به نقل از نیوز، گردشگری در دسترس (Accessible Tourism)، تلاش مداوم برای در دسترس بودن مقصد، محصولات و خدمات گردشگری، بدون در نظر گرفتن محدودیت‌های جسمی یا فکری، معلولیت‌ و سن افراد است.

با توجه پیشرفت‌های زیادی که در این زمینه حاصل‌شده است، اما نتایج این بررسی نشان می‌دهد که افراد معلول و سالمند برای لذت بردن کامل از گردشگری با موانعی مواجه هستند و در همه‌گیری بیماری کووید این موارد افزایش‌یافته است. در حال حاضر، مقاصد و شرکت‌های در حال بازسازی که در جستجوی برگشت بهتر، گسترده‌تر و رقابت‌پذیرتر هستند باید به این موضوع نیز توجه داشته باشند.

دسترسی به‌عنوان یک اولویت برای افراد است. زوراب پولولیکاشویلی، دبیرکل سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) گفت: «اماکن و خدمات گردشگری اغلب بدون در نظر گرفتن شرایط دسترسی مختلف که بازدیدکنندگان و افراد محلی دارند، طراحی می‌شوند.» بخش گردشگری باید دسترسی را در اولویت قراردهد و این موضوع می‌تواند برای مقاصد و مشاغل تحول‌آفرین باشد و به آن‌ها کمک کند تا از این بحران نجات یابند و به روشی فراگیر و انعطاف‌پذیر رشد کنند.

یافته‌های این بررسی با برجسته کردن مزایای بالقوه برای مقاصد با دسترسی بیشتر خاطرنشان کرد: در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰، از هر ۶ نفر یک نفر ۶۵ ساله یا بالاتر خواهد بود و در اروپا و امریکای شمالی این میزان به یک‌چهارم خواهد رسید. علاوه بر این، داده‌ها نشان می‌دهد که متوسط هزینه گردشگران معلول به‌عنوان‌مثال، در کشور اسپانیا بیش از ۸۰۰ یورو است، درحالی‌که برای گردشگران بدون معلولیت، چیزی بیش از ۶۰۰ یورو محاسبه می‌شود.

راهکارهایی برای بهبودی فراگیر دسترسی به گردشگری

کمک در شرایط بحرانی: درهر مرحله از بازگشت، به پشتیبانی از مقصد و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی دارای معلولیت (DPO) نیاز است.

تطبیق شیوه‌نامه‌ها: با توجه به توانایی‌ها و نیازهای متفاوت مشتریان بوده و باید در این مرحله از راهنمایی‌های سازمان جهانی گردشگری استفاده شود.

فراگیری در گردشگری پساکرونا: شامل استفاده موثر از داده‌ها برای هدایت تصمیمات درباره برنامه‌ریزی گردشگری در دسترس و تنظیم سیاست‌ها و راهبردهای دسترسی برای انعکاس واقعیت‌های پساکروناست.

دستیابی در برنامه‌ریزی تجاری: دسترسی به‌عنوان یک مزیت رقابتی، بهبود خدمات به مشتری و استفاده از استانداردهای بین‌المللی هماهنگ برای افزایش کیفیت زندگی برای همه است.

آموزش و مشارکت کارکنان: در گسترش آموزش‌های حرفه‌ای برای آمادگی بهتر، ارائه خدمات به گردشگران با توانایی‌های مختلف و اطمینان از فرصت‌های برابر در نیروی کار گردشگری ضروری است.

نوآوری و تحول دیجیتال: برای ایمنی بیشتر، هوشمندتر شدن، راحتی سفر و گردشگری همه لازم است.

این دستورالعمل‌ها برای گردشگری فراگیر منعکس‌کننده تعهد مداوم UNWTO است که در چارچوب کنوانسیون UNWTO در مورد اخلاق گردشگری درج و برای تسهیل گردشگری برای افراد معلول از امضاءکنندگان دعوت‌شده است.

این مطالب همچنین اولین مجموعه از خلاصه‌های موضوعی برنامه‌ریزی‌شده از بخش اخلاق، فرهنگ و مسئولیت اجتماعی UNWTO به‌منظور ارائه راهنمایی این بخش است.

موارد ذکر شده در بالا مجموعه جدیدی از راهنمای بازیابی فراگیر سازمان جهانی گردشگری با مشارکت شبکه اروپایی گردشگری در دسترس (ENAT)، بنیاد اسپانیایی ONCE و Travability استرالیا در مرکز برنامه‌های بهبود است که اهمیت این فراگیری را مشخص می‌کند و برای دستیابی به این هدف توصیه‌های کلیدی ارائه شده است.

انتهای پیام