به گزارش ایسنا،در پی درگذشت حجت الاسلام و المسلمین سید محمدعلی شهیدی محلاتی، محبوب شهبازی؛ مشاور عالی و دستیار ویژه رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران در یادداشتی از خدمات مرحوم حجت الاسلام شهیدی یاد کرد.

خبر درگذشت سید جلیل‌القدر حجت الاسلام و المسلمین سید محمدعلی شهیدی محلاتی، نماینده ولی فقیه و رییس سابق بنیاد شهید و امور ایثارگران پس از یک دوره بیماری اعلام شد و دوستداران و همکارانش در بنیاد شهید و امور ایثارگران را متأثر و خانواده معظم شهدا و ایثارگران را متألم کرد.
همکارانم در بنیاد او را استاد اخلاق خطاب می‌کردند و انصافاً این زیست اخلاقی ویژگی بارز او بود. من در طول خدمتم در بنیاد محضر چهار رییس را درک کردم و از هر کدام از این بزرگواران درسی و مشقی آموخته‌ام.از حاج آقا رحیمیان روحیه ساده زیستی و قناعت، از دکتر دهقان قاطعیت و مدیریت راهبردی، از مهندس زریبافان، دلسوزی و وقت گذاری و از مرحوم شهیدی یک نوع زیست اخلاقی که مهمترین وجه آن آرامش و نشاط است.
بهجت و نشاط او با ویژگی‌های نیکویی مانند آرامش، امیدواری، امنیت درونی، خوش‌بینی، خشنودی، عزّتِ نفس و صلح درونی همراه شده بود. به نظر می‌رسد بین شادی، به این معنا و اخلاقی زیستن نسبت مستقیمی وجود دارد؛ یعنی انسانی که شادمان باشد، لزوماً خیرخواه، مهربان، شکیبا، آسان‌گیر و اهل مدارا می‌شود. چنین کسی می‌تواند پا از دایرهٔ محدود خواسته‌های شخصی خود فراتر بگذارد و دیگران را ببیند و به مسائل و نیازهای آنها توجه کند. در مقابل، انسان غمگین و افسرده که در درون خود، احساسِ ناآرامی، ناامنی و بدبینی دارد، چنان درگیر خود و مسائل خود می‌شود که به هیچ روی نمی‌تواند به دیگران توجه کند.
اگر دیگرخواهی و شفقت را رکنِ اصلی اخلاقی زیستن بدانیم، می‌توان با اطمینان گفت که شادمانی و نشاطِ درونی به اخلاقی شدن می‌انجامند و اندوه و افسردگی مانع اخلاقی زیستن می‌شوند. کسی که در درون خود، احساس ناامنی، ناامیدی، ناخشنودی و بی‌ثباتی دارد، بعید است بتواند به دیگران و مسائل آنها توجه کند. برای چنین کسی معیار و ملاکِ همه چیز خودِ اوست و هر چیزی که به شکلی، پیوندی با خودِ او داشته باشد، برایش خوشایند است و اگر چیزی به دنیای خارج از او متعلق باشد، به طور کامل علاقه و اشتیاق خود به آن را از دست می‌دهد. چنین کسی به هیچ وجه نمی‌تواند شادی‌هایش را با دیگران تقسیم کند.
حجت الاسلام والمسلمین شهیدی در همه این هفت سال مسئولیت خطیرش در بنیاد شهید و امور ایثارگران، آرامش و نشاط جامعه ایثارگری، شعار اصلی‌اش بود و خود متخلق به این ویژگی. در دیدار با پدران و مادران شهیدان و مجالس بزرگداشت شهدا، مطلع دل‌نشین کلامش ابلاغ مأموریت «سلام حضرت آقا به ایثارگران» بود و بر این ابلاغ معنوی اصرار داشت.
کلام دل‌نشین و سیمای نورانی که شرح روشنای ضمیرش بود، به دل پدران و مادران شهدا می‌نشست. با آنان همکلام و همدل می‌شد و در حد بضاعت گره‌گشایی می‌کرد.
هیچ چیز بیش از خبر موفقیت‌های فرزندان شهدا و ایثارگران او را خشنود نمی‌ساخت و دغدغه‌های گوناگون ایثارگران لحظه‌ای از پیش چشمان نافذش دور نبود. گاهی اول صبح دستوری می‌داد برای پیگیری مورد خاصی و بیان می‌کرد که شب به دلیل همین دغدغه نخوابیده است.
نماینده فقید ولی فقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران در کوران حوادث سال‌های اخیر هم از رخداد «فاجعه منا» تا «شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی»، در صف اول صحنه‌های ایثار و شهادت حضور داشت و موجب دلگرمی و آرامش خانواده‌های شهدا بود و بر خدمت به جامعه ایثارگری به عنوان آخرین سنگر و کارنامه‌اش می‌بالید.
 سامان دادن امور نسبتاً پیچیده بنیاد و مسائل متنوع جامعه بزرگ ایثارگران میسر نیست مگر با عزم جهادی و حسن خلق و لطافت روحی و رویکردی اخلاقی ملهم از آموزه‌های اصیل دین اسلام، مرحوم شهیدی؛ با همین ویژگی‌ها تا لحظات آخر عمرشان صادقانه و بانشاط خدمت کرد و ان‌شاءالله مورد رضایت خدا و بندگان صالح او قرار خواهد گرفت.
ایثارگران معزز به‌طور مستمر میزبان حضور گرمش در منازل و مجالس مذهبی و فرهنگی بودند و او نیز مشتاقانه آنان را به حضور می‌پذیرفت و در حل مشکلاتشان دریغ نداشت.
جامعه ایثارگری در این سال‌ها علی‌رغم همه مشکلات و مضایق اداری و سازمانی، به‌واسطه حضور آرام و پرنشاط او قدردان خدمات او بوده و هستند.
تعبیر رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیتشان تقدیر و سپاس از هفت سال خدمت صادقانه و تلاش و کوشش بی‌دریغ آن روحانی روشن‌ضمیر بود که به تعبیر ایشان «ذخیرهٔ معنوی عظیمی است که موجب علو درجات ایشان خواهد بود. ان‌شاءالله.»
روحش شاد و یادش گرامی.
انتهای پیام