تالاب طبيعي و فصلي آقگل در حد فاصل استانهاي مرکزي و همدان در فاصله 20 کيلومتري شمال شرقي ملاير، يک کيلومتري جنوب شرقي روستاي کرد خورد(اسلام آباد )، قابل دسترسی در بخش جوکار و در موقعيت جغرافيايي 34 درجه و 49 دقيقه طول شرقي و 29 درجه و 02 دقيقه عرض شمالي قرار دارد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)_منطقه همدان و به نقل از سایت اداره کل حفاظ محیط زیست استان همدان، ارتفاعات اطراف تالاب طبیعی و فصلی آقگل به نامهاي وصال در شرق، با ارتفاع حداكثر هزار و 856 متر، روميه در شمال غرب با ارتفاع حداكثر دو هزار و 19 متر و چراخون در جنوب با ارتفاع دو هزار و 357 متر از سطح دريا هستند.

آب اين تالاب از حوضه آبريز رودخانه قره چاي در جنوب دشت کميجان تامين مي شود و فصول آبگيري تالاب از اواخر آذرماه آغاز می شود و اواسط خردادماه هر سال پايان مي پذيرد که البته با ميزان بارندگي ساليانه ارتباط مستقيم دارد به طوريکه عمق آب تالاب از صفر تا یک متر متغير است و وسعت آن در ماه هاي پر آبي به 15 کيلومترمربع مي رسد. با پيشروي آب در قسمت هاي مياني، جزيره هايي به ارتفاع شش متر ظاهر مي شود.

مساحت تالاب حدودا به وسعت 830 هکتار و متغير تخمین زده می شود و آن را در گروه تالاب هاي Floodplains با آب شيرين طبقه بندي مي کنند.

منابع آبي آن نزولات آسماني، ذوب برف ارتفاعات اطراف، نهرهاي فصلي و چشمه هاي حاشيه اي و طغيان رودخانه قره چاي است. اين تالاب در اواخر فصل بهار خشک  مي شود اما در طول پاييز و زمستان آبدار است و در فصل بهار از ميزان آب آن کاسته مي شود.

بررسي ها نشان دهنده حضور 46 گونه از پرندگان ايران در آقگل است. اين تنوع اكولوژيك بالا، جايي براي ترديد باقي نمي گذارد كه تالاب آقگل نياز اساسي به برنامه هاي حفاظتي و مديريت مناسب دارد. مجموع اين فاكتورها نشان دهنده اهميت و جايگاه ارزشمند تالاب آقگل براي پرندگان آبزي و به طور خاص براي توليد مثل گونه هايی مثل آووست و چوب پا است.

براین اساس طبق آگهی رسمی شماره 50278-52 مورخ 20 آبان ماه سال 88 از تاریخ 15 خردادماه سال 88 به مدت پنج سال از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد. از جمله پرندگان آبزی و کنار آبزی منطقه می توان به كشيم كوچك، باكلان بزرگ، كشيم بزرگ، اگرت بزرگ، باكلان كوچك، فلامينگوي بزرگ، بوتيمار كوچك، حواصيل زرد، خوتكا، آبچليك پا سرخ، چوب پا ، چنگر نوك سرخ، كاكايي سرسياه، زرده پره تالابي، پرستودريايي نوک‌کاکايي، اردك بلوطي و .. اشاره کرد.