به گفته مدرس دانشگاه ضعف ما در بحث محتوا، توليد آن و در مديريت و اداره مطبوعات است كه البته در بحث محتوا، حركت‌ها، آموزش‌ها و تلاش‌هايي صورت گرفته اما حرفه‌يي بودن به معناي واقعي را فقط در چند مورد شاهديم.
محمدرضا رسولي ـ مدرس دانشگاه علامه طباطبايي - در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اينكه مطبوعات به دو دسته مطبوعات دوره‌يي و غيردوره‌يي تقسيم مي‌شوند اظهار كرد: به طور كلي مي‌توان گفت كه وضع حاكم بر مطبوعات و روزنامه‌نگاري حرفه‌يي نيست ولي به سمت حرفه‌يي بودن پيش مي‌رود.
اين عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي تاكيد كرد: روندي كه بايد در جامعه اتفاق بيفتد استقلال حرفه‌يي يا استقلال از نظر تامين منابع مالي و توليد محتوا است و اميدواريم مطبوعات در مسير حرفه‌يي بودن قرار بگيرند.
او با بيان اين كه مطبوعات حرفه‌يي تعريف معين و مشخصي دارند ابراز كرد: البته اين موضوع كه ما چه‌قدر موفق شديم به آن مرحله برسيم، خود يك مساله است و درواقع مطبوعات حرفه‌يي، برخورداري از يك نظام حرفه‌يي چه در بعد تشكيلات، روش‌ها و چه در بعد كار روزنامه‌نگاري و خبرنويسي است.
وي ادامه داد: بايد گفت كه نظام مطبوعات حرفه‌يي استقلال حرفه‌يي نيز دارد و از استقلال مالي برخوردارند و در حال حاضر دولت از مطبوعات حمايت مي‌كند و شرايط به گونه‌اي است كه در برخي مطبوعات اگر حمايت دولت وجود نداشته باشد، آن‌ها با شكست مواجه مي‌شوند.
به اعتقاد اين مدرس دانشگاه مطبوعات در كشور ما يا به سمت صاحبان آگهي رفته و يا دولتي شدند، در صورتي كه بايد حد وسط را رعايت كنند، بنابراين تعامل با نظام اقتصادي، اجتماعي و صاحبان آگهي و كار خبري كردن حركتي به سمت حرفه‌يي و مردمي شدن مطبوعات است.
عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي تاكيد كرد: مطبوعات حرفه‌يي بايد موضوع‌هايي كه در بطن جامعه است را با توجه به ملاحظات اجتماعي، سياسي و اقتصادي بازتاب دهند، در صورتي كه در اكثر مطبوعات اين طور نيست و متاسفانه در خيلي جاها مشكل داريم و حتي در رابطه با مباحث اجتماعي، حوادث و اخباري درباره قتل و جرم نيز اين مشكل وجود دارد، چه برسد به موضوعات سياسي .
اين مدرس دانشگاه با بيان اينكه يكي از ساختارهاي حرفه‌يي‌گرايي، نقد درست است تاكيد كرد: نقدي كه موضوعي را يادآوري كرده و تلنگر زده و به مسوولان جامعه آگاهي و هوشياري بدهد، بسيار كم است و ما كم‌تر اينگونه نقد را شاهديم.
وي با بيان اين كه نقد درست نقدي است كه «نه سيخ بسوزد و نه كباب» و حرفمان را هم زده باشيم گفت: متاسفانه روزنامه‌نگاري تجربي بسيار ضعيف شده و در كار روزنامه‌نگاري خيلي از جوانان وارد شدند اما تجربه لازم را نداشتند و از نقد مي‌هراسند و يا برخي نيز اگر نقدي مي‌كنند از خطوط قرمز عبور مي‌كنند، در صورتي كه در نقد درست و منصفانه بايد امنيت اجتماعي، اقتصادي و سياسي به خطر نيفتد.
اين مدرس دانشگاه تاكيد كرد: شواهد نشان مي‌دهد كه روحيه نقدپذيري در بين مسوولان در كشورمان كم شده زيرا مطبوعات كم‌تر نقد مي‌نويسند و يا بعضا در حوزه‌هايي نقد مي‌كنند كه تحمل و ظرفيت نقدپذيري بيش‌تري دارند.
رسولي با بيان اين كه اگر مي‌خواهيم نقد كنيم، بايد از جوانب مختلف به موضوع نگاه كرده و يكطرفه به قضاوت ننشينيم، خاطرنشان كرد: نبايد نگاهي يكسويه به مطالب داشته باشيم.
وي تصريح كرد: برخي اوقات نيز در مطالبي كه با عنوان نقد از آن‌ها ياد مي‌شود، آنقدر تعريف و تمجيد از فلان سازمان مي‌شود كه نمي‌توان نام نقد را برروي آن گذاشت و برخي مواقع نيز نقد يكطرفه انجام مي‌شود كه هر دوي اين‌ها نقد نيستند.
او با بيان اينكه جشنواره مطبوعات و خبرگزاري‌ها معمولا بايد زمينه مناسب را براي رقابت ايجاد كند گفت: مطالبي كه در اين جشنواره گردآوري مي‌شود و امكانات و زمينه‌هايي كه به‌واسطه برگزاري اين جشنواره ايجاد مي‌شود، بسيار مفيد محسوب مي‌شود.
اين مدرس دانشگاه در پايان با طرح اين پرسش كه آيا جشنواره مطبوعات و خبرگزاري‌ها يك جشنواره است يا نمايشگاه؟ تصريح كرد: زماني كه مي‌بينيم مطبوعات ما حرفه‌يي نشده‌اند و اينكه چرا داراي مطبوعات حرفه‌يي نشديم، بايد به اين موضوع برسيم كه اين جشنواره تاكنون درواقع نمايشگاه مطبوعات بوده نه جشنواره.
انتهاي پيام