به گزارش ایسنا، امروز چهارشنبه (دوم تیر ماه) نشست خبری سریال «زیرخاکی ۲» با حضور جلیل سامان (نویسنده و کارگردان) و رضا نصیری نیا (تهیه کننده) و با شرکت جمعی از خبرنگاران رسانه ها برگزار شد.

در این نشست نصیری نیا درباره ساخت سریال «زیرخاکی ۳» گفت: پیشنهاد رسمی ساخت فصل سوم را روز گذشته در جلسه ای برای پخش در ماه رمضان سال آینده به من ارائه دادند. مشکلات مختلفی پیش رو هست و من یک ماه وقت برای بررسی این موضوع خواستم که ببینم می شود فصل سوم را ساخت و آیا به ماه مبارک می رسد یا خیر. هنوز به نتیجه قطعی نرسیدیم و قرار شد تا پایان تیر ماه به سیمافیلم اعلام کنیم که می توانیم این کار را انجام دهیم یا نه.

جلیل سامان هم درباره ساخت فصل سوم «زیرخاکی» اظهار کرد: نظر من و آقای نصیری نیا فرقی ندارد. به ساخت ادامه سریال تمایل داریم اما تعهدی به سازمان صداوسیما نداریم. سازمان از قبل چیدمانی برای این کار نداشته است. باید بررسی شود و بستگی به شرایط دارد. صمن اینکه قصه باید خفتم کند و گلویم را بگیرد و بگوید انجامش بده؛ نه اینکه صرفا سازمان صداوسیما بگوید. اگر این اتفاق بیفتد ان شاءالله ادامه می دهیم.

کارگردان سریال های ارمغان تاریکی، پروانه و نفس درباره گرایشش به سمت کارهای طنز گفت: دلیل اینکه به سمت کار کمدی کشیده شدیم شرایط مردم بود. مردم صبح تا شب غم و غصه و تراژدی خودشان را دارند و کرونا هم حال و روزشان را بد کرده بود و ما رفتیم به سمت و سوی طنز تا شاید کمی حال مردم بهتر شود. می خواستم خودم را هم محک بزنم. ببینم می توانم در کمدی کاری انجام دهم که موفق باشد. امیدوارم این اتفاق افتاده باشد.

سامان در بخشی از این نشست درباره اینکه چرا در سریال «زیرخاکی» منافقین را شخصیت هایی بی عرضه و پخمه جلوه داده است؟ گفت: برای ایجاد موقعیت کمیک باید شرایط خاصی به وجود آورد. می خواستم از زاویه دیگری به منافقین نگاه کنم. شخصیت های پخمه هم بینشان بود و غیرپخمه هم بود. فکر کنید ۲۰۰ نفر دور هم جمع شوند و بخواهند تهران را بگیرند این خودش شرایط طنز را ایجاد می کند.

این کارگردان درباره ایرادهای سریال «زیرخاکی» هم اظهار کرد: وقتی که کار بی وقفه ساخته می شود و همزمان نوشته، ضبط و پخش می شود خطاها بیشتر می شود. بخشی از اشکالات را در تدوین می توان برطرف کرد ولی واقعیت این است که راضی کردن همه مخاطبان با هم کار خیلی مشکلی است اگر ادامه ای در کار باشد امیدوارم بتوانیم مخاطبان را راضی کنیم.

کارگردان «زیرخاکی» درباره پرداختن به قصه ای تاریخی در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰، اظهار کرد: مهمترین چیزی که با آقای نصیری نیا صحبت کردیم این بود که ما بهترین آدم ها را در دهه های پنجاه و شصت داشتیم و سعی کردیم در این سریال این را به یاد مردم بیاوریم که به فکر هم باشند؛ مثلا با بالا رفتن قیمت دلار اجاره خانه شان را بالا نبرند. یادآوری عروسی های ساده آن زمان و دیگر یادآوری هایی که لازم بود.

در بخش دیگر نشست، نصیری نیا درباره حضور هادی حجازی فر در فصل سوم سریال هم توضیح داد: باید ببینیم‌ برنامه ایشان به چه شکلی است و سریال در حال ساختشان چه زمان تمام می شود و ما کی شروع می کنیم. هر زمانی شرایط حضور را داشته باشند و دوست داشته باشند بیایند، ما هم استقبال می کنیم و لذت می بریم.

تهیه کننده «زیرخاکی» در ادامه صحبتهایش خاطرنشان کرد: فیلم نامه فصل دو ابتدا و انتهایش همین بود که پخش شد. قاعدتا شاید سازمان صداوسیما در نظر داشته باشد که سریال را ادامه دهد. در زمان فصل اول، قرار به ساختن فصل دو و سه نبود اما به خاطر مشکلاتی که پیش آمد سریال نصفه پخش شد و ما بخش های ضبط شده ای داشتیم که ماند؛ بنابراین از آنجا به بعد فصل دو شکل گرفت.

جلیل سامان هم گفت: الان در ذهنم ادامه داستان را دارم اما این نقطه برای فصل دو بهترین نقطه بود و نمی توانستیم بیشتر ببریم جلو. سازمان از اول تمایل داشت که سریال ادامه دار باشد اما تمهیدات تهیه هنوز فراهم نشده مثلا لوکیشن خریداری نشده و با بازیگران طوری قرارداد بسته نشده که متعهد باشند. به گونه ای می توان گفت فعلا تمایلی الابختکی است و آنچنان برنامه ریزی چندساله ای در سازمان وجود ندارد؛ لااقل در مورد «زیرخاکی» که وجود ندارد.

کارگردان «زیرخاکی» توضیح داد: اگر بخواهم فصل سه را بنویسم باید بر اساس شرایط موجود بنویسم. در زمان پیش تولید، آقای حجازی فر نتوانستند بیایند و مجبور شدم چیز دیگری بنویسم. قرار بود فریبزر باغبیشه برود خانه فرهاد. خانه و سایل را تهیه کردیم و بعد دیدیم بازیگر را نداریم.
او تصریح کرد: برایم چالش بود که بدون شخصیت فرهاد (با بازی خجازی فر) چکار کنم. سعی کردم از نبودش نهایت استفاده را کنم و داستان را بنویسم.

سامان در عین حال درباره ویژگی های شخصیت فریبزر باغبیشه با بازی پژمان جمشیدی گفت: این کاراکتر انقدر پتانسیل دارد که به هر سمت و سویی برود حرفی برای گفتن دارد. به سمت اسرا، به سمت فتح خرمشهر و به هر سمتی که برود می توان به آن پرداخت.
کارگردان زیرخاکی درباره محبوبیت پژمان جمشیدی و شهرتی که به دست آورده است و تغییر احتمالی رفتار او، توضیح داد: شهرت و قدرت روی آدم ها تاثیر می گذارد اما امیدوارم روی پژمان تاثیری نگذارد.

او درباره تحول شخصیت فریبرز در قصه در صورت ساخت فصل سوم عنوان کرد: فریبرز اگر متحول شود باید دست از گنج‌خواهی بردارد و تحول او در همین حد است. او قرار نیست تبدیل شود به شخصیتی که آرپی‌جی بردارد و انقلابی شود وگرنه دیگر فریبرز باغبیشه نیست.

سامان همچنین در پاسخ به پرسش ایسنا درباره شباهت شخصیتی مانند «فریبرز باغبیشه» با کاراکتر صادق مشکینی با بازی پرویز پرستویی در سریال «لیلی با من است»، گفت: پژمان جمشیدی از شرایط بدش در جبهه گیر کرد و من شباهتی میان شخصیت فریبزر و شخصیت پرستویی در «لیلی با من است» نمی بینم.

نصیری نیا هم در پاسخ به پرسش ایسنا درباره استفاده از جلوه های ویژه بصری در سریال زیرخاکی و اینکه آیا این تکنولوژی را می توان جایگزینی مناسب برای شهرک های سینمایی خصوصا در دهه ۵۰ و ۶۰ دانست؟ چنین اظهار کرد: استفاده از جلوه های ویژه بصری در یک سریال کار سخت و پرهزینه ای است. گرفتاری زیاد دارد و هزینه بالایی هم طلب می کند و در ضمن زمان بر است. هنوز به آن توانایی نرسیده ایم. شاید معدود افرادی هستند که در این زمینه زبانزد باشند که آن ها هم نمی توانند جوابگوی این همه پروژه باشند. درباره سریال «زیرخاکی» هم اواخرش گرفتار شده بودیم از این تمهید استفاده کردیم. بعید می دانم در چند سال آینده این اتفاق بیفتد.

نصیری نیا در ادامه این نشست درباره طراحی صحنه سریال «زیرخاکی» گفت: آقای سامان برای طراحی صحنه و حتی لباس خیلی زحمت کشیدند و ما به آن صورت طراح صحنه نداشتیم. فقط یک تیم صحنه همراه و خوب داشتیم. اما طراح صحنه و مدیر تولید و مجری طرح نداشتیم. آقای سامان  یک بخش هنری را خودشان رهبری می کنند. تیم بیشتر درگیر اجرا هستند تا طرح.

او با اشاره به دشواری های ساخت سریال در دوران کرونا هم چنین گفت: به خاطر کرونا هر روز این دلهره را داشتیم که کار ادامه پیدا می کند یا نه؛ از خدا سپاسگذارم که همواره کنار ما بود.

نصیری نیا یکی دیگر از نگرانی های ساخت سریال «زیرخاکی ۳» را، قراردادهای بازیگران با پروژه های دیگر دانست. او در این زمینه عنوان کرد: از چالش‌های ما برای فصل سوم هم فشار آنتن است. پژمان به دلیل درجه یک بودن خواهان زیاد دارد و قراردادهای بعد از ما را هم بسته بود و این باعث دلهره می‌شود. بیش از این هم نمی‌توانستیم ادامه دهیم چون همه دوستان قرارداد داشتند. در همین شرایط اما همگی همراهی کردند و یک روز خانم صامتی زیر سرم رفتند به خاطر وضعیت سلامتی اما بعد از چند ساعت دوباره به کار برگشت.

سامان که پخش سریالش با رقابت های فوتبال و انتخابات همراه شده بود، تصریح کرد: دوست داشتم «زیرخاکی» در شرایط بهتری پخش شود.

این کارگردان همچنین درباره کار کردن در شبکه نمایش خانگی هم گفت: دوست ندارم‌ مردم بابت دیدن کارم پول دهند و ترجیح می دهم سریالم راحت از تلویزیون ‌پخش شود؛ مگر اینکه شرایطی پیش بیاد که نشود در تلویزیون کار شود و به جهت ممیزی یا شرایط دیگر تلویزیون از پسش برنیاید که مجبور شوم در جای دیگری کار کنم. پروژه های شبکه نمایش خانگی از لحاظ حجاب و ممیزی و مسائل مالی، شرایط بهتری دارند و بازیگران ترجیح می دهند آنجا باشند. آقای نصیری نیا تنها پدیده ای است که می تواند بازیگران را به تلویزیون بیاورد.

سامان درباره لهجه بازیگران هم اظهار کرد: اگر لهجه را برای تمسخر انتخاب کرده باشی غلط است اما اگر به خاطر دوست داشتن لهجه انتخاب کرده باشی مردم هم دوست دارند. من دنبال این بودم که از تمام لهجه ها در کار استفاده کنم. همه مردم ایران باید خودشان را در این سریال ببینند و باید به آنها پرداخته شود. تلاشم این بود که «زیرخاکی» به این سمت برود هر چند به همه نرسیدم.

نصیری نیا هم در این زمینه توضیح داد: خانم قاسمی خودش هم ملایری است و خود من هم خانواده مادری ام ملایری هستند و بنابراین این لهجه را انتخاب کردیم.

تهیه کننده «زیرخاکی» با بیان اینکه «کار در شهرستان با تهران تفاوت دارد»، در این زمینه توضیح داد: کار در شهرستان دردسر دارد. برای انتخاب عوامل هم دچار مشکل می شوی و الان بیماری هم هست و دلواپسی بیشتر است. ما هتل گرفته بودیم و بچه ها می خواستند سه نفر بیشتر در یک اتاق نباشند. موضوع مالی هم مطرح است. رفت و آمد بازیگران هم سخت است. برای مثال آقای امید روحانی در کار آقای مقدم هم حضور داشتند و رفت و آمد سخت بود.

جلیل سامان در نشست زیرخاکی با تاکید بر اینکه «هیچوقت سریال سفارشی نمی سازد»، تصریح کرد: وقتی پیشنهادی را بپذیرم دیگر سفارش نیست نظر من است. «زیرخاکی» هم پیشنهاد خودمان بود. گفتم قصه باید گلوی آدم را بگیرد. هیچ پولی جای وقت انسان را پر نمی کند. نمی توان زمان را با هیچ رقمی فروخت. خدا را شکر دغدغه مالی ندارم و بازنشسته سازمان صدا و سیما هستم و با خرده کاری می توانم زندگی ام را بچرخانم.

این کارگردان درباره کار های به سرانجام نرسیده اش هم گفت: نیمی از کارهایم به سرانجام نرسید. شاید نیمی از عمرم در سازمان به هدر رفت و کارهایی را نوشتم که ساخته نشدند.

او در این زمینه یادآور شد: کاری را می خواستم به نام «قیام پلیس جنوب» بسازم. این سریال تاریخی روایتگر مقاومت قشقایی ها و اهالی فارس در برابر نفوذ انگلیسی ها بود اما به سرانجام نرسید. این کار برای من کشته شد.
کار دیگری برای شبکه دو داشتم به نام «تافته جدا بافته» که در واقع اولین طنز من بود اما مدیرت عوض شد و مدیریت جدید نپسندید و ساخته نشد. این کار قبل از کار سینمایی «وقت بودن» بود.

سامان در نشست زیرخاکی همچنین عنوان کرد که از ساخت سریال «چمران» منصرف شده است؛ البته شاید خارج از تلویزیون بشود این پروژه را ساخت  اما چالش هایی هم دارد که مهمترینش انتخاب بازیگر نقش شهید چمران است.

این کارگردان سینما و تلویزیون درباره پروژه سینمایی وقت بودن که امکان اکران هم پیدا نکرد، گفت: چندین بار پیگیر اکران «وقت بودن» در شبکه خانگی بودم اما انقدر از تولید آن گذشته است که شاید الان دوستش نداشته باشم و انقدر پخشش طول کشید که من رمانش را نوشتم و به نظرم‌ رمانش بهتر است.

* این گزارش در طول برگزاری نشست سریال «زیرخاکی ۲» به روزرسانی شده است.

انتهای پیام