هادی ابوی در گفت وگو با ایسنا موضوع واردات را در اشتغال کارگران اثرگذار دانست و افزود: در راستای سیاستهای نظام و تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر حمایت از تولید داخلی انتظار نداریم که واردات کالا به کشور آزاد شود و به خاطر رفاه عده ای کالا وارد کنیم چون می تواند در بازار کار و اشتغال نیروهای کار تاثیر بگذارد.

وی ادامه داد: اما در بحث توافقات و رفع تحریم ها معتقدم می توانیم با اعمال سیاستهای اقتصادی مناسب مثل تولید بدون کارخانه ضمن حفظ اشتغال و حمایت از تولید و کارگر ایرانی، مراودات را توسعه دهیم به نحوی که مجوز تولید بدون نیاز به وجود کارخانه داده شود و شرکتهای خارجی وارد کشور شوند و محصولات تحت لیسانس آنها تولید شود.

دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران، وارد کردن کالاهای خارجی را برابر با بیکار شدن بخشی از کارگران دانست و اظهار کرد: جامعه کارگری با برداشته شدن تحریم ها و مراوده و ارتباط با کشورها مخالفتی ندارد بلکه مخالف واردات بی رویه و کالاهای مشابه تولید داخل است. به طور حتم باید با کشورهای دنیا، کشورهای آسیایی و کشورهای همسایه در ارتباط باشیم؛ آنها نیازمند یکسری از کالاهای ما هستند و ما هم نیازمند تامین مواد اولیه مورد نیاز بنگاههای خود هستیم. در شرایط حاضر برخی از قطعات و مواد اولیه مورد نیاز را به شکل غیر رسمی وارد می کنیم بنابر این لازم است که مراوده داشته باشیم.

ابوی درباره تاثیر لغو تحریم ها بر تولید داخل، گفت: وقتی بحث برداشتن تحریم ها مطرح می شود تصور این است که با ورود کالای خارجی به کشور کارگران بیکار می شوند در حالی که معتقدم به جای واردات کالای خارجی می توانیم دانش فنی آنها را وارد کشور کنیم.

این مقام مسئول کارگری درعین حال با تاکید بر ضرورت کاهش هزینه های تولید، خاطرنشان کرد: یکی از وظایف دولتها این است که به تولیدکنندگان در عرضه کالای با کیفیت کمک کنند. بسیاری از کارخانه ها در خارج کشور ۱۹.۵ ساعت بهره وری دارند ولی در کشور ما این بازدهی زیر ۶ ساعت است. متاسفانه در حال حاضر تولید برای تولیدکنندگان گران تمام می شود و اولین هزینه تحمیلی به آنها بحث سرمایه ثابت و جا و مکان است لذا باید تولید را به گونه ای پیش ببریم که هم کیفیت تولید بالا برود هم هزینه تمام شده پایین بیاید و در هر حال واردات را به نحوی مدیریت و برنامه ریزی کنیم که به اشتغال موجود، بازار کار، کارگران و تولید داخلی لطمه نزند.

انتهای پیام