يک مدرس دانشگاه تهران گفت: آمار سفرهاي نوروزي فقط براي اعلام شدن نيست، بلكه با تفكيك و مشخص كردن جزييات بيشتر آن مي‌توان كمبودها و نيازها را به‌دست آورد. محمدتقي رهنمايي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه آمار مهم‌ترين ابزار برنامه‌ريزي و سياستگذاري است، ادامه داد: بدون اطلاعات آماري همه چيز ذهني است و براساس تصور آدمي شكل مي‌گيرد. بنابراين آمار سفرها بايد دقيق و با روشي علمي تهيه شود. او يادآوري کرد: آمار، روش خاص خود را دارد. اين طور نيست كه در خروجي تهران بايستيم و ماشين‌ها را در ورود و خروج شمارش كنيم. بلكه بايد روي طيف زماني در 24 ساعت، روزهاي هفته، ترافيك دوره‌ي رفت و برگشت، نوع وسيله‌ي نقليه و هدف از تردد مردم در جاده‌ها تمركز كنيم تا آمار دقيق‌تري حاصل شود. عضو انجمن علمي متخصصان گردشگري گفت: آمار بايد روي نقشه‌ي پايه قرار گيرد و مسيرهاي گردشگري به عنوان مقصد نهايي مشخص شود تا متوجه شويم كه چند درصد از مسافران در آن شهر توقف داشته‌اند و چند درصد عبور كرده‌اند. براي كنترل اين آمارگيري نيز راه‌هايي وجود دارد كه در مقصد، از مسافران پرسش مي‌شود تا درصد ماشين‌هايي كه از مسير شمارش شده‌ي ما عبور كرده‌اند، مشخص شود. البته اين روش‌ها بسيار سخت و زمان‌بر است. وي در ادامه به آمار سفر نوروزي به قم كه بيش از 12ميليون نفرسفر اعلام شد، اشاره و بيان كرد: وجود اين آمار الزاما به اين معني نيست كه مقصد اصلي تمام اين مسافران، قم بوده است، چون اين شهر گره ارتباطي به شمار مي‌آيد و انشعاب‌هاي فراواني دارد، پس نبايد تعبير كرد كه تمام اين 12ميليون نفر، مسافران قم بوده‌اند. قدر مسلم برخي از اين افراد به نقاط ديگر سفر كرده‌ و مجبور بوده‌اند از اين مسير عبور كنند. رهنمايي گفت: البته دقيقا مشخص نشده كه اين آمارگيري كجا انجام شده است، مثلا بايد در عوارضي اين استان، آمارگيري مي‌شد كه چند وسيله‌ي نقليه با چه تعداد سرنشين به اين شهر آمده‌اند و در محور خروجي نيز آمارگيري همزماني انجام مي‌شد تا خروجي از اين منطقه نيز مشخص شود. او با تأكيد بر ضرورت تجزيه و تحليل آمار كلي سفرهاي نوروزي براي مشخص شدن كمبودها و نيازها، اظهار كرد: آمار، عدد و رقم است و به خودي خود زبان ندارد، زماني گويا مي‌شود كه با مؤلفه‌هاي ديگر سنجش شود، چون برنامه‌ريزي نيازمند داشتن اطلاعات جزيي است. وي همچنين بيان كرد: آمارگيري مسافران در ايران فقط در تعطيلات نوروزي انجام مي‌شود، در حالي كه بايد در دوره‌ي يك ساله اتفاق افتد، چون آمارگيري ضوابطي دارد و اگر در دوره‌ي يك ساله انجام شود، مي‌توان ضوابط، شرايط و سليقه‌هاي بومي را در برنامه‌ريزي، آسان تر اعمال كرد. اين مدرس دانشگاه تهران درباره‌ي تغيير الگوي سفر مردم كشور در نوروز نيز گفت: ربط دادن يكسري مسائل كه احتمالا ممكن است خط و ربطي با يكديگر داشته باشند، درست نيست. اين موضوع كه قم جزو پنج استان اول پرمسافر قرار گيرد، مورد ترديد است، مگر اين كه مشخصا اعلام كنند، روش آمارگيري چه بوده است. بايد مستندات و روش آمارگيري شفاف شود. وي ادامه داد: قم استان تك شهري است و حدود يك ميليون نفر جمعيت دارد و گردشگري آن از نوع زيارتي و چند ساعته است. اگر اين 12ميليون نفرسفر بر 12 روز تعطيلات تقسيم شود، روزي يك ميليون نفر مسافر مي‌شود، يعني به ازاي يك نفر جمعيت اين شهر، يك نفر گردشگر وجود دارد، در حالي كه ظرفيت اين شهر گنجايش اين تعداد گردشگر را ندارد. او تأكيد كرد: من منكر فعاليت‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نمي‌شوم؛ اما اين سازمان براي حفظ اعتبار خود بايد حرف درست بزند، اگر ما حرف درست بشنويم، اظهار نظر ما هم بر مبناي آن درست انجام مي‌شود و كمك مي‌كند. اين مدرس دانشگاه ادامه داد: اين آمارها براي مردم عادي مهم نيست، بلكه براي مخاطبان خاص خودش اهميت دارد، پس بايد در بيان آن دقت كرد. براي من غيرقابل قبول است كه شهري مانند قم، روزانه به يك ميليون نفر مي‌تواند خدمات دهد. عضو انجمن علمي متخصصان گردشگري همچنين گفت: الگوي سفر را نمي‌توان طراحي كرد، الگوي سفر را مردم شكل مي‌دهند؛ ولي بايد روي مسيرهاي سفر مردم دقت كرد و براساس آن، مدل طراحي كرد. در واقع، نمي‌توان ادعا كرد که الگوي سفر مردم تغيير كرده است. او با بيان اين‌كه اگر ديگر كشورها آمارهاي زيادي از سفرها مي‌دهند، منبع درآمد ديگري براي سفر دارند، اضافه كرد: در بسياري از كشورها، سفر بودجه‌اي جدا در خانوار دارد، يعني سازمان‌ها اين بودجه را با عنوان «پول تعطيلات» مطابق قانون اختصاص مي‌دهند كه رقمي نزديك به حقوق ماهانه‌ي افراد است و اين درآمد، اقتصاد گردشگري اين كشورها را مي‌چرخاند؛ ولي در ايران اين طور نيست. سازمان‌هاي ما هيچ بودجه‌اي را به سفر اختصاص نمي‌دهند و زندگي مردم معمولا وابسته به حقوق ماهانه‌ي آن‌هاست، پس چطور مي‌توانند هزينه‌اي را از آن براي تعطيلات كنار بگذارند. اين حرف من نيست، بلكه ادبيات علمي گردشگري است. متأسفانه افرادي كه در اين حوزه كار مي‌كنند، با اين ادبيات علمي آشنايي ندارند و بيشتر با ادبيات حرفه‌يي كار دارند. انتهاي پيام