شاید خیلی‌ها هنوز ندانند که امیرحسین قهرایی، کارگردانی که فیلم «بازیوو» را در حال اکران دارد و چهره‌اش در ذهن بیشتر مردم یادآور برنامه «دوربین مخفی» سال‌های دور تلویزیون است، همان کسی است که چند دهه قبل آثار معروفی مثل «چاق و لاغر» و «علی کوچولو» را ساخته بود. او پس از سال‌ها فعالیت در حوزه سینمای کودک و نوجوان، این روزها نه فقط نگران وضعیت فروش فیلم خود بلکه نگران آینده سینمای کودک است که به سختی می‌توان چشم‌انداز روشنی را برایش تصور کرد. 

قهرایی در گفت‌وگویی با ایسنا درباره فیلم «بازیوو» که مدتی قبل‌ اکرانش در سینماها آغاز شد، اما مثل بیشتر فیلم‌های در حال اکران فروش راضی‌کننده‌ای نداشته می‌گوید: من مطمئن هستم اگر «بازیوو» دیده شود، همه تماشاگرانش دیدن آن را به بقیه هم توصیه می‌کنند چون عوامل فیلم مثل یک تیم فوتبال حرفه‌ای، یک فیلم خوب برای بچه‌ها ساختند؛ فیلمی که خانواده‌ها در کنار هم از تماشای آن لذت می‌برند و در این روزهایی که با سختی‌ها و مشکلات متعددی مواجه هستیم پس از دو ساعت با حال خوشی از سالن سینما بیرون می‌روند.

او اگرچه این اطمینان خاطر را نسبت به کیفیت فیلمش برای جذب مخاطب دارد ادامه می‌دهد: با این حال در عجبم که چرا آنطور که باید، فروش نداریم.‌ البته ما تبلیغات چندانی نداشتیم و اگر تلویزیون ایران در این بخش حمایت می‌کرد شرایط بسیار متفاوت می‌شد اما پخش تیزر در تلویزیون بسیار گران است و مگر فیلم‌ها در سینما چقدر فروش می‌کنند که کلی پول تبلیغات بدهند؟! این در حالی است که تلویزیون باید آگهی‌های رایگان بیشتری پخش کند تا سینما راه بیفتد چون سینما به تبلیغات بسیار وابسته است و اگر تلویزیون که پربیننده‌ترین رسانه ایران است به فیلمسازان کمک کند، سینما می‌تواند خیلی رونق بگیرد، اماچه می‌شود کرد؟ به هر حال آن‌ها نیز به فکر جیب خود هستند و تهیه‌کننده‌های سینما هم نمی‌توانند تبلیغ کنند.

او درباره‌ی تبلیغات شهری هم می‌گوید: هر چقدر بیلبورد در شهر داشته باشیم باز هم جای تیزر را نمی‌گیرد چون مردم از روی بیلبورد متوجه حال و هوای فیلم نمی‌شوند و این تیزر ۳۰ ثانیه‌ای است که می‌تواند نشان دهد فضای «بازیوو» چقدر شاد و خانوادگی است و روحیه تماشاگرانش را می‌تواند عوض کند.

قهرایی با اشاره به اینکه عده‌ای معتقدند گران شدن بلیت در کم شدن تعداد مخاطبان سینما تاثیر داشته است، بیان می‌کند: من فکر نمی‌کنم این دلیل اصلی کاهش مخاطب باشد، چرا که همین الان فیلم «تی‌تی» فروش خوبی داشته و اکرانش هم با فیلم ما شروع شد. به نظرم مسئله اصلی حمایتی است که باید از سینمای کودک صورت بگیرد. ما در بنیاد سینمایی فارابی هم یک جلسه داشتیم و گفتیم از سوی ارگانهای دیگر دولتی نیز باید به سینمای کودک رسیدگی و توجه شود و من فکر می‌کنم اگر همین فیلم «بازیوو» که چند جایزه از جمله جایزه رونق کسب و کار سینمای کودک را گرفته، فروش خوبی نداشته باشد دیگر تهیه‌کننده‌ها به راحتی حاضر نخواهند شد در سینمای کودک سرمایه‌گذاری کنند.

قهرایی در بخشی دیگر از این گفت‌وگو با اشاره به اینکه شاید انتظار می‌رفت تلویزیون حمایت بیشتری از فیلم او بکند آن هم به عنوان چهره‌ای که مخاطب تلویزیون خاطرات خوشی از آثارش دارد، می‌گوید: من به خاطر شخص خودم توقعی ندارم ولی برای سینمای کودک انتظار حمایت دارم. نمی‌خواهم کسی برایم پارتی بازی کند، منتها حرفم این است که سینمای کودک را نجات دهند. کار من تولید فیلم کودک است. از اول انقلاب که فیلم «ماجرای رحیم» را ساختم، این روند را با مجموعه «نان‌آوران کوچک»، «علی کوچولو»، «چاق و لاغر»، «شبزدگان»، «امیر و غول چراغ جادو» و.... ادامه دادم. همه کارهایم برای بچه ها بوده و مجموعه‌ای مثل «دوربین مخفی» یک کار جنبی بود. من با چنین دغدغه و سابقه‌ای در سینمایی کودک، الان بسیار نگران این سینما هستم.

وی اضافه می‌کند: در حال حاضر سینماروها به خاطر پلتفرم‌هایی که به راه افتادند، کمتر شده‌اند و مردم ترجیح می‌دهند با خانواده دور تلویزیون بنشینند و از طریق پلتفرم؛ سریال و فیلم تماشا کنند.‌ این دلیل اصلی کاهش مخاطب در کل سینماست چون این شیوه، خرج یک خانواده را بابت یک شب سینما رفتن زیاد نمی‌کند. به هر حال ممکن است خرج یک شب سینما و شام یک خانواده چهار نفره حدود ۵۰۰ هزار تومان بشود و خیلی‌ها شاید تصمیم بگیرند این پول را در جیب خود نگه دارند.

این فیلمساز درباره اینکه آیا ممکن است وضعیت او را به جایی برساند که تصمیم بگیرد برای پلتفرم فیلم بسازد؟ می‌گوید: اگر بخواهند چرا که نه، می‌سازم. من قطعاً می‌خواهم کارم دیده شود و هر کجا مخاطب بیشتری داشته باشد این کار را خواهم کرد. البته تماشای فیلم روی پرده سینما قطعاً جذابیت خود را دارد چون مثلا دیدن یک فیلم کمدی در جمع و خنده‌های دسته جمعی خیلی لذت‌بخش‌تر است؛ یا حتی همین فیلم‌های کودک و نوجوان که در چند اکران خودم تجربه کردم که دست زدن‌ها و پا کوبیدن‌های جمعی بچه‌ها در همراهی با موسیقی فیلم چه شیدایی زیبایی و اجتماعی جذابی را بین مخاطبان در سینما به وجود می‌آورد. این‌ها از نکاتی است که هیچ وقت پای تلویزیون اتفاق نمی‌افتد. 

قهرایی در پایان با بیان اینکه به بعضی مخاطبان فیلمش در سینما گفته اگر بعد از دیدن «بازیوو» آن را دوست نداشتید، فیلمسازی را رها می‌کند و مثلا می‌رود در یکی از این تاکسی‌های اینترنتی کار می‌کند، تاکید می‌کند: من به «بازیوو» ایمان دارم و با اینکه با توجه به شرایط سینمای ایران و بودجه‌ای که داشتیم فقط ۵۰ درصد آن چه در ذهن داشتم ساخته شده، اما با دلسوزی تمام عوامل فیلم یک اثر شاد و جذاب و مطابق با سلیقه بچه‌های امروز که اهل گیم و سرگرمی‌هایی از این قبیل هستند، تولید کردیم. 

انتهای پیام