مجید نوفرستی در گفت و گو با ایسنا، در باره استفاده از دتکتورهای کاشف مونوکسید کربن اظهار کرد: در سال ٨۶ بیشترین آمار مرگ خاموش بود که ١٠٢۴ نفر بر اثر مسمومیت با گاز مونوکسید کربن جان خود را از دست دادند. 

وی ادامه داد: آن موقع کارشناسان دستگاه های مرتبط در خصوص آسیب شناسی مسمومیت با گاز مونوکسید کربن فعالیت کردند که آن زمان یکی از راه های پیشنهادی استفاده از دتکتورهای مونوکسید کربن بود. 

نوفرستی گفت:در آن سال، شرکت هایی هم بودند که کاشف مونوکسید کربن عرضه می کردند و حوادثی هم رخ داده است که در محل، کاشف منوکسید کربن وجود داشته، ولی حادثه رخ داده است. بنابراین در آن زمان استفاده از دتکتورهای مونوکسید کربن ترویج نشد. 

این کارشناس ایمنی با بیان اینکه نوشتن استاندارد برای کاشف های مونوکسید کربن چند سال به طول انجامید، گفت: به ناچار ملاک تایید ما آرم استاندارد است چرا که زمانی که این آرم را دارد یعنی حداقل نمره قبولی را دریافت کرده است، پس از تدوین استانداردها نیاز به بستر آزمون این دستگاه بود که در نهایت شرکت گاز و دانشگاه تهران پیگیری کردند و با اختصاص بودجه برای این منظور حدود چهار یا پنج سال است که هم استاندارد آن تامین شده و هم برای این دستگاه ها بستر آزمون وجود دارد.

مدیرعامل انجمن جامعه ایمن گفت: آتش نشانی هم بر اساس اقداماتی که انجام می دهد یک وندور لیست دارد که در آن باید دستگاه تست های سختگیرانه تری را هم بگذرانند و حداقل شرایط آن هم این است که دستگاه استاندارد داشته باشد. 

وی ادامه داد: در حال حاضر چند شرکت در وندور لیست آتش نشانی هم هستند که اطلاعات لازم برای دسترسی به این شرکت ها در سایت آتش نشانی منتشر شده است.

وی با بیان اینکه ٨٠ تا ٨۵ درصد علل حوادث مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن نقص در دودکش است، اظهار کرد: آتش نشانی طرح هایی را با عنوان سفیران نجات اجرا و با کمک داوطلبان سازمان در محله های مختلف شرایط دودکش ها را بررسی و نکات لازم را به شهروندان ارایه می کرد وحتی در شرایط خیلی حاد هم یک کاشف مونوکسید کربن نیز هدیه داده می شد. 

نوفرستی افزود: نقش این کاشف های مونوکسید کربن است که اگر میزان این گاز در فضا بیشتر از حد مجاز باشد شروع به آژیر کشیدن می کند. بنابراین بهتر این است که این دستگاه به شیر گاز وصل باشد که در صورت نیاز آن را قطع هم بکند، اما اتفاق بدی که میفتد این است که اگر نسبت به ایمن سازی دودکش ها اقدام نشود در خانه هایی که این دستگاه نصب شده است هم حادثه رخ می دهد. 

مدیر عامل انجمن جامعه ایمن با بیان اینکه الزام با ایمن سازی و دتکتور مکمل ایمنی است، گفت: اگر در خصوص استفاده از کاشف های مونوکسیدکربن فرهنگ سازی نشود می تواند تاثیر معکوس داشته باشد، حتی نگران هستیم که متولیان صنعت ساختمان در انجام وظایف خود کوتاهی کنند و پس از آن فکر کنند که با استفاده از کاشف مونوکسید کربن می توان آن را جبران کرد؛ بنابراین این دستگاه راه حل نهایی نا ایمنی نیست.

وی گفت: کاشف مونوکسید خطاهای همه را جبران نمی کند، این یک هشدار برای اعلام نا ایمنی است. در صورتی که این فرهنگ‌سازی شود می توان استفاده از این دستگاه ها را ترویج کرد و از بسیاری از حوادث جلوگیری کرد.

نوفرستی گفت: از سال ٨٢ تا ٨۶ هر سال به طور میانگین آمار گازگرفتگی  ١۵ درصد رشد داشته است، در آن زمان اقدامات بسیاری انجام شد و همه باعث شد که با وجود دو برابر شدن مشترکین گاز و .. حالا آمار حوادث کمتر از ٨٠٠ نفر است که البته باز هم باید کمتر شود. 

وی گفت: در این سال ها استاندارد بخاری ها و آبگرمکنها پیشرفت داشت و برای آن یک قطع کن" به نام سنسور خروجی دود نصب شد و با وجود این قطعه اگر دمای نقطه نصب از حدی بالاتر میرفت نشانه انسداد دودکش و افزایش دما است، بنابراین خود به خود دستگاه را خاموش می کرد.

نوفرستی ادامه داد: در حال حاضر این قطعه در بخاری ها وجود دارد، اما متاسفانه به خاطر مشکلی که اکثر ساختمان ها دارد زمان نصب آبگرمکن ها و بخاری ها این سنسور را قطع می کنند تا از قطع شدن آن جلوگیری کنند. به خصوص نصاب های غیر مجاز هم این اقدام را انجام می دهند. 

وی با اشاره به مبحث ٢٢ مقررات ملی ساختمان گفت: تمام این اقدامات ملی است و باید اقدامی ملی انجام شود. در پاییز ٩٢ مقررات ملی ساختمان ابلاغ شد، مقرراتی که سال ها در انتظار آن بودیم. در این قانون تعریف شده که هر فاکتوری در ساختمان باید چه زمانی توسط کارشناسان بررسی و تایید شود. 

وی افزود: تمام مقررات دیگر ما ناظر بر زمان ساخت است و تنها مبحثی که به بهره برداری برمیگردد مبحث مقررات ملی ساختمان است، اما متاسفانه دریغ از اجرای پایلوت آن حتی در یک خانه. 

مدیر عامل انجمن جامعه ایمن تاکید کرد: متاسفانه پس از هشت سال تصویب هنوز اجرا نشده است، اخیرا آیین نامه اجرایی آن نوشته شده و اگر این قانون اجرایی شود آمار گازگرفتگی حدود ۵٠ درصد یا بیشتر قابل پیشگیری است، اما موضوع این است که باید اقدامی انجام شود. 

انتهای پیام