به گزارش ایسنا، تک نوازی حسین علیزاده برای ادای احترام به بهمن بوستان، در سال ۱۳۹۴ در فرهنگسرای ارسباران اجرا شده است. زنده یاد بهمن بوستان یک سال قبل از این اجرا، یعنی در سال 93 به دلیل ایست قلبی در سن 79 سالگی درگذشت.

در این قسمت می‌توانید این ویدیو را تماشا کنید:
 

حسین علیزاده، آهنگ‌ساز و نوازنده مشهور و صاحب‌سبک ایران از مهم‌ترین چهره‌های موسیقی معاصر ایران به شمار می‌آید.
از ماندگارترین آثار کارنامه هنری حسین علیزاده همکاری او با محمدرضا شجریان و کیهان کلهراست که از اواخر دهه ۷۰ آغاز شد و تا سال ۱۳۸۴ ادامه یافت و در قالب گروهی چهارنفره همراه با همایون شجریان به اجرای کنسرت و برنامه موسیقی در کشورهای مختلف پرداخت و آثار و قطعات ماندگاری حاصل این دوران همکاری خاطره‌انگیز است.

حسین علیزاده در طراحی و سازهای تازه در موسیقی ایرانی نیز تلاش‌های موفقی انجام داده است که از آن جمله می‌توان به ابداع سازهای سلانه و شورانگیز اشاره کرد که هم‌اکنون نیز در کنسرت‌هایش از آن استفاده می‌کند.

حسین علیزاده تابه‌حال سه بار برای آلبوم‌های فریاد، بی تو به سر نمی‌شود و به تماشای آب‌های سپید نامزد جایزه گرمی در بخش بهترین آلبوم سنتی جهان شده است؛ جوایز گرمی از معتبرترین جوایز در صنعت ضبط و پخش موسیقی در آمریکا محسوب می‌شوند.

بهمن بوستان پژوهشگر عرصه موسیقی ایرانی و ادبیات ۲۷ آبان ۱۳۹۳ درگذشت. او عضو سابق هیات مدیره کانون پژوهشگران خانه موسیقی ایران و مُبدع نخستین برنامه‌های موسیقی در تلویزیون ایران بود.

وی با طرح و تهیهٔ برنامه‌هایی نظیر: «هفت شهر عشق»، «بشنو از نی» و «سلامی چو بوی خوش آشنایی»، با همراهی هنرمندانی نظیر: احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، علی‌اصغر بهاری، حسین قوامی، لطف‌الله مجد، منصور نریمان به گسترش موسیقی ایرانی از طریق رادیو و تلویزیون پرداخت. وی در سال‌های اولیه دههٔ هفتاد، بانی برگزاری جشنوارهٔ هفت اورنگ شد که با همکاری محمدرضا درویشی در تالار اندیشه و با حضور چهره‌های سرشناس موسیقی سنتی و نواحی ایران برگزار شد. در کنار این جشنواره او کتاب «هفت اورنگ» را با همکاری محمدرضا درویشی منتشر کرد..

بهمن بوستان پژوهش‌های گسترده‌ای نیز در زمینه موسیقی زورخانه و ورزش‌های باستانی انجام داد و در توسعه این ورزش نقشی تعیین‌کننده داشت. وی در دهه ۱۳۸۰ به عضویت انجمن پیشکسوتان ورزش کمیته ملی المپیک درآمد. او در سال‌های اولیه دههٔ هشتاد به عنوان عضو کانون پژوهشگران خانه موسیقی ایران انتخاب و چند سالی در این سمت ادامه فعالیت داد.

انتهای پیام