به گزارش ایسنا، رضا مهدی به تشریح چرایی و چگونگی تفصیل و تجزیه الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در بخش زیرالگوها و اجزای کوچک‌تر پرداخت و گفت: سرعت تحولات و رقابت در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، محیط‌زیستی و فرهنگی موجب شده دستیابی به پیشرفت و لوازم و امکانات تداوم آن، منظومه، فرایند و یا پروژه‌ای منسجم، طراحی‌شده و هدفمند باشد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر، همه منابع مادی و معنوی، الزامات، استلزامات و بایسته‌های مسیر پر پیچ‌وخم پیشرفت، دارای اولویت هم‌ارز و هم‌تراز نیستند؛ از این‌رو، ضروری است پیشرفت کشور با هر تعبیری منظومه، فرایند و یا پروژه اولاً دارای نقشه راه اجرای معین باشد و جزئیات و ابعاد این نقشه راه کلان، با دقت و وسواس فراوان و معنادار به زیرالگوها، عناصر و اجزای تفصیلی، تجزیه شود. بر اساس این مقدمه، تحقق پیشرفت بر مبنای الگوی سند اسلامی ایرانی می‌تواند از سه منظر تعبیر و تفسیر شود: پیشرفت به‌مثابه منظومه (نظام)، پیشرفت به‌مثابه فرایند و پیشرفت به‌مثابه پروژه.

وی ادامه داد: طبق رویکرد پیشرفت به‌مثابه منظومه، سیستم، مجموعه ای از اجزا و روابط میان آن‌هاست که با ویژگی های معین، به‌هم مرتبط یا وابسته می‌شوند و این اجزا با محیط خود، کل را تشکیل می‌دهند. با فرض پیشرفت به‌مثابه منظومه (نظام) ضرورت دارد این منظومه به عناصر و اجزای آن تجزیه و تفکیک شود. بر اساس دانش و تجربه موجود، عموماً جامعه به زیرسیستم‌ها و اجزای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، محیط‌زیستی و فرهنگی، تجزیه و تفکیک می‌شود. به‌علاوه، بر اساس اصول و قواعد تجزیه و تحلیل سیستم‌ها لازم است هر یک از عناصر و اجزای (زیرنظام‌های) سطح یکِ منظومه پیشرفت، در حد امکان به عناصر و اجزای ریزتر و جزیی‌تری تفکیک و تجزیه شود.

استادیار گروه آینده‌پژوهی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ادامه داد: طبق رویکرد پیشرفت به‌مثابه فرایند، فرایند به مجموعه‌ای از اعمال ساخت‌یافته و مرتبطِ ایجادکننده خدمت یا محصول، اطلاق می‌شود. هر فرایند کلان، قابل تقسیم به فرایندهای جزئی‌تر و کوچک‌تر است و در عین حال، می‌تواند جزیی از فرایند بزرگ‌تر و جامع‌تری باشد. به منظور دستیابی به برداشتی کلی از سازمان، نیازی به پرداختن به جزئیات نیست و می‌توان فرایندها را بزرگ و دربرگیرنده تعداد نسبتا زیادی از فعالیت‌ها اختیار کرد. در عین حال، برای تحلیل عملکرد واحدها و ریشه‌یابی مسائل باید با تمرکز بر فرایندهای کوچک، فعالیت‌های تشکیل‌دهنده آنها را به دقت مورد شناسایی و ارزیابی قرار داد.

مهدی  فرآیندهای اصلی، پشتیبانی و توسعه بر طبق رویکرد پیشرفت به‌مثابه پروژه را اینگونه تبیین کرد: پروژه، مجموعه فعالیت‌هایی است که به‌صورت پی‌درپی و هدفمند برای رسیدن به هدف مقرری انجام می‌پذیرد. از متدوال‌ترین تقسیم‌بندی‌های پروژه می‌توان به مراحل درک، برنامه‌ریزی، اجرا و اختتام اشاره کرد. همچنین، عموما پروژه‌ها بر اساس ساختار شکست کار (WBS‌) به جزیی‌ترین عنصر خود یعنی زیرپروژه‌ها تجزیه و شکسته می‌شود. WBS، کل محدوده پروژه را سازماندهی و توصیف و کل پروژه را کوچک‌تر و به اجزای قابل سازماندهی، تقسیم می کند. امور برنامه‌ریزی شده در کوچک‌ترین سطح از اجزای WBS را که از آن به بسته‌های کاری یاد می‌شود می‌توان زمان‌بندی، برآورد هزینه، نظارت و کنترل کرد.

وی در پایان چنین نتیجه گیری کرد: اجرای سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت مستلزم تفصیل و تجزیه آن به زیرالگوها و عناصر جزیی اجرایی و قابل پایش است.

انتهای پیام