سمیرا خلیلی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: خیلی وقت‌ها این سؤال در ذهن ما تکرار می‌شود که «حالا این کار را هم کردم، خب که چی!؟» اما در واقعیت این انتخاب یا تصمیمی است که خودمان را منفعل و سرد نشان دهیم و نوعی خودکشی روانی ناموفق به حساب می‌آید.

وی با بیان اینکه آدم‌ها به روش‌های مختلف خودکشی می‌کنند بدون اینکه واقعاً قصد خودکشی داشته باشند، گفت: در این شرایط می‌خواهند برای لحظه‌ای از فشار و دردی که به آن‌ها وارد می‌شود خلاص شوند و از آن شرایطی که دارند بیرون بیایند، در واقع فقط می‌خواهند در آن لحظه نباشند و از آن رد شوند برای همین سعی می‌کنند بی‌تفاوت رفتار کنند.

این روانشناس گفت: در این مواقع معمولاً سؤالی که در ذهنمان به وجود می‌آید این است که حالا این مشکل را هم حل کردم، مشکل دیگر را چه کنم!؟ درحالی‌که تا زمانی که زنده‌ایم باید حس بد و خوب را در بدنمان درک کنیم، درحالی‌که اگر نسبت به هیچ اتفاقی واکنش نداشته باشیم و نسبت به شرایط سخت در زندگی احساس بی‌تفاوتی کنیم، کم کم به شرایط عادت می‌کنیم.

 وی با بیان اینکه بی‌تفاوتی باعث می‌شود اطرافیان هم از ما نا امید شوند، توضیح داد: این خاصیت بی‌تفاوتی است که اول خودمان را نسبت به درد بی‌تفاوت می‌کنیم و بعد نسبت به کل آدم‌های اطراف و زندگی بی‌تفاوت می‌شویم. وقتی هیچ واکنشی نداریم و هیچ تلاشی نمی‌کنیم، ممکن است با این بی‌تفاوتی، آدم‌های اطراف را خشمگین کنیم و آن‌ها را هم از دست بدهیم. در این شرایط این حس در ما به وجود می‌آید که کسی ما را درک نمی‌کند.

این کارشناس ارشد روانشناسی بی‌تفاوتی را یک تنهایی ناسالم خودساخته عنوان کرد و افزود: واقع خودمان این احساس را در خودمان درست می‌کنیم، برای اینکه از لحظه درد عبور کنیم، اما فقط باعث می‌شود آن لحظه کمرنگ شود، درحالی‌که درمانی برای آن وجود ندارد. گاهی می‌گوییم هیچ‌چیز برایمان مهم نیست، ولی همان‌طور که همه می‌دانیم نه زندگی و نه اطرافیان هیچ‌کدام منتظر ما نمی‌مانند، پس ما روزی به خودمان می‌آییم که می‌بینیم خیلی چیزها را از دست داده‌ایم.

وی با اشاره به اینکه بی‌تفاوت بودن نوعی خودکشی ناموفق روانی است، توضیح داد: خودکشی همیشه جسمی نیست، گاهی خودکشی روانی است. ما باید بیشترین توجه را به بدنمان داشته باشیم، مثل وقتی ‌که سردرد می‌گیریم یا علائم اضطراب در بدنمان داریم باید با دقت نگاه کنیم ببینیم بدن چه پیامی به ما می‌دهد، پس نباید بدن را در این حالت رها کنیم و باید دنبال علت و درمان آن باشیم.

خلیلی با تأکید بر اینکه باید به درون خودمان و ذهنمان آگاه باشیم و از آن فاصله نگیریم، تصریح کرد: باید به این بی‌تفاوتی غلبه کنیم و کم کم آن را از بین ببریم. باید یادمان باشد زندگی چیزی جز جنگیدن نیست؛ جنگیدن برای چیزهایی که دوست داریم و موفقیت‌هایی که می‌خواهیم به دست آوریم و وقتی به دست می‌آوریم از آن لذت می‌بریم، درحالی‌که بی‌تفاوتی یک سرپوش موقت برای احساس بدی است که در ذهن و جسممان داریم.

انتهای پیام