضمانتی وجود ندارد. همچنان که نمایش «کوپن» خود من برای گرفتن اجرای عمومی، دچار مشکل شد.

او ابراز تاسف می‌کند: همه اینها برنامه امسالِ ما را مخدوش کرد بدون اینکه هیچ چشم‌انداز روشنی برای سال آینده داشته باشیم.

این کارگردان در پاسخ به سخن مدیر تئاتر شهر که اعلام کرده تفاهم‌نامه‌های قبلی بدون مجوز متن از سوی شورای نظارت  دچار اشکال قانونی است، می‌گوید: نمایشنامه پیشنهادی ما قبلا اجرا شده. از طرف دیگر جامعه تئاتری خوب می‌داند چه آثاری اجازه اجرا نمی‌گیرد. ضمن اینکه کمتر پیش می‌آید متنی از اساس رد شود. با همه نقدی که می‌توان به آقای گله‌دارزاده داشت، یکی از حسن‌های مدیریت ایشان بود که نتیجه مذاکرات شفاهی را در قالب تفاهم‌نامه‌ای مکتوب ارایه کرد. شاید می‌شد در آن دوره این بند را به تفاهم‌نامه اضافه کرد که اجرای این نمایش در تاریخ مشحص شده منوط به تایید شورای نظارت است. اما به نظر می‌رسد، آنچه هم اکنون اتفاق می‌افتد، بیشتر بهانه است چون این روال در دیگر سالن‌ها هم وجود دارد و اصولا سالن برای اجرا، از شورای نظارت درخواست مجوز می‌کند. روال به این شکل است که بعد از مذاکرات شفاهی، متن پیشنهاد می‌شود و قول و قراری گذاشته می‌شود و بعد متن از سوی سالن به شورای نظارت پیشنهاد می‌شود. شورا همیشه آنقدر متن برای بررسی دارد که نمی‌تواند از یک سال قبل مجوز اجرای کاری را بدهد و معمولا دو ماه پیش از اجرا متن را بررسی می‌کند.

روشن در ادامه با انتقاد از بی سرو سامانی قانون معافیت مالیاتی هنرمندان اضافه می‌کند: سال‌هاست می‌دانیم برای بهره‌مندی از قانون معافیت مالیاتی هنرمندان باید اظهارنامه مالیاتی بدهیم. در این دو سال با اینکه کار تئاتر نکرده‌ام و هیچ قراردادی ندارم، اظهارنامه مالیاتی را ارایه کردم چون اداره مالیات بر اساس قراردادهای گذشته، مالیات در نظر می‌گیرد و از طرف دیگر اظهار نامه سفید هم برابر است با عدم ارایه اظهارنامه. به هر حال ما کار نکردیم و اظهارنامه هم دادیم و دوستان هم محبت کردند و برایمان مالیت بریدند و تازه بابت تاخیر جریمه هم کرده‌اند.

او با انتقاد از بی‌توجهی اداره کل هنرهای نمایشی و خانه تئاتر برای پیگیری این مساله می‌گوید: برایم عجیب است که خانه تئاتر به عنوان صنف هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد. اداره کل هنرهای نمایشی هم باید به طور جدی به این مساله وارد شود و از حقوق جامعه تئاتری حمایت کند اما عجیب است که حتی در جلساتی که برای مساله مالیات برگزار می‌شود، خانواده تئاتر هیچ نماینده‌ای ندارد.  

انتهای پیام