به گزارش ایسنا، فرا رسیدن فصل پاییز و زمستان با آب و هوای سرد و بارش برف و باران گاه ورزشکاران را در برخی از رشته‌ها دچار چالش می‌کند، در دوومیدانی به دلیل تنوع ماده‌ها و نیاز هر کدام از آنها به امکاناتی خاص گاه برخی از ورزشکاران در پیگیری تمرینات خود با مشکل مواجه می‌شوند. در این راستا ریحانه مبینی که رکورددار پرش طول زنان ایران است و در شهر آران و بیدگل تمرین می‌کند از نظر امکانات محدودیت‌هایی دارد. پیست خاکی پرش و بدون سقف باعث شده تا این ورزشکار در هوای سرد و حتی بارانی مجبور به ادامه برنامه تمرینی خود باشد.

مبینی در مورد شرایط تمرینی خود به ایسنا گفت: هفته‌ای ۷-۸ جلسه تمرین می‌کنم اما در زمینه بدنسازی و پیست تا حدودی کمبود امکانات دارم چون به دلیل شیوع بیماری کرونا سالن‌های بدنسازی بسته شده‌اند. با این حال تلاش می‌کنم که به کارم لطمه‌ای وارد نشود و روند تمرینی خود را ادامه بدهم.

او در مورد پیست دوومیدانی شهرستان آران و بیدگل گفت: پیست ما خاکی و سرباز است به همین دلیل هنگام بارندگی و سردی هوا تا حدودی اذیت می‌شوم، اما به این شرایط عادت کرده‌ام و مربی‌ من می‌گوید تحت هر شرایطی باید تمرین کرد. البته در ساعت‌هایی که باران شدید و پیست گلی باشد، تمرین پرش نمی‌کنم اما اگر باران نم‌نم باشد کارم را ادامه می‌دهم و انتخاب دیگری ندارم.

رکورددار پرش طول زنان در ادامه بیان کرد: اینجا کویر است، بارندگی زیادی نداریم و شرایط آب‌و هوایی خشک است اما اگر باران ببارد باز هم تمرین می‌کنم. هرچند شرایط آب و هوایی نسبت به شهرهای دیگری چون تبریز بهتر است اما باز هم سرمای هوا اذیت می‌کند. با این حال چاره‌ای ندارم و مجبورم لباس بیشتری بپوشم.

او در پاسخ به این سوال که آیا امکان برگزاری اردو در شهر دیگری را ندارد؟ گفت: چند شهر پیشنهاد شده بود اما به دلیل شیوع کرونا پیست‌های آنجا هم بسته شده است. اگر شرایط بهتر شود در شهر دیگری که پیست بهتری داشته باشد، تمرین می‌کنم اما الان نمی‌شود مگر اینکه فدراسیون شرایط خاصی را برای ورزشکاران در نظر بگیرد.

مبینی به مسابقات پیش روی خود اشاره و بیان کرد: در صورت بهبود شرایط کرونا بهمن ماه مسابقات داخل سالن برگزار می‌شود و در حال آماده‌سازی هستم اما هدف اصلی من مسابقات قهرمانی آسیا سال آینده است. سال گذشته نفر اول در این مسابقات ۶.۳۰ متر و نفر دوم ۶.۱۶ پریده بود اما رکورد من یک سانتی متر از نفر دوم بهتر است با این حال شرایط هر سال فرق می‌کند اما اگر رکوردم را ۲۰ سانتی متر دیگر ارتقا بدهم، شانس کسب مدال در آسیا را دارم.

او در مورد رکورد فعلی خود گفت: فصل تمرینات زمستانی است، رکودگیری خاصی ندارم و بیشتر در بحث قدرت و استقامت کار می‌کنم. از طرفی در این پیست خاکی همیشه ۵۰ سامتی متر کمتر از رکورد اصلی خودم می‌پرم به همین دلیل عدد دقیقی دستم نیست.

رکورددار پرش طول زنان در مورد نقش امکانات در پیشرفت ورزشکاران گفت: شرایط من در صورت امکانات، بهتر از این می‌شد چون قرار است با کسانی رقابت کنیم که امکانات بهتری دارند و هر چقدر که خوب باشیم، باز هم در قیاس با آنها عقب‌تر هستیم و با سرعت کمتری حرکت می‌کنیم. در صورتی که شرایط ما بهتر شود، می‌توانیم رقابت عادلانه‌ای بر حس استعداد داشته باشیم، بنابراین مسئولان باید در حد امکاناتمان توقع داشته باشند. البته شاید با این محدودیت‌ها هم پیشرفت کنیم اما مسیر سخت‌تراست.

 مبینی در پایان از مربی خود و مدیرعامل باشگاه پلیمرخلیج فارس تشکر کرد و گفت: از آقای بادپی تشکر می‌کنم که باعث شده با وجود محدودیت‌ها، امید داشته باشم. او همه شرایط را شبیه‌سازی می‌کند و به دنبال کسب بهترین و بیشترین بهره‌وری از کمترین امکانات است. از شرکت پلیمرخلیج فارس و آقای رحمتی هم که قرار است تا بازی‌های آسیایی از من حمایت کنند، تشکر می‌کنم.

انتهای پیام