• سه‌شنبه / ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ / ۱۷:۵۱
  • دسته‌بندی: خبر بازار
  • کد خبر: 1400121713832
  • خبرنگار : 30054

چگونه ورق فولادی به لوله و پروفیل درزدار تبدیل می شود؟

چگونه ورق فولادی به لوله و پروفیل درزدار تبدیل می شود؟

با به وجود آمدن تکنولوژی تولید ورق های فولادی، تلاش ها برای ساخت انواع لوله و پروفیل های فولادی آغاز شد. نخستین روش های تولید به این صورت بود که آهنگران با ایجاد خم در طول ورق فولادی، استوانه ای تو خالی از آن می ساختند.

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام صباپروفیل، برای ساخت لوله ای بدون نقص و نشتی از این استوانه، با حرارت دادن به لبه ی آن و فشرده سازی مکانیکی ایجاد اتصال می کردند. در گذر زمان انواع مختلفی از روش های تولید لوله و پروفیل ابداع شد که هر کدام نواقص و ایرادات روش قبلی را اصلاح می کرد. این روند تا جایی پیش رفت که امروزه شاهد راه اندازی خط تولید هایی هستیم که در کمترین زمان ورق ها را خم کرده و با جوش دو لبه، انواع پروفیل و لوله مبلی و سنگین را تولید می کنند و باعث افزایش چشم گیر حجم تولید شده اند.

امروزه امکان تولید لوله و پروفیل های فولادی به دو شکل درزدار و بدون درز وجود دارد که در ادامه به چگونگی فرآیند تولید لوله و پروفیل درزدار خواهیم پرداخت.

برای تولید لوله و پروفیل درزدار، نوارهای ورق سیاه و روغنی با عبور از میان مجموعه ای از قالب ها به تدریج خم شده و به شکل لوله هایی با درز باز در می آیند و با جوشکاری درز آن ها شکل کاملی از لوله درست می شود. با توجه به ضخامت، اندازه خارجی و کاربرد لوله، روش تولید آن انتخاب می شود که در بین آن ها 3 روش تولید معمول و پرکاربرد وجود دارد. ERW  و EFW و  DSAW. به طور کلی در دو روش اول نوار فولادی در امتداد طول، خم می شود و با جوشکاری لبه درز که برابر با طول است لوله و پروفیل تولید می شود. جوشکاری زائده هایی در درز جوش ایجاد می کند که کیفیت سطح را پایین می آورد به همین خاطر در فرآیند تولید، این زائده ها برداشته می شود. بعد از اتمام تمامی مراحل تولید، فرآیند گرمکاری می تواند راهکار مناسبی برای کمتر کردن اثر جوشکاری باشد. در روش سوم یا DSAW ورق فولادی در امتداد عرض خم می شود و به خاطر روش تولید و جوشکاری، از مقاومت بالایی برخوردار است.

چگونه ورق فولادی به لوله و پروفیل درزدار تبدیل می شود؟

پروسه ی تولید روش ERW : لوله های تولیدی این روش را لوله فولادی درزمخفی می گویند. همان طور که پیشتر گفتیم در این روش نوار فولادی به کمک قالب ها خم شده و لبه ها به هم جوش داده می شود. در این روش، جوشکاری بدون اضافه کردن ماده ای به عنوان پر کننده انجام می شود.

پروسه ی تولید روش EFW : در این روش هم فرآیند تولید لوله درز باز درست مثل روش قبلی است و تفاوت در نحوه ی انجام جوشکاری است. در این روش مجموعه ای از حلقه های مسی که جریان الکتریکی قوی و سرعت بالایی از آن ها عبور می کند، دور لوله قرار می گیرند. تبدیل انرژی جنبشی آن به انرژی گرمایی باعث ذوب شدن لبه و اتصال آن ها می شود. این نوع جوشکاری حرارت بسیار زیادی تولید می کند به همین خاطر این روش مناسب پروفیل و لوله سیاه است. برای ایجاد سایز، ضخامت و شکل مورد نظر بعد از تولید، این لوله ها می توانند تحت فرآیند های تغییر سایز قرار بگیرند.  

پروسه ی تولید روش DSAW: در این روش برخلاف دو روش قبلی لوله اول در عرض خم می شود و با پیچیدن به شکل فنر، حول یک محور فرضی به شکل لوله در می آید. برای اتصال لبه های ورق و از بین بردن درز باز بین آن ها، ورق از داخل و بعد از خارج جوش داده می شود که بریدگی های V شکلی ایجاد می کند. برای تولید لوله و پروفیل با قطر زیاد و اسپیرال کاربردی است چرا که ورق فولادی با عرض مناسب تولید آن ها وجود ندارد.

انتهای رپرتاژ آگهی

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha