به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه سی.بی.اس، یک مقام اطلاعاتی و سیاستمدار سابق افغانستان که پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر از نزدیک با آمریکا همکاری داشته، می‌گوید که او و حدود ۴۵ پناهجوی افغانی که با هم هستند از زمانی که تابستان گذشته توسط آمریکا از افغانستان خارج شدند در یک پایگاه نظامی آمریکا در کوزوو در شرایط نامناسبی گیر افتاده‌اند و اینکه آنها این احساس را دارند که انگار "زندانی" هستند.

محمد عارف سروری، معروف به "مهندس عارف" در جریان حمله آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) همکاری کرد. او همچنین تا قبل از اینکه طالبان کنترل کشورش را دوباره در ماه اوت گذشته به دست بگیرند، به عنوان یک مقام ارشد اطلاعاتی و یک سیاستمدار در افغانستان خدمت می‌کرد.

سروری به سی‌بی‌اس نیوز در یک پیامک که از محل پایگاه مذکور مشهور به کمپ باندستیل در کوزوو فرستاد، بیان داشت: اینجا کسانی هستند که کارمند وزارت دفاع افغانستان بوده‌اند، کسانی که برای سازمان سیا، سفارت آمریکا در کابل یا به عنوان افسران پلیس کار کرده‌اند و تعدادی مردم عادی هم هستند که صرفا از دست طالبان فرار کرده‌اند.

او خاطر نشان کرد: ما مطلقاً هیچ آزادی برای ترک منطقه نداریم. ما فقط به یک حوزه، حمام‌ها، سالن غذاخوری و چادرمان دسترسی داریم. نه تنها نمی‌توانیم این کمپ را ترک کنیم بلکه حتی نمی‌توانیم با بیشتر بازدیدکننده‌ها صحبت کنیم.

او خاطر نشان کرد، هنگامی که او و برخی دیگر از پناهجویان در ماه اوت گذشته در جریان روند خروج پرآشوب آمریکا از افغانستان، وارد هواپیمای نظامی آمریکا که مردم را از کابل تخلیه می‌کرد شدند، ابتدا به کویت و قطر منتقل شدند، اما سپس به او گفته شد که برای بررسی‌های بیشتر به کوزوو برده خواهد شد. او خاطر نشان کرد که وقتی به کمپ باندستیل رسید، مقامات به او گفتند اگر پناهندگان مجبور باشند بیش از چند هفته در آنجا بمانند، به آنها مسکن بهتری داده خواهد شد.

اما سروری گفت که در طول این ۹ ماه که در این کمپ حضور داشته هیچ چیز تغییری نکرده به جز اینکه برخی از پناهجویان از ورود به آمریکا منع شده‌اند.

این وضعیت به علاوه فقدان اطلاعات در مورد پرونده‌های آنها برخی از این افغان‌ها را در اوایل ماه جاری میلادی به تظاهرات وا داشت. آنها در گروه‌های کوچک، علامت‌هایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: "نقض حقوق بشر"، "تا کی باید رنج بکشیم"، "ما عدالت می‌خواهیم" و "ما آزادی می‌خواهیم". در عکس‌هایی که سروری با سی‌بی‌اس نیوز از این پناهجویان به اشتراک گذاشت، کودکان نیز جزو آنها بودند.

سروری گفت: من با همسر و دو دخترم اینجا هستم. بعد از حدود سه تا چهار ماه از اقامتمان، چند کلاس درش برای بچه‌ها فراهم کردند و چند بازی به آنها دادند تا سرشان گرم شود. مدرسه مناسبی برای آنها وجود ندارد.

او معتقد است که استرس باعث ایجاد یک سری بیماری‌ها در کمپ شده است. وی افزود: تنها سفری که تا به حال داشته‌ایم، رفت و آمد به بیمارستان بوده است. یک مرد در اینجا دچار حمله قلبی شد که آنقدر شدید بود که مستقیماً برای عمل جراحی به آمریکا فرستاده شد. علت آن استرس بود. تعدادی از خانم‌ها در اینجا دچار سقط جنین شدند که آن هم ناشی از استرس بود.

یکی دیگر از پناهجویان حاضر در این کمپ که در طول جنگ نیز با آمریکا در افغانستان کار می‌کرده، بدون افشای نامش، بیان داشت که او جزو تعدادی از افغان‌هایی است که پس از ماه‌ها انتظار در کمپ باندستیل به آنها گفته شد که برای ورود به آمریکا ویزا نخواهند گرفت.

انتهای پیام