به گزارش ایسنا، دومین مناظره انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم ساعت ۱۷ سهشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ با موضوع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برگزار شد و در این مناظره، هفت کاندیدای انتخابات مسائل مختلفی را مطرح کردند که ورزش کمترین سهم را در آن به خود اختصاص داده بود و به نظر میرسد نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، دغدغه چندانی نسبت به این پدیده فراگیر و مهم در کشور ندارند.
محسن رضایی از لغو محدودیتهای زنان در ورزش و ورزشگاهها در صورت موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری خبر داد، علیرضا زاکانی عنوان کرد که توجه ویژه به بخش ورزش و ایجاد سرانه بالا برای ورزش همگانی و توسعه باشگاهداری از برنامههای دولت وی در صورت پیروزی در انتخابات است و سید امیرحسین قاضیزادههاشمی تاکید کرد که اگر پیروز انتخابات باشد، اجازه نخواهد داد تا نهادهای بینالمللی ورزشی برای زورگویی به ورزش ایران اقدام کنند.
عبدالناصر همتی دیگر کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نیز پس از اتمام مناظره تلویزیونی، در فضای مجازی اعلام کرد: متوجه شدم به دلیل قطع شدن میکروفون بنده، جمله «به گفته مرحوم ناصر حجازی، سیاسیون باید از ورزش کنار بروند.» حذف شده است. در دولت من ورزش را باید افراد حرفهای ورزش اداره کنند و کشور را اقتصاددانان.
نکته قابل تامل در مورد اظهارات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم، بیبرنامگی و اشراف نداشتن در حوزه ورزش است و صرفا برخی وعدههای جنجالی که رنگ و بوی تبلیغاتی دارد از سوی آنها مدنظر قرار گرفته است، همچنین از سوی سه نامزد دیگر مساله جدی در حوزه ورزش مطرح نشد که بتوان به آن اشاره کرد.
این که آیا بیان همین چهار وعده از سوی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تا چه حد نیازهای روز ورزش کشور را تامین می کند، پاسخش مشخص است، اما مساله مهمتر این است که با توجه به شرایط اقتصادی ورزش ایران که اصلا حال و روز مناسبی ندارد و این که با شیوع ویروس کرونا، سلامت مردم ایران بیش از پیش با خطر مواجه شده و توسعه ورزش همگانی به سختترین شکل ممکن در حال فعالیت است، چرا کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، در اظهاراتشان به هیچ وجه توقع فعالان ورزش کشور را برآورده نکردند و هیچ برنامه جدی از سوی آنها مطرح نشد جای تعجب دارد؟
انتهای پیام
نظرات