به گزارش ایسنا، بررسیهای انجامشده بر روی زوجهای نابارور نشان داده است که عوامل مردانه در 20 درصد از موارد، تنها علت ناباروری است و در 50 درصد از موارد نیز به عنوان یکی از عوامل موثر در ناباروری محسوب میشود. یکی از عوامل تاثیرگذار ناباروری در مردان، مربوط به اسپرم است.
مغناطیس درمانی یکی از انواع طب مکمل است که با استفاده از میدانهای مغناطیسی با شدت پایین و غیر مضر به بدن انجام میشود. مطالعات مختلفی در خصوص میزان و چگونگی تاثیر میدان مغناطیسی روی اسپرم انجام شده است که نتایج متفاوتی را به دنبال داشته است. بر همین اساس پژوهشگران کشور نیز با انجام یک مطالعه تاثیر میدان مغناطیسی بر نمونههای اسپرم انسان مورد بررسی قرار دادند تا تاثیر میدان مغناطیسی در بهبود یا تخریب اسپرم مشخص شود.
در این مطالعه از 90 نفر مرد مراجعهکننده به پژوهشگاه رویان، نمونه منی دریافت شد و پس از دریافت رضایت کامل از افراد این نمونهها برای آزمایش تجربی مورد استفاده قرار گرفت.
این نمونهها پس از بررسی و بر اساس معیارهای استاندارد، به عنوان نمونههای طبیعی در نظر گرفته شدند و سپس نمونهها در معرض میدان مغناطیسی با شدتهای یک، شش و 12 میلی تسلا و در بازههای زمانی یک، سه و پنج ساعت، قرار گرفتند.
بعد از انجام این مرحله، نمونههای اسپرم از نظر میزان حرکت، زندهمانی، شکل ظاهری و ... بررسی شدند.
مشاهدات این مطالعه نشان داد که نمونههای اسپرم داخل میدان مغناطیسی نسبت به نمونههای خارج از میدان دارای ثبات در تحرک بودند و در نمونههای خارج از میدان تحرک اسپرم کاهش داشته است. این مشاهده بیانگر این است که میدان مغناطیسی بر حرکت اسپرم تاثیرگذار است و میزان آن با شدت میدان نیز رابطه مستقیم دارد.
همچنین این بررسیها نشان داد که میدان معناطیسی بر شکل و ویژگیهای ظاهری اسپرمها تاثیرگذار نیست. علاوه بر این در آزمایشهای زندهمانی مشخص شد که اسپرمهایی که تحت تاثیر میدان مغناطیسی نبودند، زندهمانی کاهش معنادار پیدا کرده بود.
در انجام این تحقیق متین سادات قافلهباشی، پروانه مقامی و داود دورانیان؛ پژوهشگران دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، عبدالحسین شاهوردی و مرجان صباغیان؛ محققان پژوهشگاه رویان و سامان معروفیزاده از گروه پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، مشارکت داشتند.
یافتههای این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «تاثیر میدان مغناطیسی استاتیک بر پارامترهای اسپرم مردان» در نشریه زیستفناوری دانشگاه تربیت مدرس، منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات