به گزارش ایسنا، در متن این پیام با عنوان "سایه بانی از حصیر..." آمده است: "آدم ها می آیند، همچون مسافری در صبح یک روز که زمین و زمان را برفی سفید پوشانده است، و با زندگی شان ،جای پای شان را بر زمین باقی می گذارند.

بعضی آنچنان بی مقصود و بی هویت و بی تاثیرند که با اولین تابش آفتاب از آنان چیزی باقی نمی ماند. اندک انسان هایی هستند که جای پای ماندگار و عمیق از خود به جا می گذارند. ارش که همه احساس مسئولیت بود و ناشی از عشقش به باورها و اعتقاداتش، در چارچوب های اصغر عبداللهی چنین انسانی بود.

او با زندگی اش که سراسر قابل احترام بود و با تعهد به انسانیتش، قلم زد و نوشت و خالق آثاری شد که بزرگان سینما چه در قالب کودک و چه بزرگسال از همکاری با او به عنوان یک هنرمند دوست و همراه لذت بردند و این لذت را به مخاطب انتقال دادند. مسافر ناگزیر از سفر است و ناچار به پرواز و آنچه از او به جا مانده خاطره پروازش است در سفر زندگی و جای پایی که از خود می گذارد.
اصغر عبداللهی یقینا و به باور همه، مسافر فرهیخته و سبکبال، بی نیاز از آنچه آدم را زمینگیر میکند ، محترم و با اندیشه های پاک و محترم بود برای خانواده ، دوستان، شاگردانش و برای ادبیات و هنر و سینما بود. او رفت و از خود آثار نیک به جا گذاشت، او رفت و برای ما دلتنگی نبودنش را به جا گذاشت.
جایش همیشه و تا ابد خالی ولی خاطره اش تا همیشه و تا ابد، ماندگار...»
 

اصغر عبداللهی فیلم نامه نویس بر اثر سرطان 7 دی ماه درگذشت.

انتهای پیام