علی مغازه‌ای ـ پژوهشگر موسیقی ـ با تأیید خبر درگذشت عزیز بساق، در این زمینه به ایسنا گفت: شناسنامه این هنرمند به سال ۱۳۱۱ برمی‌گشت ولی خودش معتقد بود که ۱۰ سال بزرگتر است. ایشان ساکن الیگودرز بود و در بیشتر عروسی‌ها و مراسم‌ آن منطقه به همراه پسرش که دهل می‌نواخت، ساز می‌زدند. در دوره سوم جشنواره آینه‌دار از ایشان دعوت و تقدیر شد.

او ادامه داد: تشمال‌های لرستان حافظان موسیقی لری بودند که همواره در جوار ایل زندگی می‌کردند. آنها در تمام مراسم‌های عروسی و عزا مهم‌ترین عنصر بیان احساسات مردم ایلات و عشایر لر و بختیاری بوده و هستند. ولی به سبب تغییرات سبک زندگی ایلات لر، نقش آنها و کارکردشان در میان ایل از بین رفته است.

مغازه‌ای با بیان اینکه امروزه تعداد انگشت شماری از تشمال‌های قدیم لرستان باقی است که یکی از مهم‌ترین آنها عزیز بساق بود، گفت: عزیز بساق تارنوازی را هم یاد گرفته بود و تار خوبی هم داشت که چندی پیش کسی آن تار را از او گرفته بود. منزل محقری داشت و اکنون دو پسر او که در موسیقی فعال هستند، یکی از آنها به بیماری ریوی مبتلا است و نمی‌تواند ساز بزند. در نهایت تنها پسر او پرویز می‌تواند دهل بزند که همراه با پدر اجرا می‌کرد؛ البته نوه‌های ایشان به موسیقی علاقه دارند و ممکن است بعدها مسیر پدربزرگ خود را طی کنند.

انتهای پیام