منصور ضابطيان دربارهي جشنواره «جوانه» گفت: به طور كلي هر فعاليتي كه مخاطب را هم با خود شريك كند، موفق خواهد بود، حال اگر اين كار يك عمل رسانه‌يي باشد مفيدتر هم هست.
به گزارش سرويس راديو ايسنا، اين برنامه‌ساز و مجري تلويزيون جشنواره «جوانه» را اولين موقعيت براي ورود علاقه‌مندان به راديو دانست و افزود: مسلما برگزاري هر جشنواره‌اي مي‌تواند اين حساسيت را براي مسؤولان آن حوزه ايجاد كند تا كارشان را با دقت بيشتري پيش ببرند.
او به جوانان توصيه مي‌كند كه براي ساخت يك برنامه‌ي قوي برنامه‌هاي مختلف را پيگير باشند و با شناسايي نقاط ضعف و قوت آنها بتوانند از آنها درس بگيرند.
ضابطيان كه خود نيز سابقه فعاليت در راديو را داشته است، ادامه داد: شايد خيلي‌ها بگويند كه با روي كار آمدن رسانه‌هاي جديد اعم از اينترنت و ماهواره و ... راديو ديگر جايگاهي در بين مردم ندارد اما من به شدت با اين حرف مخالفم و اعتقادم بر اين است كه راديو به عنوان يكي از پرمخاطب‌ترين رسانه‌ها در بين مردم و به خصوص جوانان وجود دارد و خيلي از جوانان علاقه‌مند به راديو هستند.
او اظهار كرد: از نظر من اين جشنواره باعث مي‌شود كه همين قشر علاقه‌مند به راديو ارتباط عميق‌تري را با آن برقرار كنند.
او دربارهي با راه‌هاي جذب مخاطب در راديو گفت: اين يكي از مهمترين موضوعاتي است كه بايد به آن پرداخته شود اما آنچه واضح است اين است كه گروهي كه متخصص اين كار باشند، بايد در اين زمينه تحقيق كنند و در ارتباطي متقابل بين تهيه‌كنندگان برنامه‌هاي راديويي و مخاطبان قطعا راه خوبي براي افزايش مخاطب و جلب نظر اوست.
ضابطيان دربارهي «راديو هفت» هم گفت: دوست داشتم فرم برنامه رادیویی باشد و به نظر من «رادیو هفت» یكی از برنامه‌های تركیبی رادیویی است. همه می‌گویند برنامه ما تلویزیونی است ولی در اصل رادیویی است. ولی این برنامه كلی تصویر دارد و چون فضا فضای رادیویی بود مثل میكروفن و تلفن، عنوانش را گذاشتیم راديو هفت، ولی هیچ ارتباطی با رادیو ندارد و خوشحال مي‌شوم كه مردم با ديدن اين برنامه راديو در ذهنشان تداعي شود. «راديو هفت» برنامه‌اي است كه با فرمش هويت مي‌گيرد.
او ادامه داد: تفاوت خیلی زیادی بین روزنامه‌نگاری و برنامه‌سازی نمی‌بینم؛ من به نوعی از ژورنالیسم معتقد هستم كه بتواند با نگاهی اجتماعی و در عین حال سرگرم‌كننده حرفی برای گفتن داشته باشد. اگر شما این كار را داشته باشید فرقی نمی‌كند این ژورنالیسم را در تلویزیون دنبال كنید یا رادیو. رسانه‌های مكتوب به هر حال این سه عامل را پی می‌گیرند و نوع مدل‌ها فرقی نمی‌كند كه در تلویزیون باشد یا در مطبوعات، در كل دارید یك كار را انجام می‌دهید و به خاطر همین هیچ تفاوتی در آن نمی‌بینم.
او دربارهي سطح اجراهاي كنوني گفت: من به عنوان يك فرد متخصص نمي‌توانم در اين زمينه نظر بدهم اما به عنوان يك بيننده مي‌توانم بگويم كه الان هر دو نوع اجراي خوب و بد را در تلويزيون شاهد هستيم، يعني اجراهايي را هم ديده‌ام كه در آن مجري حتي اصلي‌ترين ضوابط اجرا را هم رعايت نمي‌كند.
مجري دربارهي ويژگي‌هاي يك گوينده يا مجري خوب گفت: يك گوينده خوب جداي از مسائل فني بايد در دل جامعه باشد و مخصوصا در برنامه‌هاي اجتماعي اين كليد اصلي موفقيت است.
ضابطيان افزود: هر شبكه الزاماتي دارد كه مربوط به آن است اما آنچه واضح به نظر مي‌رسد اين است كه طبيعتا مجري بايد متناسب با فضاي برنامه باشد اگرچه ممكن است فردي به حدي انعطاف داشته باشد كه براي هر برنامه‌اي مناسب باشد.
او ادامه داد: بايد فضاي كاري بهتري براي مجريان فراهم شود، مجري كه ده‌ها كار را با هم مي‌پذيرد و در طول روز اجراهاي متفاوتي را در جاهي مختلف دارد عملا فرصتي براي رسيدن به خودش پيدا نمي كند. يك مجري براي اينكه بتواند موفق باشد بايد مطالعه زيادي داشته باشد، سفر كند، ورزش كند و با مردم نشست و برخاست داشته باشد، با آد‌م‌هاي مرجع در ارتباط باشد اما يك مجري گاه آن قدر خودش را درگير برنامه‌هاي مختلف مي‌كند كه عملا زماني براي انجام اين كارها براي او باقي نمي‌ماند؛ البته بخشي از اين مورد هم به فضاي جامعه بر مي‌گردد كه بايد مساعدتر شود.
انتهاي پيام