به گفته محققان، اگر تحقیقات بیشتر این یافته را تایید کند، این مولکول که به نام گلیکان شناخته می‌شود، می‌تواند به‌عنوان هدف جدیدی برای آزمایش‌های تشخیصی اولیه، درمان‌ها و شاید پیشگیری از بیماری آلزایمر باشد.

این مطالعه که در مجله شیمی بیولوژیکی منتشر شد، نشان می‌دهد شناسایی این گلیکوپروتئین منحصر به فرد گامی به سوی یافتن اهداف دارویی جدید و تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر است.

بیماری آلزایمر شایع‌ترین نوع زوال عقل در ایالات متحده است. این اختلال پیشرونده زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در مغز به دلیل تجمع اشکال مضر پروتئین به نام آمیلوئید و تائو می‌میرند.

پاکسازی فرم‌های عامل بیماری آمیلوئید و تائو وظیفه سلول‌های ایمنی مغز به نام میکروگلیا است. مطالعات قبلی نشان داد که وقتی پاکسازی مختل می‌شود، احتمال بروز بیماری آلزایمر بیشتر می‌شود. در برخی افراد، این امر به دلیل فراوانی بیش از حد یک گیرنده در سلول‌های میکروگلیا به نام CD۳۳ ایجاد می‌شود.

مطالعات گذشته توسط محققان نشان داد که برای CD۳۳، این مولکول‌های «اتصال دهنده» قندهای خاصی هستند. این مولکول‌ها که توسط دانشمندان به نام گلیکان شناخته می‌شوند، توسط پروتئین‌های تخصصی به اطراف سلول منتقل می‌شوند که به آنها کمک می‌کند گیرنده‌های مناسب خود را پیدا کنند. ترکیب پروتئین-گلیکان، گلیکوپروتئین نامیده می‌شود.

در تلاش برای یافتن اینکه کدام گلیکوپروتئین خاص با CD۳۳ مرتبط است، تیم تحقیقاتی Schnaar بافت مغزی را از پنج نفر که به دلیل بیماری آلزایمر فوت کرده بودند و از پنج نفر که به دلایل دیگر فوت کردند از مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر جان هاپکینز به‌دست آوردند. در میان هزاران گلیکوپروتئینی که آنها از بافت‌های مغز جمع آوری کردند، تنها یکی به CD۳۳ متصل بود.

برای شناسایی این گلیکوپروتئین مرموز، محققان ابتدا باید آن را از سایر گلیکوپروتئین‌های مغز جدا کنند.

گلیکان‌ها از بلوک‌های سازنده قند مختلفی تشکیل شده‌اند که بر تعاملات مولکول تاثیر می‌گذارند. چنین قندهایی را می‌توان از طریق اجزای تشکیل دهنده آنها شناسایی کرد. محققان از ابزارهای شیمیایی برای تجزیه گام به گام گلیکان استفاده کردند و هویت و نظم اجزای سازنده آن را مشخص کردند. 

منبع:  medicalxpress

انتهای پیام