به گزارش ایسنا، صفحه‌ای به نام این شاعر، پژوهشگر و استاد پیشکسوت دانشگاه تهران دراین‌باره آورده است: «از همه مخاطبان گرامی‌مان که در این سالها همراه این رسانه فرهنگی بودند، سپاسگزارم. همه پیام‌هایتان را خواندم؛
الوان نعمتی که نشاید سپاس گفت.
در مجموع آنچه نوشتید، چند مطلب، صمیمانه، گفتنی‌ست:
– این رسانه هر چه هست، در اینستاگرام و تلگرام تنها یک نفر آن را پایه گذاشته و اداره می‌کند. از صفر تا صد آن. تیمی وجود ندارد و بنا بر بعضی روایت‌ها، توسط جمعی از دانشجویان گرامی دانشگاه تهران اداره نمی‌شود.
– ارتباط با شخص استاد تنها همان کلاس‌های سه‌شنبه دانشگاه تهران بود. فعلاً حضور ایشان و برگزاری دوباره کلاس‌ها با توجه به شلوغی‌های همیشگی و شرایط کرونا عملاً منتفی‌ست. اتفاقی که برای همه ما بسیار تلخ و حسرت‌انگیز است. در کرونا، یک دوره جلسه‌های مجازی با لطف و محبت استاد از این رسانه برگزار شد. در تلاشیم دوره مجازی دیگری را با صلاحدید ایشان برگزار کنیم.
– اگر روزی جلسه‌های دانشگاه تهران برقرار شود از همین رسانه اعلام می‌شود و حضور همگان آزاد است.
– استاد در جای دیگری حضور ندارند که پذیرای علاقه‌مندان، دانشجویان و افراد محترمی باشند که شاید سؤال و مطلبی می‌خواهند در میان بگذارند.
– ایشان دعوتی را نمی‌پذیرند و در جلسه، گردهمایی، گفت‌وگو یا مصاحبه‌ای شرکت نمی‌کنند. این رویه پنجاه‌ساله ایشان است و ارتباطی با این سالها ندارد. اگر روزی در محفلی حاضر شوند یا به شهری بروند تصمیم شخصی خودشان بوده و کسی در جریان این اتفاق نبوده است.
– این رسانه به هیچ عنوان کتاب، پایان‌نامه، هدیه یا هر مرسوله‌ای را که باید به دست استاد برسد، نمی‌پذیرد. این بخش ارتباطی به ما ندارد. اگر پیام فوری و مهمی باشد به سمع و نظرشان می‌رسانیم.
– چرا اینفلوئنسرهای رتبه‌های برتر، زیبایی، کاشت ناخن، لیفت شکم، پکیج خودسازی و همین حالا میلیاردر شو فکر می‌کنند اینجا محل پربازدهی برای تبلیغات حرفه پرثمر و مفیدشان است؟!
– استاد شفیعی کدکنی هیچ راهبری، نظارت، دخل و تصرفی در محتوای این رسانه ندارد. پیام‌های شما را به سمع و نظرشان می‌رسانیم.
– آرشیو صوتی سه سال گذشته سه‌شنبه‌های دانشگاه تهران در کانال ما در دسترس است.
– این رسانه بر اساس اهداف و شاخصه‌های محتوایی خود، با کوشندگان فرهنگی در حوزه ادبیات، هنر و فرهنگ ایران همکاری می‌کند.
– خوشحالم در قواره و ظرفیت این رسانه توانستم در میان هم‌سالانم، در بین بچه‌های دهه هفتاد و هشتاد تأثیر بگذارم و آن‌ها میراث جهان ایرانی، نام و نشان و آثار خادمان راستین فرهنگشان را بدانند و بشنوند.»
انتهای پیام
نظرات