نیم قرن بامبوبافی در لیالستان

هنربامبوبافی در سال ۱۳۲۸ در روستای لیالستان رواج می یابد و دولت وقت به منظور حمایت از صنایع دستی محلی، ساختمانی را تحت عنوان «خانه صنایع دستی» می سازد. این ساختمان تا دهه ۸۰ کم و بیش فعال بود تا اینکه پس از وقفه ای طولانی دوباره احیا شد.

«دیزبن» قدیمی‌ترین قلعه تاریخی شرق گیلان

روستای «دیزبن»، یادآور زمانی است که در این محدوده قلعه تاریخی کیائیان در دوره تیموری بود؛ متاسفانه بقایای قدیمی‌ترین قلعه تاریخی شرق گیلان در اثر برداشت سنگ لاشه در حال نابودی است.

«نان تمیجان» از روستای دیوشل تا ثبت ملی

از زمان تولید برنج در گیلان، پخت انواع نان با آرد برنج رواج یافت. فرآیند سنتی تولید نان برنجی خشک معروف به نان تمیجان، با قدمتی بیش از ۱۵۰ سال در میراث معنوی کشور ثبت شده است. روستای دیوشل شهرستان لنگرود بزرگترین تولیدکننده این نوع نان در تمام گیلان است.

بازآفرینی عمارت های میراثی لنگرود پس از تخریب!

عمارت های تاریخی لنگرود همچون منجم باشی، دریابیگی، هدایتی، نیکوکار و این آخری عمارت مدیری، یکی پس از دیگری به عمد تخریب می شوند و چشم انتظار تحقق وعده بازآفرینی و ساختن مشابه آن هستیم.

بنایی به جامانده در محله‌ای که سفیدرود از آن می‌گذشت

خانه تاریخی نصرتیان در محله راه پشته لنگرود، طی دو فاز مرمت شده و به عنوان ساختمان اداری میراث فرهنگی شهرستان لنگرود کاربری دارد.

فراز و فرود نوغانداری در گیلان /تجارت پر سودی که از رونق افتاد

گیلان خاستگاه صنعت نوغانداری ایران بود و پرورش کرم ابریشم و تولید نخ ابریشم در گیلان به حدود ۱۴ قرن پیش بازمی‌گردد. در دوره‌های مختلف تاریخ، تولید و تجارت ابریشم، زمینه‌ساز رقابت‌های مهم سیاسی و نظامی در خطه شمال کشور شده بود. در دوره صفوی گیلان قطب تولید و تجارت ابریشم می‌شود، با انقراض صفویه، نوغانداری افول می‌کند و از میانه دوره قاجار به سمت مدرن شدن می‌رود و تا دهه ۶۰ این روند ادامه داشت.

حال و هوای شهرستان لنگرود در بهار؛

لذت خرید ماهی سفید از بازار سماکان تا دیدن خانه های سفال پوش از بلندای پل خشتی

شهر لنگرود، پیش از صفویه، مرکز حکومت حاکمان رانکوه بود. این شهرستان با نزدیکی به دریا و داشتن مناظر طبیعی در جلگه و کوه، بسیار زیباست. عمارت های تاریخی منجم باشی، تحویلداری، پل های خشتی، بازار سماکان و... پذیرای مسافران نوروزی است.

کافه کتاب لنگرود بسته می شود؟

اگر جوانترها ندانند که پاتوق پدرانشان، «کتابفروشی میرفطروس» و «مطبوعاتی فرید» بود، اما کوچه فرید نامی است که شنونده را به سالهای دور می برد. به روزهایی که شهر لنگرود، سرآمد شهرهای فرهنگی شرق گیلان بود، شب های شعر و تئاترها و تعزیه هایش هنوز جزو خاطرات نسل های ۵۰ تا ۷۰ است.