یک باستان‌شناس درباره‌ی تأسیس خانه‌ی باستان‌شناسان گفت: ابتدا باید هویت این خانه تعیین و رابطه‌ی آن با سازمان میراث فرهنگی و جامعه مشخص شود.
کوروش روستایی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: خانه‌ی باستان‌شناسان اصطلاحی بود که پیش از این شنیده بودم و مشخص نیست که ساز و کار، اساسنامه و جایگاه حقوقی آن چیست. به نظر می‌رسد فقط یک ایده‌ی اولیه است.
او در پاسخ به این پرسش که اولویت شما به‌عنوان یک باستان‌شناس در این حوزه چیست؟ بیان کرد: اگر به روندی که در سال‌های اخیر در حوزه‌ی باستان‌شناسی وجود داشته بنگریم، می‌بینیم که تشکیلات باستان‌شناسی به‌عنوان یک بخش وابسته به سازمان میراث فرهنگی به‌لحاظ مدیریتی، وضع ناپایداری داشته و نمونه‌ی آن، انتقال پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی به شیراز است.
وی گفت: در این اتفاق‌ها، به حوزه‌ی باستان‌شناسی و پژوهشکده خیلی آسیب وارد شد. به همین دلیل، در وهله‌ی نخست باید ساختار این پژوهشکده به‌عنوان قوی‌ترین و بااهمیت‌ترین پژوهشکده‌ی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مشخص شود تا به جایگاه واقعی خود برسد.
روستایی ادامه داد: از سال 1385 به بعد، شاهد تغییرات ساختاری مدیریتی در پژوهشکده بوده‌ایم و اگر بخواهیم قضاوت عادلانه داشته باشیم، بین باستان‌شناسان می‌توان یک همه‌پرسی برگزار کرد تا ببینیم این روند مثبت بوده است یا منفی.
او تأکید کرد: باید ببینیم پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی 10 سال پیش کجا بود و چه کیفیتی داشت؟ چه کسانی در این پژوهشکده بوده و چه کسانی رفته‌اند؟ به این ترتیب می‌توان دریافت که حالا پژوهشکده چند عضو دارد و چه تغییراتی باید در آن ایجاد شود.
این باستان‌شناس اضافه کرد: تأسیس خانه‌ی باستان‌شناسان باید سبب توسعه و پیشرفت پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی شود. گرچه این پیشنهاد خوب است، ولی ابتدا باید تار و پود و هویت آن مشخص شود. باید رابطه و جایگاه آن با سازمان میراث فرهنگی و نیز جامعه معلوم باشد. در این راستا می‌توان این ایده را با تشکیلات رسمی سازمان میراث فرهنگی، پژوهشگاه و پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی بررسی کرد تا جایگاه آن مشخص شود.
انتهای پیام