بشنوید/ آهنگی با صدای «بنان» که دل‌ را بهاری می‌کند

نغمه‌ای محزون است، اصیل و بسیار دلنشین. از همان ابتدا که به گوش می‌خورد حالی در وجودتان حاصل می‌کند که گویی نمی‌خواهید از آن رها شوید. ملودی و حال و هوای اثر همچون بسیاری از آثاری که در آن دوره ساخته شدند، تصویرسازی دل‌انگیزی را مقابل چشمان تداعی می‌کند! گویی نوار فیلمی قدیمی است از سال‌های دور که آدم را می‌برد به آن روزها که خانه‌ها، خانه بودند موسیقی، موسیقی و زندگی، زندگی بود!

اقدام عجیب گروه راک انگلیسی با استفاده از صدای «بنان»!

فرض بگیرید که به عنوان یک ایرانی بلیت تهیه کرده و به کنسرت یکی از بهترین موسیقیدان‌های دنیا؛ یعنی «تام یورک» رفته‌اید. منتظر آغاز کنسرت هستید، اما یه یک باره وقتی که گروه در حال کوک سازهای خود است، صدا و زبانی آشنا به گوشتان می‌رسد؛ صدای آواز غلامحسین بنان آن هم در کنسرت گروه «اسمایل»!

بازخوانی یک مصاحبه قدیمی از بنان

غلامحسین بنان فعالیت موسیقی خود را این گونه آغاز کرد: یواشکی! خودش در این باره گفته است: «همیشه در خانواده ما از قدیم‌الایام موسیقی بود و مادرم در گوش من پیانو می‌زد. خواهرانم نیز شروع کردند به ساز زدن نزد مرتضی خان نی‌داوود. بعدا خودم علاقه پیدا کردم و رفتم پیش معلمان قدیمی. اول یواشکی می‌رفتم تا بعد که علنی شد.»

یادی از زنده‌یاد هاشم فیاض

یادی از آخرین بازمانده تکیه دولت و همکاری‌اش با «بنان»

همراه «بنان» دو طفلان مسلم خوانده بود، لباس‌های دست‌دوز تعزیه برتن کرده بود و اشک‌ها ریخته و معجزات دیده بود. هاشم فیاض، نامی است فراموش‌ نشدنی در فرهنگ و هنر ما. هنرمندی که آخرین بازمانده از نسل تعزیه‌خوانان تکیه دولت به شمار می‌آمد و بیش از ۸۰ سال به اجرای تعزیه پرداخت.

تازه‌هایی از محمود پاک‌نیت، آتیلا پسیانی و کیومرث پوراحمد

روز دوشنبه را با یادی از غلامحسین بنان آغاز کردیم، محمد فیلی از حال و روزش بعد از عمل جراحی گفت و دغدغه یک کارگردان تئاتر را همزمان با روز جهانی کارگر شنیدیم، از حضور محمود پاک‌نیت در سه سریال تلویزیونی نوشتیم. همچنین جشنواره موسیقی جوان بعد از یک سال وقفه اعلام وجود کرد، خانه محمدعلی اسلامی ندوشن ثبت ملی شد و از از بزرگترین مجسمه برنزی پایتخت رونمایی شد و در نهایت نگاهی به بزرگداشت دو تن از هنرمندان سرشناس کشور داشتیم.

چه کسی «بنان» را مجبور کرد خواننده شود؟

بنان دو مشخصه داشت؛ یک اینکه هیچگاه در صحبت‌هایش مشخصا کسی را به عنوان استاد خود معرفی نمی‌کرد و دوم اینکه شاگرد خاصی از خود باقی نگذاشت. «سایه» درباره این ویژگی‌های او گفته است: «اگر هزار نفر هم به شاگردی بنان می‌رفتند، باید خیلی استثنایی می‌بودند که آن لطافت صدا و علم او را داشته باشند. بنان هنوز بی‌نظیر مانده است و در سرتاسر تاریخ آواز مثل بنان نداریم.»