عضو شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي تهران، تاكيد كرد: رييس‌جمهور بايد با جديت زيادي برنامه‌اي مشخص براي دخيل كردن دانشجويان در امور، تدوين كند. «محمد راسخ» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: به نظر مي‌رسد رويكرد انتقادي دانشجويان و نقدپذيري دولت به يك نسبت رشد پيدا نكرده است. خيل جمعيت روشنفكران و دانشجوها نقادانه‌تر نسبت به حكومت نگاه مي‌كنند به ويژه شاخصه‌ي مذهبي جامعه و تشكل‌هاي دانشجويي مذهبي به اين دليل كه خود را تا حد زيادي در حكومت دخيل مي‌دانند و انگيزه‌ي زيادي براي بهبود اوضاع جامعه دارند، با دغدغه و با انگيزه‌ي بيشتري شرايط را دنبال مي‌كنند. وي افزود: كساني كه در دوره‌ي جديد بر سر كار آمده‌اند، تا حدود زيادي خصوصيت نقدپذيري را دارند اما اين مساله هنوز نتوانسته با رويكرد نقادانه‌اي دانشجويان هماهنگ شود و كانال‌هاي مناسب نقد و انتقادات به دولت به حالت ثابت خود نرسيده و در حالت گذار است. عضو شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي تهران، سپس با اشاره به ديدار تعدادي از تشكل‌هاي دانشجويي با رييس جمهور اظهار كرد: در اين ديدار بحث‌هاي كلي و كلان از جنس خوش‌آمدگويي و حرف‌هاي ايده‌آل مطرح شد، در حالي كه انتظار مي‌رفت حرف‌هاي اساسي درباره‌ي جنبش دانشجويي و نقد و انتقادات مطرح شود. دوستان حاضر در جلسه هم چندان راضي نبودند، چرا كه هم احمدي‌نژاد حرف‌هاي كلي زد هم نمايندگان تشكل‌ها. راسخ در ادامه يكي از فاكتورهاي افزايش نقدپذيري را تعامل بيشتر دولت با مردم دانست و گفت: البته ممكن است بسياري حرف‌ها قابل عمل كردن نباشد و يا با سياست‌هاي كلان دولت در تضاد باشد كه ضرورتي به اجراي آنها نيست. اما بسياري از انتقادات كه در جامعه مطرح مي‌شود تا حد زيادي مي‌تواند در اداره‌ي بهتر كشور به دولت كمك كند. اميدواريم در گزارشي كه قرار است احمدي‌نژاد هر سه ماه يك بار به مردم ارائه كند اولين نتايج اين تعامل دو طرفه بين مردم و مسوولان مشخص شود، مردم به راحتي حرف‌هايشان را به گوش مسوولان برسانند و دولت هم آنها را دخيل كند. هم‌چنين دفتر ارتباطات مردمي احمدي‌نژاد هم بايد نسبت به الان فعال‌تر عمل كنند. مسوول بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير، واكنشي مناسب دولت به نقد دانشجويان را بر فضاي فعاليت سياسي دانشجويان تاثيرگذار خواند و افزود: دوران خاتمي گروه‌هاي دانشجويي كه وابسته به جناح دوم خرداد بودند با انگيزه و جديت زيادي شروع به نقد حكومت، قواعد كشور و ساختارها و روابط حاكم كردند و ايده‌هاي جديدي مطرح مي‌شد اما متاسفانه به دليل اينكه قسمت زيادي از اين نقد و انتقادات به ثمر ننشست، اين جريان‌هاي دانشجويي كه براي بهبود اوضاع كشور تلاش مي‌كردند، به گروه‌هاي راديكال تبديل شدند كه حتي در برخي مواقع در موضع اپوزيسيون با دولت خاتمي عمل مي‌كردند. وي اضافه كرد: اگر احمدي‌نژاد مي‌خواهد در كارش موفق باشد چاره‌اي جز دخير و سهيم كردن جريانات دانشجويي و توجه به انتقادات آنان ندارد. تفاوت اين دوره با دوره‌هاي قبل اين است كه شعار باور به جوانان حتي نسبت به دوره‌ي خاتمي پررنگ‌تر بود و حاميان احمدي‌نژاد هم بيشتر قشر جوان مذهبي جامعه بودند. به نظر من احمدي‌نژاد بايد با جديت زيادي برنامه‌اي مشخص براي دخيل كردن دانشجويان تدوين كند، چرا كه دانشجويان جريان‌هاي تحصيل كرده و روشنفكر جامعه هستند و انگيزه و توانايي زيادي براي فعاليت دارند، هم‌چنين مي‌توانند مباحثي مطرح كنند كه براي دولت مفيد فايده باشد. راسخ در ادامه چند ويژگي ادبيات نقد دانشجويان را اينگونه توصيف كرد: نقد دانشجويان بايد منصفانه، عالمانه، با رعايت ادب و روابط اجتماعي باشد كه خطوط قرمز نظام را هم رعايت كند. هم‌چنين هر نقدي بايد به جاي خود مطرح شود. دانشجويان بايد كانال‌هاي مناسب را براي پيگيري نقد و نظرات خود شناسايي كنند. چرا كه هر اتفاق كه در جامعه از پايين به بالا مي‌افتد نياز به تلاش و پيگيري بسياري دارد. وي گفت: دانشجويان بايد در ارائه‌ي نقد و انتقادات به نظرات مختلف احترام بگذارند، چرا كه ممكن است هر گروه و تشكل دانشجويي طرز نگاه و تلقي خاص خود را از روابط حاكم بر جامعه و حالت ايده‌آل حكومت داشته باشد. راسخ تاكيد كرد: دانشجويان بايد در فضاي عالمانه و منطقي با رعايت تمام اصول جامعه‌ي مدني و روابط حاكم بر آنها از تشتت آرا و مطرح شدن نظرات متضاد - كه شايد به راحتي قابل حل است – و التهاب‌آفريني جلوگيري كنند. انتهاي پيام