به گزارش ایسنا، حقیقت غم‌انگیز اینجاست که فعالیت هنری بالقوه موفقیت‌آمیز «ون‌گوگ» با پایان رسیدن زندگی او در جولای سال ۱۸۹۰ نافرجام ماند. اگر او در قرن بیستم زندگی می‌کرد احتمالا به یک هنرمند معاصر موفق تبدیل می‌شد و آثارش با استقبال مواجه می‌شدند.

آرت‌نیوزپیپر در گزارشی با اشاره به مطلب بالا، آورده است: یکی از نکته‌های اساسی درباره «ون‌گوگ»‌،‌ این نقاش شناخته‌شده این است که او نمی‌توانست آثار هنری‌اش را به فروش برساند. اما این هنرمند تنها، در سال‌های پایانی عمرش، دست کم می‌توان گفت در میان دوست‌داران هنر آوانگارد کمی شناخته شد.

حقیقت غم‌انگیز اینجاست که فعالیت هنری بالقوه موفقیت‌آمیز «ون‌گوگ» با پایان رسیدن زندگی او در جولای سال ۱۸۹۰ نافرجام ماند. اگر او در قرن بیستم زندگی می‌کرد احتمالا به یک هنرمند معاصر موفق تبدیل می‌شد و آثارش با استقبال مواجه می‌شدند.

اغلب گفته می‌شود «ون‌گوگ» در دوران حیاتش فقط یک تابلو نقاشی را به فروش رسانده است. «آنا بوش» هنرمند بلژیکی در سال ۱۸۹۰ تابلو نقاشی «تاکستان سرخ» را در نمایشگاهی در بروکسل خرید.

با این حال احتمال می‌رود او چند نقاشی دیگر را نیز به فروش رسانده باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد یکی از خودنگاره‌های او توسط دلال‌های آثار هنری اهل لندن به نام «آرتور سولی» و «ویلیام لاور» خریداری شده است. این اطلاعات را از نامه‌ای که «وینسنت» در اکتبر سال ۱۸۸۸ به برادرش «تئو» نوشته بود می‌توان دریافت، البته خودنگاره مذکور اکنون گمشده است.

البته «ون‌گوگ» در اوایل دورانی که به عنوان هنرمند فعالیت می‌کرد و به همراه والدینش در سال ۱۸۸۴ در روستای «نوینن» زندگی می‌کرد، سفارش خلق شش تابلو نقاشی منظره برای زرگر بازنشسته‌ای به نام «آنتون هرمانس» را دریافت کرده بود. اما «هرمانس» فقط ۲۵ گیلدر به «ون‌گوگ» داد که به سختی هزینه خرید رنگ را جبران می‌کرد.

دو یا سه سال بعد، «وینسنت» پرتره یکی از دوست‌های کسی که از او رنگ می‌خرید را در پاریس نقاشی کرد. او برای این کار ۲۰ فرانک دریافت کرد.

«ون‌گوگ» زمانی یک تابلو نقاشی طبیعت بی‌جان را با یک فرش مبادله کرد.

این هنرمند در اکتبر سال ۱۸۸۸ در نامه‌ای به برادرش «تئو» نوشت که یک دلال آثار هنری اهل پاریس یکی از تابلو نقاشی‌های رنگ روغن او را خریده است.

آخرین مدرک از فروش آثار هنری «ون‌گوگ» نیز در نامه‌ای که توسط عمه «ون‌گوگ» نوشته شده، وجود دارد. او در اوت سال ۱۸۹۰ در نامه‌ای به «تئو» نوشت باید خوشحال‌کننده باشد که برادرش در فروش یک نقاشی آن هم بیشتر از یکبار، موفق بوده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که «تاکستان سرخ» دقیقا تنها نقاشی نیست که «ون‌گوگ» به فروش رسانده است.

اما حتی اگر «ون‌گوگ» موفق شده باشد دو یا تعداد انگشت‌شماری از آثارش را به فروش رسانده باشد، آثار فروخته‌شده او در مقایسه با حدود ۱۰۰۰ اثر هنری که او خلق کرده است، رقم ناچیزی محسوب می‌شوند. به رغم تشویق‌های همکاران آوارنگارد «ونگوگ»، اغلب مردم آثار او را به راحتی پس می‌زدند.

اما نکته جالب درباره «تاکستان سرخ» این است که «آنا بوش» برای خرید آن ۴۰۰ فرانک معادل ۵۰۰ پوند امروزی پرداخت کرده بود.

اما ۴۰۰ فرانک یک قیمت کاملا قابل قبول برای هنرمندی بود که کم کم داشت مورد توجه قرار می‌گرفت. این مبلغ معادل کرایه دو سال «خانه زرد» جایی که «وینسنت» در آن زندگی می‌کرد، بود. این مبلغ حتی از قیمت برخی از نقاشی‌های «گوگن» که در آغاز مسیر موفقیت بود نیز بیشتر بود. (تئو دو مورد از نقاشی‌های «گوگن» را در سال ۱۸۹۰ به قیمت ۲۰۰ و ۳۰۰ فرانک فروخت).

«ون‌گوگ» در دو یا چند سال پایانی عمرش داشت شناخته می‌شد. او در سال ۱۸۸۸ سه تابلو نقاشی، در سال ۱۸۸۹ دو تابلو نقاشی و در مارس ۱۸۹۰ توانست ۱۰ تابلو نقاشی‌اش را در نمایشگاه جامعه هنرمندان مستقل پاییز به نمایش بگذارد. او همچنی در ژانویه ۱۸۹۰ هشت مورد از نقاشی‌هایش را در یک نمایشگاه بروکسل، جایی که «تاکستان سرخ» فروخته شد به نمایش گذاشت.

البته، از زمان مرگ «ون‌گوگ» تاکنون قیمت آثار این هنرمند روند صعودی داشته است. هنرمندی که در فروختن آثارش شکست خورد، حالا یکی از گران‌ترین هنرمندان جهان محسوب می‌شود.

انتهای پیام