سيدمحمد بهشتي گفت: آذرنوش يك شخصيت علمي بين‌المللي بود كه آرا و نظرهايش حتا نزد باستان‌شناسان ديگر كشورها نيز محترم و معتبر بود.
رييس پيشين سازمان ميراث فرهنگي كشور در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي آذرنوش اظهار داشت: سال 1376 زماني كه به سازمان ميراث فرهنگي آمدم، در همان ماه‌هاي نخست با او آشنا شدم. در آن زمان، او تازه از خارج به ايران آمده و قرار بود، در دانشگاه تهران مشغول به كار شود. با پرس‌وجوها و تحقيقاتي كه درباره‌ي او انجام دادم، از آذرنوش براي كار در پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي دعوت كردم.
وي ادامه داد: سال 1377 يا 1378 بود كه آذرنوش مسؤوليت پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي كشور را برعهده گرفت و در طول سال‌ها، دوران بسيار طلايي را براي باستان‌شناسي كشور رقم زد.
او بيان كرد: در آن دوره، پژوهش‌هاي باستان‌شناسي رونق يافتند و جامعه‌ي وسيع‌تري از باستان‌شناسي در دانشگاه‌هاي مختلف كشور، بخصوص در چارچوب همكاري‌هاي بين‌المللي به‌وجود آمد. هم‌چنين به‌لحاظ كميت فعاليت‌هايي كه در محوطه‌هاي مختلف وجود داشتند و عمق علمي لازمي كه باستان‌شناسي نياز داشت تا با آن درگير شود، در دوره‌ي او اتفاق‌هاي خوبي افتادند.
رييس پيشين سازمان ميراث فرهنگي كشور گفت: آذرنوش گزارش‌هاي باستان‌شناسي زيادي را منتشر و تدوين كرد و فكر مي‌كنم، جامعه‌ي باستان‌شناسي دوران مسؤوليت او را از درخشان‌ترين دوران‌هاي باستان‌شناسي كشور ارزيابي كند.
وي آذرنوش را دانشمند و محقق دقيق، داراي وسواس و مشرف به همه‌ي آنچه در حوزه‌ي باستان‌شناسي وجود داشت، ارزيابي و بيان كرد: من از آذرنوش حقيقتا حرف نسنجيده‌اي در حوزه‌ي باستان‌شناسي نشنيدم. او موجودي بسيار ارزشمند بود و تقريبا مي‌توان گفت كه در دوره‌ي جواني رفت و بسيار حيف شد.
او دقت علمي، نظم، ترتيب و پي‌گيري فوق‌العاده‌ي آذرنوش را قابل توجه دانست و ادامه داد: اين ويژگي‌ها در او شرايط ويژه‌اي را بخصوص براي باستان‌شناسي فراهم مي‌كرد، چون اين‌ها ويژگي‌هاي بسيار لازمي بودند تا او موفق شود.
به گفته‌ي بهشتي، آذرنوش حقيقتا يك شخصيت علمي بين‌المللي محسوب مي‌شد كه آرا و نظرهايش نزد باستان‌شناسان ديگر كشورها محترم و معتبر بود، به‌گونه‌اي كه گاهي منتظر نظر او مي‌ماندند.
وي با اشاره به حوزه‌ي تخصصي آذرنوش كه دوره‌هاي ساساني و اشكاني بود، اظهار داشت: حقيقتا در اين دو دوره، تعداد متخصصان كمي فعاليت مي‌كنند و تمركز روي اين دو حوزه بسيار كم است، بخصوص در دوره‌ي اشكاني كه ابهام زيادي در ايران درباره‌ي آن وجود دارد.
رييس پيشين سازمان ميراث فرهنگي كشور اضافه كرد: شايد بتوان گفت، اگر آذرنوش بهترين باستان‌شناس اين حوزه نبود، احتمالا يكي از بهترين‌هاي باستان‌شناسي بود. به علاوه، اشراف وسيعي نسبت به دوره‌هاي باستان‌شناسي داشت و در رشته‌ي تخصصي خود بسيار دقيق بود.
انتهاي پيام