به گزارش ایسنا، دوومیدانی ایران در سالهای گذشته افت زیادی کرد، حواشی مختلفی را پشت سر گذاشت و با کاهش چشمگیر سهمیههای المپیک مواجه بود تا آنجا که به احتمال زیاد شاهد حضور کم تعداد ورزشکاران این رشته پایه و مادر در کاروان اعزامی ایران به توکیو خواهیم بود. هرچند با انتخاب هاشم صیامی به عنوان رئیس فدراسیون در ۲۰ مهر ماه آرامش تا حدودی به این رشته بازگشته و تعدادی از دوومیدانی کاران با حمایت فدراسیون و برخی از باشگاهها در حال پیگیری تمرینات خود هستند اما نمیتوان انتظار افزایش قابل توجه تعداد سهمیه المپیک را داشت.
شیب تند سقوط بعد از المپیک ریو
دوومیدانی ایران در المپیک ۲۰۱۶ ریو ۱۰ نماینده داشت که از این تعداد ۹ مرد و یک زن در کاروان اعزامی بودند اما هیچکدام از این ورزشکاران نتوانستند مقام خوبی را کسب کنند. در واقع تنها مدال دوومیدانی ایران در المپیک به احسان حدادی تعلق دارد که نقره بازیهای ۲۰۱۲ لندن را از آن خود کرد اما این ورزشکار در ریو به فینال هم نرسید و در مرحله مقدماتی به کار خود پایان داد.
هر چند شرایط دوومیدانی ایران در حد مدال المپیک نبود اما مسئولان فدراسیون پس از المپیک ریو با عملکرد ضعیف خود باعث پسرفت این رشته شدند تا آنجا که تعداد سهمیهها به شدت کاهش پیدا کرد و اکنون تنها احسان حدادی در پرتاب دیسک و حسن تفتیان در دوی ۱۰۰ متر موفق به کسب ورودی بازیهای توکیو شدهاند.
سه ورزشکار نزدیک به توکیو
در ماههای باقیمانده تا المپیک برخی از ورزشکاران هنوز شانس کسب سهمیه دارند؛ مهدی پیرجهان در دوی ۴۰۰ متر بامانع تاکنون بر اساس رنکینگ سهمیه را به دست آورده است. البته با توجه به برگزاری مسابقات مختلف احتمالا این رنکینگ تا قبل از المپیک به روزرسانی میشود و امکان دارد که سهمیه از دست برود اما این ورزشکار از نظر رکوردی نیز به سهمیه نزدیک است و با یک برنامه ریزی درست میتواند به المپیک برسد.
سجاد هاشمی نیز به سهمیه نزدیک است. او چندی پیش در مسابقات داخل سالن ترکیه زمان ۲۱.۲۱ ثانیه را ثبت کرد و پس از ۱۷ سال رکورد دوی ۲۰۰ متر داخل سالن ایران را شکست. ورودی المپیک توکیو در ۲۰۰ متر زمان ۲۰.۲۴ ثانیه است و میتوان امیدوار بود که این ورزشکار با شروع مسابقات فضای باز و شرکت در چند رقابت معتبر سهمیه را کسب کند.
فرزانه فصیحی، تنها زن دوومیدانی ایران است که در حال حاضر شانس کسب سهمیه المپیک توکیو را دارد. او در اواخر سال ۹۹ اردوی آمادهسازی خود را در صربستان شروع و در چندین مسابقه داخل سالن هم شرکت کرد. فصیحی در جریان رقابتهای قهرمانی باشگاههای کشور با ثبت زمان ۱۱.۶۸ ثانیه رکورد باشگاهی ماده ۱۰۰ متر را جابهجا کرد و باید دید که آیا او میتواند ورودی مسابقات توکیو (۱۱.۱۵ ثانیه) را کسب کند یا خیر.
خوششانسی بزرگ دوومیدانی
دوومیدانی برخلاف بسیاری از رشتهها محدودیتی در مسابقات انتخابی ندارد، چرا که ورزشی رکوردی است و ورزشکاران در هر مسابقه رسمی که مورد تایید فدراسیونهای ورزشی باشد و مسائل ضروری مانند تست دوپینگ و فتوفینیش رعایت شود، میتوانند با ثبت حد نصاب لازم به المپیک برسند، بنابراین فدراسیون در فرصت باقیمانده باید لیست تمامی مسابقات رسمی را بررسی و شرایط اعزام نمایندههای ایران را فراهم کند.
یک یا دو اعزام برای ورزشکارانی که فدراسیون به آنها امیدوار است، کفایت نمیکند. بلکه باید چندین رویداد مشخص و نمایندههای ایران اعزام شوند. البته اولویت فدراسیون برگزاری مسابقات داخل کشور است. در این راستا اواخر فروردین ماه مسابقات بینالمللی دوومیدانی با عنوان جام امام رضا برگزار میشود و ورزشکاران میتوانند شانس خود را برای کسب سهمیه امتحان کنند.
کرونا و دردسرهایش
شیوع کرونا در جهان همچون سایر حوزهها ورزش را هم با چالشهایی روبهرو کرد؛ مسابقات مختلف لغو شدند، ورزشکاران به قرنطینه رفتند و از شرایط آمادگی خود فاصله گرفتند. هرچند طولانی شدن شیوع این بیماری باعث شد تا پروتکلهای مختلفی در مورد تمرینات، اردوها و مسابقات ورزشی طرح و اجرایی شود اما هنوز هم شاهد به تعویق افتادن برخی مسابقات هستیم.
یکی از مهمترین مسابقاتی که دوومیدانیکاران ایران خود را برای حضور در آن آماده میکردند، رقابتهای داخل سالن قهرمانی جهان به میزبانی چین بود که لغو شد. رقابتهای قهرمانی آسیا نوجوانان، بزرگسالان، پیادهروی و ماراتن نیز دیگر رویدادهای مهمی بودند که کرونا فرصت حضور در آنها را گرفت. شاید اگر این مسابقات برگزار میشدند و دوومیدانیکاران ایران در آنها شرکت میکردند، میتوانستند آمادگی بیشتری را به دست بیاورند و به صورت جدی محک بخورند.
داستان عجیب خار پاشنه
یکی از مهمترین حاشیههایی که دوومیدانی در سال ۹۹ با آن روبرو شد ماجرای عمل جراحی خارپاشنه احسان حدادی در آلمان بود. این ورزشکار در شرایطی که میتوانست در ایران و با هزینهای کم جراحی شود، با این حرف عجیب که پزشکان ایرانی تضمین بدهند بعد از عمل مشکلی برای ورزشم پیش نمیآید، مسئولان را متقاعد کرد که به آلمان برود، در نتیجه هزینه زیادی صرف اقامت و عمل شد و پس از گذشت دو ماه به ایران برگشت. حدادی که پس از دوره نقاهت راهی آمریکا شد تا زیر نظر مک ویلکینز تمرین کند، قبل از اعزام بار دیگر اظهار نظری عجیب داشت و گفت"علیرغم میل باطنی مجبورم به آمریکا بروم".
مساله قابل توجه دیگر در سال ۹۹ عملکرد قابل قبول زنان ورزشکار بود. آنها در چند مسابقه داخلی بارها رکوردشکنی کردند؛ رکورد ۴۵ ساله پرش طول، رکورد ۱۵ ساله دوی ۳۰۰۰ متر داخل سالن، اولین پرواز بالای ۴ متر در پرش با نیزه و رکوردشکنیهای پیاپی در پرتاب چکش بخشی از عملکرد قابل توجه زنان بود.
انتهای پیام
نظرات