به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، یاسر جبرئیلی ـ سرپرست هیأت باستان‌شناسی ـ گفت: این بررسی به منظور تکمیل مطالعات قبلی صورت‌گرفته در حوضه شرقی رودخانه زاینده‌رود به‌خصوص در ادامه مطالعات انجام‌گرفته از سوی گروه باستان‌شناسی دانشگاه هنر اصفهان و مشخص کردن وضعیت باستان‌شناختی این منطقه، صورت گرفت.
او با بیان این‌که در مطالعات قبلی، بخش‌های شرقی‌تر این حوضه از تالاب گاوخونی تا دشت‌های جنوب ورزنه ـ کفرود مورد بررسی قرار گرفته بود که نشان از غنای فرهنگی این منطقه داشت، افزود: اما مناطق غربی‌تر آن، که به لحاظ شرایط محیطی در یک زون قرار می‌گیرند مورد مطالعه قرار نگرفته بود، در نتیجه اطلاعات ما در رابطه با وضعیت باستان‌شناختی این بخش بسیار مبهم بود.
جبرئیلی اضافه کرد: بنابراین به منظور شناسایی آثار و محوطه‌های باستانی، همچنین پاسخ به پرسش‌هایی از قبیل چگونگی منظر فرهنگی منطقه و تغییرات آن در طول زمان، همچنین چگونگی الگو یا الگوهای استقراری محوطه‌ها در این منطقه، بررسی باستان‌شناختی حوضه شرقی رودخانه زاینده‌رود مابین دشت‌های روستای کفرود و شهر اژیه طرح‌ریزی و اجرا شد.
این باستان‌شناس گفت: شناسایی و مستندنگاری محوطه‌های باستانی و ثبت و ضبط دقیق آن‌ها، مشخص کردن وضعیت تاریخ و فرهنگ منطقه، بازسازی تغییرات جمعیتی، الگوهای استقراری و به طور کلی استفاده از منظر، درک الگوهای استقراری و تغییر و تحولات فرهنگی آن در دو مقیاس محوطه‌ای و منطقه‌ای به عنوان اهداف پروژه دنبال می‌شوند.
جبرئیلی با اشاره به این‌که این بررسی مساحتی در حدود ۲۰۰ کیلومتر مربع را پوشش داد و در این محدوده بالغ بر ۵۰ محوطه و اثر باستانی از دوره‌های مفرغ، ساسانی و دوره اسلامی شناسایی شد، اظهار کرد: به نظر می‌رسد منطقه مورد مطالعه در دوره اسلامی به‌خصوص در سده‌های میانه بیشتر مورد توجه قرار گرفته و شواهد این امر علاوه‌بر مدارک باستان‌شناختی در متون دوره اسلامی نیز منعکس شده است.
انتهای پیام
نظرات