به گزارش ایسنا به نقل از ای بی سی نیوز، «پیتر هاندکه» به سبب آنچه "مبارزه بیوقفه در راه حقیقت" عنوان شده بالاترین نشان کشور صربستان را طی مراسمی در بلگراد دریافت کرد و «الکساندر ووچیچ» رئیسجمهور این کشور نیز اعلام کرد با اعطای این جایزه مراتب قدردانی و تشکر خود را از دوستمان نشان دادیم.
اعطای جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۹ به «هاندکه» به سبب حمایتهای پیشینش از «اسلوبودان میلوشویچ»، رئیسجمهور سابق صربستان و همچنین انکار نسلکشی سربرنیتسا (قتل بیش از هشتهزار نفر از ساکنان بوسنیایی شهر مسلماننشین سربرنیتسا) مورد اعتراض بازماندگان جنگ بوسنی قرار گرفت و با حواشی فراوانی همراه شد.
«هاندکه» که در سال ۲۰۱۵ به عنوان شهروند افتخاری بلگراد شناخته شد چند روز پیش نیز در کشور بوسنی و هرزگوین مورد تقدیر مقامات جمهوری صرب بوسنی قرار گرفت. همچنین «امیر کوستوریتسا» فیلمساز معروف اهل کشور بوسنی و هرزگوین از «پیتر هاندکه» با اعطای جایزه ادبی «ایوو آندریچ» تقدیر کرد.
با این وجود حضور «هاندکه» در شهر سارایوو پایتخت بوسنی و هرزگوین مورد استقبال قرار نگرفت و رسانههای محلی نیز این نویسنده برند نوبل ادبیات را یک انکارکننده نسلکشی توصیف کردند.
تصمیم آکادمی سوئدی نوبل در دسامبر ۲۰۱۹ برای اعطای جایزه نوبل ادبیات به «هاندکه» با انتقادها و خشم بسیاری از افراد از جمله فعالان حقوق بشر، مورخان و چهرههای برجسته کشور بوسنی مواجه شد که «هاندکه» را به سبب مواضع سیاسیاش شایسته دریافت مهمترین جایزه ادبی جهان نمیدانستند و کشورهایی چون بوسنی و هرزگوین، آلبانی، مقدونیه، کوزوو و ترکیه مراسم اعطای نوبل ادبیات آن سال را بایکوت کردند.
«هاندکه» که اکنون ۷۸ سال دارد یکی از مهمترین نویسندگان آلمانیزبان در قید حیات است و معتقد است صربها به شکل ناعادلانه و به عنوان تنها متجاوز از سوی غربیها به تصویر کشیده شدهاند.
«ترس دروازهبان از ضربه پنالتی»، «داستان کودکان»، «بر فراز دهکدهها»، «پیمودن دریاچه کنستانس»، «نامه کوتاه، وداع طولانی»، «ماجراهای مداد» و «زن چپدست» مهمترین کتابهای «پیتر هاندکه» هستند که جایزههای متعدد و مهمی چون جایزه «گئورگ بوشنر» (۱۹۷۳) و جایزه «فرانتس کافکا» در سال ۲۰۰۹ را برای به او به ارمغان آوردهاند. این نویسنده در سال ۲۰۰۴ نیز جایزه بینالمللی «ایبسن» را برای نمایشنامهنویسی دریافت کرده است.
انتهای پیام
نظرات