نجلا درخشانی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که از چند شب گذشته افرادی در حال اوراق کشتی موسوم به «آریا بوم» هستند که یکی از کشتی‌های باقی‌مانده هشت سال دفاع مقدس محسوب می‌شود، ادامه می‌دهد: این در حالی است که این کشتی به گِل نشسته بخش مهمی از گردشگری صنعتی و جنگ در منطقه آزاد اروند بوده و با جذب سرمایه‌گذار و تغییر کاربری بعد از مرمت، می‌توانست به یک رستوران متحرک تبدیل شود و بخش مهمی از گردشگری آبی و شکم‌گردی را به خود اختصاص دهد.

او در ادامه بیان می‌کند: این کشتی باقی‌مانده از چند دهه گذشته را حتی می‌توان یکی از مکان‌ رویدادهای هشت سال دفاع مقدس برشمرد که به واسطه استفاده از آن در آن دوران قصه‌ها و حکایت‌هایی‌ را در دل خود پنهان کرده و می‌تواند موضوع یک فیلم سینمایی یا تالیف رمان باشد و حتی از سوی دیگر امکان استفاده از آن به عنوان یکی از مناطق برای عکاسی در غروب خورشید وجود دارد.

وی با تاکید بر این‌که نام این کشتی به وسعت ایران‌ باستان است و جسمش در کنار اروندِ همیشه خروشان قرار گرفته و امروز به عنوان بخشی از جاذبه‌های مینوشهر و آبادان است، این پرسش را مطرح می‌کند که چرا در منطقه آزادِ اروند پتانسیل‌ها به راحتی نابود می‌شوند، آن هم در حالی که کشورهای دیگر جاذبه‌ای ندارند و حتی گاهی مجبور به خلق آن می‌شوند تا بتوانند توریست جذب کنند، اما مساله این است که با وجود داشتن این فرصت‌ها و پتانسیل‌ها در کشور، با بی‌تدبیری آن‌ها را تخریب و حذف می‌کنیم.

درخشانی با بیان این‌که در کشورهایی مانند فرانسه، روسیه، ژاپن و آلمان که درگیر جنگ‌های جهانی اول و دوم بوده‌اند، بخش‌های زیادی از آثار به جای‌مانده از جنگ را یا با تغییر کاربری در کنار حفظ کالبد بیرونی، یا به همین فرم نیمه‌تخریب‌شده حفظ کرده‌اند و سالانه میلیون‌ها دلار از طریق جذب توریست و بازدید از این اماکن درآمد دارند، تاکید می‌کند: آن‌ها به این باور رسیده‌اند که بسیاری از حوادث، رویدادها و پدیده‌ها در دنیای پست‌مدرن، امکان تبدیل شدن به محصول و مقصد گردشگری را دارند.

او ادامه می‌دهد: چرا ما باور نمی‌کنیم صنعت گردشگری بخش مهمی از اقتصاد هر کشوری را می‌تواند بر دوش بکشد؟ کشوری مانند ایران که از نظر تاریخ و تمدن دیرینه و وقایع متفاوتی که در هر نقطه آن شکل گرفته‌، باید حرف اول را در عرصه گردشگری به جهان بزند، اما متاسفانه به‌دلیل برنامه‌ریزی نکردن اصولی و سیاست‌گذاری‌های غلط، نابودی این ارزش‌ها و درواقع نابودی فرهنگ، اصالت و تاریخ منطقه‌ای را که این جاذبه‌ها در آن قرار گرفته‌اند، رقم می‌زند.

او با تاکید بر این‌که باید به این مساله فکر کنیم که اقتصادی که تنها متکی و وابسته به صنعت نفت است، دیر یا زود شکست می‌خورد، می‌گوید:‌ بنابراین باید سیاست‌های ملی و بین‌المللی را به سمت توسعه و رشد تنها صنعت بدون دود و سپید سوق دهیم تا مبادا نسل‌های آینده نیازمندِ کشورهای بیگانه شوند؛ چون گردشگری به عنوان بزرگ‌ترین منبع تولید ناخالص داخلی و اشتغال به تمام بخش‌های اقتصادی یک کشور مربوط می‌شود و اثرات خود را بر همه‌ مؤلفه‌های اقتصادی سایر حوزه‌های وابسته به آن می‌گذارد و گاهی می‌تواند پایه و اساس اقتصاد یک کشور را نیز تشکیل دهد.

درخشانی از مسئولان شهری، شهرداری مینوشهر و خرمشهر و شورای شهر مینوشهر به‌عنوان ارگان‌های مسئول و تأثیرگذار درخواست کرد تا با این قضیه برخورد جدی کرده و از تخریب بخش مهمی از گردشگری و خاطرات مردم این شهر جلوگیری کنند.

کشتی آریابوم شناور به‌جامانده از هشت سال جنگ تحمیلی در اروند صغیر یکی از جاذبه‌های تفریحی و تاریخی خرمشهر است. اروند صغیر از مینوشهر عبور می‌کند. این جزیره کوچک در مرز آبی مشترک با کشور عراق است که به واسطه رودخانه اروند صغیر از آبادان جدا شده است. گفته می‌شود این کشتی مدتی قبل توسط مالک جدیدی خریداری شده است.

انتهای پیام