دکتر جواد پورکریمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان این‌که نگاه به پروسه ارزشیابی یک نوع نگاه به محفوظات آموزش و یادگیری است، اظهار کرد: ارزشیابی آموزشی در دوران پداگوژی و آندراگوژی معطوف به ارزشیابی یادگیری است به عبارتی هدف از آموزش در مراکز آموزشی پیش از دانشگاه، پس از دانشگاه و حتی آموزش حرفه‌ای در سازمان‌ها یادگیری و ایجاد تغییر است.

وی ادامه داد: باید آموزش به بروز تغییر پارادیم‌هایی در فرد یادگیرنده منجر شود. برای حرکت به سمت یادگیری استاندارد باید استانداردهای آموزشی را هم شناخت و اجرا کرد یادگیری یک فرآیند و جریان از یاددهنده به یادگیرنده است خروجی در این فرآیند آموزشی «یاددهی – یادگیری» باید یادگیری توأم با ایجاد تغییراتی در حوزه‌های مختلف اعم از بینش، نگرش، رفتار و مهارت عملی باشد.

معاون آموزشی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران با بیان این‌که نگاه به آموزش یک نگاه متعالی است، افزود: به عبارتی باید در فرآیند آموزش از یک نقطه به نقطه بالاتری رفت در این صورت است که می‌توان گفت یادگیری اتفاق افتاده است.

دکتر پورکریمی با بیان این‌که فرآیند آموزش و متعاقب آن ارزشیابی باید با در نظر گرفتن شرایط زمانی، مکانی و موقعیتی باشد، در ادامه خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در موقعیت حال حاضر (همه‌گیری کرونا) باید همه چیز بر اساس آن متناسب‌سازی کرد.

وی با اشاره به وجود پژوهش‌های متعددی در خصوص بررسی عوامل موثر در مختل کردن آموزش گفت: در شیوه آموزش صحیح استاد باید در ابتدا دریابد دانشجو در چه سطحی از اطلاعات آموزشی قرار دارد و سپس میزان یادگیری فراگیران را متناسب با موقعیت دنبال کند.

معاون آموزشی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران ادامه داد: برای سنجش میزان یادگیری که هدف از ارزشیابی آموزشی است باید ارزشیابی تشخیصی انجام شود تا متوجه شود وارد چه کلاسی با چه میزان دانش فراگیر می‌شود در ارزشیابی تشخیصی نگاه این است که دریابیم در طول ترم چه گام‌هایی در یادگیری مهم خواهد بود.

وی با بیان این‌که ارزشیابی در طول آموزش باید شامل ارزشیابی تشخیصی، تکوینی و نهایی باشد،خاطرنشان کرد: البته مهم است که با چه نگرشی به انسان ارزشیابی انجام می‌شود.

معاون آموزشی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران با بیان این‌که یک نگرش آموزش تبدیل آموزش به یادگیری و ایجاد تغییر حول محورهای سه‌گانه دانش، نگرش و مهارت است، افزود: وقتی یادگیری براساس محورها و پارادایم‌های رویکرد مهم آموزش(یادگیری) تنظیم شود در آنصورت است که پلتفرم ارزشیابی مشخص خواهد شد.

دکتر پورکریمی با بیان این‌که ارزشیابی به‌دنبال سنجش میزان تغییر رخ داده شده در فراگیر است، گفت: در فرآیند یاددهی - یادگیری به‌دنبال آن هستیم که آیا تغییر لازم در دانش نگرش و مهارت رخ داده است یا خیر. به عبارتی ارزشیابی برای ایجاد رقابت و کسب امتیاز نیست اگر ارزشیابی به درستی انجام و نتایج آن در اختیار سیاستگذاران آموزشی قرار گیرد به روند اصلاح فرآیند آموزشی(یاددهی - یادگیری) منجر می‌شود.

وی با بیان این‌که ارزشیابی با کرامت انسان در ارتباط است، افزود: در حوزه مدیریت در تئوری عنوان می‌شود همه فراگیران تنبل و به دنبال تخلف و تقلب هستند اما نظر اسلام به انسان متفاوت از آن است و بر این اساس انسان ذاتاً کرامت دارد، انسان‌ها راستگو و بری از گناه هستند تا خلافش ثابت شود.

معاون آموزشی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران با بیان این‌که اگر با انسان‌ها کریمانه برخورد شود آن‌ها نیز کرامت نشان می‌دهند، در ادامه خاطرنشان کرد: اما براساس وجود یک تئوری اگر به افراد به دید یک انسان متقلب نگاه شود پس باید حتی برای آزمون‌های حضوری دوربین‌های متعددی قرار داد تا میزان تقلب کاهش یابد.

دکتر پورکریمی با بیان این‌که طرح موضوع برگزاری آزمون حضوری در پی آموزش مجازی ناظر به نوع نگاه افراد به انسان است، گفت: اما نگاه اسلام به انسان چنین نیست.

وی با انتقاد از برگزاری آزمون حضوری صرفاً از سر بی‌اعتمادی افزود: اگر همه مراحل ارزشیابی(تشخیصی، تکوینی و نهایی) به‌درستی انجام شود و نگاه رویکردی به آموزش یادگیری و یادگیری به معنای تغییر باشد لزومی به برگزاری حضوری آزمون در شرایط فعلی نیست.

انتهای پیام