حجت‌الاسلام والمسلمین منصوریان دامغانی -استاد حوزه- در گفت‌وگو با ایسنا در تفسیر آیه ۱۱ سوره مبارکه حج «ومِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَی حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَی وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ» اظهار کرد: خداوند در این آیه می‌فرماید «بعضی از مردم خدا را تنها با زبان می‌‏پرستند (و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است) همین که دنیا به آنها رو کند و نفع و خیری به آنان رسد حالت اطمینان پیدا می‏‌کنند اما اگر مصیبتی به عنوان امتحان به آنها برسد دگرگون می‏‌شوند و به کفر رو می‏‌آورند! و به این ترتیب هم دنیا را از دست داده‏‌اند و هم آخرت را و این خسران و زیان آشکاری است!».

وی با اشاره به اینکه چند نکته‌ در این آیه وجود دارد، ابراز کرد: نکته اول اینکه بعضی از مردم تنها از یک بعد (ظاهر) خداوند را می‌پرستند و مایل نیستند در زندگی دچار امتحان بشوند. در واقع این افراد تنها در ظاهر خداپرستی می‌کنند اما باطن این عالم سراسر از امتحانات الهی است.

وی با اشاره به نکته دوم این آیه تصریح کرد: ابتلاء الهی شامل تمام افراد از جامعه مؤمنین است. در اصل هر انسانی با هر سطح از ایمان مورد امتحان خواهد بود، حتی کسانی که در ظاهر خداپرست هستند آنها نیز مورد امتحان و فتنه خواهند بود.

این استاد حوزه تصریح کرد: نکته سومی که در این آیه قابل ذکر است این است که کسانی که در ابتلاء مقاومت نمی‌کنند، دچار خسران شده و سرمایه‌های معنوی موجود در امتحانات الهی را از دست می‌دهند. خسران با ضرر یک تفاوت دارد، در ضرر انسان سرمایه اصلی را از دست نمی‌دهد و سود خوبی نمی‌کند اما در خسران‌ شما سرمایه اصلی را از دست می‌دهید.

حجت‌الاسلام والمسلمین منصوریان دامغانی تصریح کرد: به عبارت دیگر در ابتلائات الهی سرمایه‌هایی که ما را به قرب الهی نائل می‌کنند و اگر به آنها توجه نکنیم این سرمایه‌ها از دست داده‌ایم. این سرمایه همان‌ چیزی است که انسان را به قرب الهی نائل می‌کند.

انتهای پیام