به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی معاونت حقوقی و امور مجلس قوه قضاییه، این نظریه مشورتی که پاسخ به ۳ سوال را در بر می‌گیرد به شرح زیر است:

سئوال: ۱-آیا شخص ثالث دیگر می‌تواند به دعوای وارد ثالث مطرح شده و توسط ثالث اول وارد شود؟

پاسخ- با توجه به اطلاق ماده ۱۳۰ و ذیل ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ امکان ورود ثالث در دعوایی که سابقا ثالث دیگری در آن وارد شده است وجود دارد و طبیعتا وارد ثالث قبلی هم طرف این دعوا بوده است.

سوال ۲- اگر وارد ثالث، منظور خود را صریحا در دادخواست اعلام نکند از موارد قرار عدم استماع دعوی است؟

پاسخ - وفق بخش اخیر ماده ۱۳۰ قانون موصوف وارد ثالث باید در دادخواست منظور خود صریحا و به نحو واضح تعلات نماید؛ در غیر این صورت نظر به این که مطابق ماده ۱۳۴ قانون مذکور ترتیبات دادرسی در مورد ورود ثالث در هر مرحله برابر مقررات عمومی راجع به ٱن مرحله است و در فرض سئوال حسب مورد چنانچه موضوع مشمول بند ۳ ماده ۵۱ قانون یاد شده باشد برابر ماده ۵۴ و چنانچه نیاز به اخذ توضیح باشد وفق ماده ۹۵ این قانون عمل می‌شود و در هر حال صدور قرار عدم استماع دعوا منقضی است.

سوال ۳- چنانچه دادخواست ورود ثالث بعد از صدور حکم غیابی و بعد از صدور حکم حضوری تقدیم و دادخواست واخواهی یا تجدید نظر تقدیم نشود دادگاه بدوی چه تصمیمی باید اتخاذ کند؟

پاسخ- مستفاد از ماده ۱۳۰ قانون یاد شده دعوای ورود ثالث در زمانی قابل طرح است که در خصوص دعوای اصلی در جریان باشد؛ بنابراین در فرض سئوال که بعد از صدور رای غیابی و عدم واخواهی یا بعد از صدور حکم حضوری و عدم تجدید نظر خواهی دادخواست وارد ثالث تقدیم شده است از این جا که دادرسی در خصوص دعوای اصلی در جریان نیست دعوای مورد ثالث قابل استماع نمی‌باشد و دادگاه قرار عدم استماع دعوای ورود ثالث را صادر می‌کند.

انتهای پیام