به گزارش ایسنا، ادیبی با بیان اینکه فرم و محتوا در این کار با هم درآمیخته‌اند، درباره فرم‌های موجود در این تندیس گفت: «فرم کلی اثر برگرفته از الفبای فارسی و تایپوگرافی واژه جوان است و با نگاهی به مفرغ‌های لرستان سامان یافته است. از جنبه مفهومی، در نگاه نخست کسی را می‌بینیم که دستانش را بالا برده که تداعی آیین‌های شکرگزاری در شرق و به ویژه اسلام است. این حرکت همچنین نشانه پیروزی است، همچنان که در رقابت‌های معمول، مثل مسابقات ورزشی دست برنده بالا می‌رود. 

ادیبی ادامه داد: «این پیکرک بر روی دایره، مثلث و مربع ایستاده که سه فرم اصلی و پایه‌ای هنرهای تجسمی‌اند. مربعی که ۴۵ درجه چرخیده و لوزی شده، نقطه (ج) است و بخشی از مثلث (ج) را تشکیل داده که در ترکیب با (و) مثلث کامل شده و سر (و) دایره را ساخته است. قامت تندیس (الف) را تشکیل داده و دست‌های او (ن) که نقطه‌ی (ن) سر تندیس شده است. 

او با اشاره به اینکه سن مخاطب جوان برای طراحی فرم این اثر در نظر گرفته شده است، درباره متریال آن گفت: «تندیس با آلیاژ برنج ساخته شد که لازم است اینجا از زحمات دوست خوبم محمد مروستی برای ساخت آن تشکر کنم. بافت روی کار و ملموس بودن یک تندیس نشان از تبحر سازنده آن دارد. در نهایت، هنرمند مجسمه‌ساز است که لحن و لهجه کار را با بافت و پرداخت آن رقم می‌زند.

این طراح گرافیک درباره ویژگی‌های کلی تندیس‌هایی که برای رویدادهای هنری طراحی می‌شوند، گفت: «هر تندیس بهتر است ضمن اینکه اصالت فرهنگی و تاریخی داشته باشد، به روز بوده و زیبا نیز باشد. با موضوع مورد نظر ارتباط عاطفی و منطقی داشته باشد. با مخاطب کلی آن رویداد و موضوع ارتباط برقرار کند و برایش سمبل باشد و برای مخاطب خاص‌اش که آن تندیس را تصاحب می‌کند، حس افتخار و دلبستگی بیافریند. تندیسی که برای رویداد هنری طراحی و ساخته می‌شود باید هنرمندانه باشد یعنی از ایده، مفهوم و فرم طراحی گرفته تا نوع و مواد ساخت، لازم است که جوهره هنری خوبی داشته باشد.»

انتهای پیام