فرزین هدایت‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اثر هنری خود در جشنواره نوروزی مشهد، اظهار کرد: سبک و سیاق برخی از آثار من بر پایه شاعرانگی، سنت خیال‌پردازی شاعرانه و به طور کلی جهان مثالین در سنت ادبی ایران و تجسس، ترسیم و ساخت انتزاعی دنیایی شخصی در فضای امن درون است. جهانی که چشم‌اندازهای خیالی‌اش، از زیباترین تصور انسان از بهشتی نشأت می‌گیرد، که در زمان ازلی از آن رانده شده است.
وی ادامه داد: نمود این بهشت موعود در معماری و شهرسازی ایرانی بعد از اسلام از طریق ایجاد فضاهای گسترده در بناهای مساجد، گنبدها و گل‌دسته‌ها دیده می‌شود. همچنین نقوش دل‌فریب و پیچ‌درپیچ اسلیمی‌ها، کاشی‌های لعاب‌دار رنگارنگ، آجرکاری‌های پر از ظرافت و آیینه کاری‌های باشکوه تجلی‌دهنده این بهشت هستند. استان خراسان و به ویژه مشهدالرضا که قبله زوار بارگاه امام رضا(ع) است، یکی از بهترین نمونه‌های این معماری را در خود جای داده است.
هدایت‌زاده با بیان این‌که «اثر "سلام" از دو ستون به ارتفاع ۹ متر، یک بال آیینه‌کاری‌شده و کاشی‌های رنگی طراحی شده است»، عنوان کرد: به عبارتی این المان بخشی از معماری حرم مطهر رضوی است که آغوشش را باز کرده و همه اجزای درونی‌اش در ارتباط با نور به رقص درآمده‌اند. این مجسمه در میدان الغدیر به سمت مسیر فرودگاه اجرا و نصب شده است.
این هنرمند مجسمه‌ساز خاطرنشان کرد: جشنواره خانه بهار به لطف و همکاری شبانه‌روزی مدیریت و تیم اجرایی در تمام مراحل اعم از انتخاب آثار، عقد قرارداد و پیگیری‌های لازم، بسیار هنرمندانه و محترم برگزار شد و سطح کیفی آثار منتخب در حد مطلوبی قرار داشته است. متأسفانه هنوز فرصت نشده تا آثار نصب‌شده را از نزدیک ببینم، اما تعدادی از آثاری که به صورت اتفاقی با آن‌ها روبه‌رو شده‌ام، بسیار خوب و باکیفیت طراحی و اجرا شده‌اند.
وی اضافه کرد: به طور کلی هرچه دورنماها و اهداف برگزارکنندگان در برگزاری این جشنواره روشن‌تر باشد، آینده بهتری برای کارنامه هنری هنرهای شهری مشهد رقم خواهد خورد. علاوه بر این‌ها دعوت از هنرمندان باتجربه‌تر در کنار جوان‌ترها راهگشا خواهد بود.
پریسا عطاپور نیز دیگر هنرمند مجسمه‌ساز در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به فضای نوروزی مشهد و مجسمه خود در جشنواره خانه بهار ۱۴۰۰، اظهار کرد: یکی از شورانگیزترین و غم‌آلودترین داستان‌های شاهنامه فردوسی، سوگ سیاوش است. سودابه همسر کاووس شاه، به سیاوش دل می‌بندد، اما سیاوش که آزرم، حیا و پاکدامنی آموخته، تن به گناه نمی‌سپارد. به همین دلیل از سوی سودابه متهم می‌شود. سیاوش برای اثبات بی‌گناهی خود از میان آتش می‌گذرد و از این آزمایش سرافراز بیرون می‌آید. بنابراین «سیاوش در آتش» اقتباسی آزاد از این داستان است.
وی افزود: این المان به صورت کتاب شاهنامه نیم‌سوخته‌ای است که در آن شخصیت‌ها جان گرفته‌اند و نظاره‌گر گذر سیاوش از آتش هستند. به این ترتیب فرم کلی این المان برگرفته شده از محتوای اثر است. به علاوه جایگاهی برای قرارگیری و تعامل مخاطبین در دل این اثر تعبیه شده است.
عطاپور با اشاره به این‌که «مواد اولیه استفاده شده در ساخت این اثر، آهن بوده و جانمایی آن در میدان شریعتی در نظر گرفته شده است»، تصریح کرد: به سبب ارتباط بی‌واسطه‌ای که آثار هنری و هنر شهری با مخاطبین برقرار می‌کند، من فکر می‌کنم باید هدف ما در ارائه این آثار بالا بردن سطح آگاهی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه باشد.
این هنرمند مجسمه‌ساز بیان کرد: رویکرد جشنواره استقبال از بهار ۱۴۰۰ در بخش محتوایی قابل تحسین بود، اما امیدوارم در سال‌های آتی، شاهد آثار مفهومی بیشتری در شهر باشیم. بهره‌گیری از پتانسیل هنرمندان و ایجاد اتمسفر مثبت برای تعامل با آن‌ها، بدون شک منجر به ارتقاء کیفیت شهری خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات