به گزارش ایسنا، مراسم پایانی این دوره از جایزه امروز (سه‌شنبه ۱۲ بهمن‌ماه) به صورت مجازی برگزار شد و علی‌اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی شهر کتاب و دبیر جایزه دو برگزیده مشترک را به این شرح معرفی کرد:
«بیداری»، کیت شوپن، ترجمه فرزانه دوستی، نشر بیدگل
«ه ه ح ه»، لوران بینه، ترجمه احمد پرهیزی، نشر ماهی
هیات داوران جایزه «ابوالحسن نجفی» متشکل از ضیاء موحد، مهستی بحرینی، عبدالله کوثری، حسین معصومی‌همدانی، موسی اسوار، امید طبیب‌زاده، ابوالفضل حری و آبتین گلکار با دبیری علی‌اصغر محمدخانی هستند.
مراسم پایانی این جایزه با حضور ضیاء موحد، موسی اسوار، امید طبیب‌زاده و برگزیدگان به صورت مجازی برگزار شد.
علی‌اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی و امور بین‌الملل شهر کتاب، در این مراسم با بیان این‌که ابوالحسن نجفی شخصیتی چندبعدی در فرهنگ و ادب معاصر داشت گفت: او مترجم و زبان‌شناس بود و در عروض و وزن شعر صاحب سبک بود. او تحقیقات زیادی در زمینه عروض شعر داشت. در حوزه فرهنگ‌نویسی هم فعال بود. یکی دیگر از نکات او، حساسیتش نسبت به زبان فارسی و درست‌نویسی بود. نکته دیگر استاد نجفی این است که کاشف استعدادهای ناشناخته و جوان بود و در فراهم کردن زمینه رشد این استعدادها نقش داشت.
او با اشاره به سالگرد درگذشت ابوالحسن نجفی در بهمن‌ماه گفت: پنجمین‌سالی است که در بهمن‌ماه این جایزه را برگزار می‌کنیم، امسال حدود ۷۰ رمان و مجموعه داستان کوتاه به دست ما رسید. البته در طی سال کتاب‌های بسیاری در حوزه ترجمه منتشر می‌شود اما هم ناشران و هم مترجمان می‌دانند چه کتاب‌هایی بفرستند که در شأن این جایره باشد. یکی از اهداف جایزه کشف استعدادهای جوان و تازه‌کار و معرفی آن‌ها به جامعه ادبی است و در چهار دوره گذشته این امکان فراهم شده است.
محمدخانی با اشاره به راه‌یابی هشت اثر به مرحله نهایی جایزه ابوالحسن نجفی گفت: انتخاب بین این کتاب‌ها بسیار دشوار بود و در نهایت دو برگزیده مشترک انتخاب شدند.
او رواج کپی‌کاری از آثار دیگران و ترجمه‌هایی که موفق بوده، شتاب بسیار در عرضه آثار کم‌ارزش، نبود نقد ترجمه و نداشتن کپی‌رایت را از آسیب‌های حوزه ترجمه عنوان کرد. همچنین نداشتن مقدمه و موخره را درحالی که مقدمه و موخره برای شناخت بیشتر اثر به مخاطب کمک می‌کند، از دیگر آسیب‌های ترجمه برشمرد.
به گفته محمدخانی در دهه اخیر ترجمه از زبان‌های عربی، ترکی و روسی گسترش یافته است درحالی که در گذشته این کار با زبان واسط انجام می‌شد.
او سپس با معرفی هیئت داوران و برگزیدگان درباره سوابق برگزیدگان توضیحاتی ارائه کرد.
در ادامه نشست ضیاء موحد، شاعر و منطق‌دان با اشاره به دوستی ۶۰ساله خود با ابوالحسن نجفی گفت: خاطرات بسیاری داریم. نجفی مترجمی متعهد بود و به آفرینندگی معتقد بود و در حوزه ترجمه هم آفرینندگی داشت. او نمی‌خواست به عنوان مترجم مطرح شود و دوست داشت نظریه‌پرداز باشد و به عنوان نظریه‌پرداز شناخته شود. او بر روی عروض کار کرد؛ موضوعی که ما غفلت کرده بودیم و موضوعی جدی است. می‌گفت ترجمه را دیگران بهتر می‌توانند کار کنند.
موحد در ادامه درباره رمان «ه ه ح ه» و تناقضی که درباره ترور در این رمان وجود دارد، صحبت کرد.
موسی اسوار، مترجم هم در این نشست گفت: تفاوتی که امسال با سال‌های گذشته داشت این بود که آثار به لحاظ کیفی نسبت به سال‌های گذشته ملموس‌تر بود و رقابت نزدیک بود. این فرصت مغتنمی بود.
او همچنین توجه به ویرایش و ویراستاری را از نکات برجسته این دوره دانست و گفت: ناشران با این اتفاق یک نوع سرمایه‌گذاری کردند و فراتر از درست‌نویسی و بهتر کردن زبان و غنی‌کردن زبان توجه وافری از خود نشان دادند.
اسوار خاطرنشان کرد: مترجمان حتی مترجمان باسابقه و پرکار به سادگی مفرط گرایش دارند و سبک و زبان نویسنده را نادیده می‌گیرند، این موضوع مغایر با اصول علمی ترجمه است. هر نویسنده سبک و تعابیر خود را دارد، نمی‌شود همه را در خم رنگ‌رزی ریخت و به صورت ساده درآورد و سبک خود را تحمیل کرد.
امید طبیب‌زاده، مترجم و زبان‌شناس نیز با اشاره به ترجمه مجدد کتاب‌ها از لزوم ترجمه مجدد با گذشت زمان و ترجمه ضعیف گفت.
او سپس به نقد کتاب «ه ه ح ه» پرداخت و این کتاب را فارغ از نقدی که به محتوای آن وارد است، به لحاظ ساختار زبانی یک شاهکار دانست.
همچنین فرزانه دوستی، برگزیده جایزه نجفی با اشاره به این‌که قبلا هم نامزد این جایزه بوده است، اظهار کرد: استاد ابوالحسن نجفی واقعا دغدغه زبان فارسی را داشت و ما مترجمان باید امانت‌دار زبان فارسی باشیم. ما با ترجمه از طریق زبان‌های دیگر زبان فارسی را بازآموزی می‌کنیم و کلمات را از ادبیات کهن استخراح و در قالب فرهنگی دیگر یادآوری می‌کنیم، کلمات مهجوری که کمتر در مکالمات روزمره استفاده می‌کنیم.
او در بخش دیگری از سخنان خود گفت: ما مترجمان باید به رسالت خود فکر کنیم و در شرایط تغییرات سنتی مواجه هستیم که خانواده‌ها زبان انگلیسی را در اولویت قرار می‌دهند. ما باید به صورت جدی فکر کنیم که چگونه زبان فارسی را از طریق ترجمه به مخاطبان خود یاد بدهیم و از خودمان بپرسیم چرا ترجمه می‌کنیم و رسالت ما در ترجمه چیست؟
احمد پرهیزی برگزیده دیگر این جایزه هم گفت: استاد نجفی نماد ترجمه در ایران و یکی از بزرگ‌ترین مترجمان بود و به زبان فارسی اهمیت بسیار می‌داد. الان علاوه بر ویراستاران، مردم عادی حتی در شبکه‌های اجتماعی از غلط ننویسیم و درست‌نویسی استفاده می‌کنند.
او با بیان این‌که نقد ترجمه کم است، گفت: البته گاه نقد و گفتن این ترجمه بد است هم باعث معروف شدن و مشهور شدن مترجم می‌شود.
پرهیزی همچنین به ترجمه وسیع ادبیات عامه‌پسند اشاره کرد که در چند سال اخیر بیشتر شده است.
او سپس درباره کتاب خود و مسئله ترور در این رمان توضیحاتی داد.
پرهیزی در پایان گفت مبلغ نقدی جایزه (۱۰ میلیون تومان) را به یک مدرسه دخترانه در استان فارس اهدا می‌کند.
انتهای پیام
پی‌نوشت: این خبر به‌روزرسانی شده است.
نظرات